Overheidsfinanciën bestuderen de rol van de overheid in een economie. Het beoordeelt de overheidsuitgaven en -inkomsten en de aanpassing van een of andere openbare instelling om gewenste effecten te bereiken en ongewenst gedrag te vermijden.
Geschiedenis
Overheidsfinanciën in een of andere vorm kan worden gezegd dat ze zo oud zijn als de beschaving zelf. Toen de menselijke bevolking begon te groeien in de periode van de Middeleeuwen, ontstond er een behoefte aan mensen om zich in groepen te organiseren en bestuursorganen te hebben. De toezichthoudende instanties hadden daarentegen middelen nodig om hun taken te vervullen, zoals het waarborgen van rechtvaardigheid en billijkheid. Op die manier werden manieren gevonden om overheden te financieren, en de belangrijkste was belastingheffing. Naarmate de tijd verstreek, evolueerden en organiseerden deze groepen zich tot de huidige staten die complex zijn en enorme verantwoordelijkheden hebben die hen toekomen.
Relevante applicaties
De toepassing van de overheidsfinanciën verschilt van de ene economie naar de andere, afhankelijk van de vorm van haar overheidswetgeving met betrekking tot marktregelingen die hen binden. Er zijn echter bepaalde aspecten die over de hele linie voorkomen. In elke economie verzamelt het bestuursorgaan geld van zijn onderwerpen met behulp van instrumenten zoals belastingen en tarieven. Andere inkomstenbronnen zijn leningen, subsidies, dividenden, licenties en de verkoop van staatsobligaties. De overheid wijst de middelen vervolgens toe aan verschillende sectoren en distribueert deze. De wijze van toewijzing varieert van land tot land, afhankelijk van het groeiniveau en de heersende lokale omstandigheden. De overheid is ook belast met de functie van toezicht en toezicht. Een andere functie van de overheid is het waarborgen van de stabiliteit van de economie.
Evolutie in de loop van de tijd
Overheidsfinanciën zijn geëvolueerd van de eenvoudige oude belastingverzamelingen van keizers om hun koninkrijken te runnen tot de huidige regeringen die hun reikwijdte van het maken van inkomsten aanzienlijk hebben verruimd. De regering van de Verenigde Staten krijgt bijvoorbeeld het grootste deel van haar inkomsten uit belastingen, waaronder inkomstenbelasting, belasting op de toegevoegde waarde (btw), handelsbelasting, omzetbelasting en invoerrechten. Het gebruik van het ingezamelde geld is ook verruimd en gebruikt om ambtenaren te betalen, het leger te financieren, onderwijs- en onderzoeksinstellingen te financieren, hulp aan onderontwikkelde landen, en ook wordt een percentage rechtstreeks naar de staten gestuurd. De regering doet ook een bewuste poging om de kloof tussen rijk en arm te overbruggen door essentiële producten te subsidiëren. De studie en analyse van overheidsfinanciën is in de loop van de tijd uitgegroeid tot een van de meest verkoopbare loopbaanopleidingen in universiteiten en andere onderwijsinstellingen wereldwijd. In de Verenigde Staten zijn de overheidsinvesteringen verdeeld in onderwerpen zoals overheidsuitgaven, overheidsinkomsten, overheidsschuld, financiële administratie en federale financiën.
Lof en kritiek
Voorstanders van het bestuderen van overheidsfinanciën beweren dat dit het meest effectieve instrument is om gelijkheid te waarborgen en weg te derven met verschillen in sociale klasse. Het zorgt ook voor een collectieve ontwikkeling die op de lange duur effectiever is dan individuele ontwikkeling. Of de overheden heffen belastingen van de individuele advertentiebelegging in veiligheid of de aanleg van een geasfalteerde weg. Dit is effectiever dan wanneer elke persoon zijn bewaker in dienst neemt of zijn deel van de weg bouwt. Het heeft ook de specialisatie en het kapitalisme aangemoedigd. De overheid is ook in staat om essentiële producten te leveren aan de burgers die of te duur zijn voor ondernemers om heel weinig winst te bieden of te krijgen. Aan de andere kant hebben critici gesteld dat openbare financiën burgeroorlogen heeft aangemoedigd, omdat verschillende groepen vechten om de controle over publieke middelen. In sommige delen van de wereld concentreren regeringen zich op sommige gebieden en verwaarlozen ze, waardoor massale regionale onevenwichtigheden ontstaan en sommige van de burgers zich buitengesloten voelen. In Rwanda bijvoorbeeld, vond de minderheidsgemeenschap dat de overheid hen in ontwikkelingsprojecten naast zich neerlegde en de wapens nam om voor hun rechten te vechten. Dit leidde tot een bloedige genocide waardoor meer dan twee miljoen mensen dood gingen.
