Trends Van Toegenomen Vrouwelijke Deelname Aan De Olympische Zomerspelen

Vrouwen hebben gevochten om grote vooruitgang te boeken bij het bereiken van gelijkheid op alle gebieden van het leven: onderwijs, beroep, politiek en sport. De strijd voor gelijkheid is aan de gang hoewel er vooruitgang is geboekt. Met name het gebied van sport is moeilijk gebleken voor vrouwen om in te breken en respect te verdienen. Een indicator voor het succes van vrouwen is de Olympische Zomerspelen, die zijn ontwikkeld om intercultureel begrip te bevorderen door middel van sportevenementen. Bij de eerste moderne Olympische competitie in Athene, Griekenland in 1896, mochten vrouwen niet meedoen. Sindsdien zijn veel uitdagingen aangegaan om de participatie van vrouwen te bevorderen. In de loop der jaren zijn vrouwen beperkt tot slechts enkele selecte sporten en zijn ze gedwongen om met een chaperonne te reizen. Landen hebben eenvoudigweg geweigerd hen te sturen, gaven er de voorkeur aan het geld aan mannen uit te geven en de media hebben de deelname van vrouwen praktisch genegeerd. Dit artikel gaat in op de spellen door de jaren heen en hoe vrouwen geleidelijk zijn opgenomen in de Olympische Spelen.

Vergroting van de deelname van vrouwen

Het Internationaal Olympisch Comité (IOC) is verantwoordelijk voor het organiseren en op de markt brengen van de Olympische Spelen en stelt dat ze zich inzetten voor gendergelijkheid, het verminderen van discriminatie en het bevorderen van de participatie van vrouwen. Deze houding is echter niet weerspiegeld in de eigenlijke spellen en ook niet in de administratie van de organisatie. Het duurde tot 1981 dat het IOC vrouwen als leden opnam (alleen 2). Tegenwoordig zijn 20 van de 106-leden vrouw.

Geschiedenis van door mannen gedomineerde Olympische Spelen

Het beleid dat deelname aan vrouwen verbiedt, veranderde 4 later in de games van 1900 in Parijs, Frankrijk. Tweeëntwintig vrouwen namen deel aan deze wedstrijden. Ze waren echter beperkt tot croquet, golf, zeilen en tennis. Tijdens deze wedstrijden registreerde Margaret Abbott zich voor de golfwedstrijd. Ze won het toernooi en wordt herinnerd als de eerste vrouwelijke Olympische winnaar. Golf werd verwijderd uit het Olympisch programma.

Sindsdien is de situatie voor vrouwen langzaam aan het verbeteren, hoewel er onderweg veel uitdagingen zijn. Maatschappelijke attitudes op dat moment moedigden vrouwen aan om te trouwen voor de veiligheid en degenen die competitief waren, waren minder geneigd om een ​​echtgenoot te vinden. Sommige van de acceptabele sporten voor vrouwen in de voorgaande jaren waren tennis en boogschieten. Boogschieten werd stopgezet in 1920 vanwege een gebrek aan internationaal aanvaarde regels (hersteld in 1972). Tennis is stopgezet in 1924 via een geschil over lijnlocaties (hersteld in 1988). Dit leidde natuurlijk tot een langzamere dan gemiddelde groei van de deelname van vrouwen. In 1912 deden 48-vrouwen mee aan de Olympische Spelen, dit nam toe tot 65 in 1920, 135 in 1924, een belangrijke sprong naar 277 in 1928 en vervolgens een daling naar 126 in 1932. Zelfs met de sprong in cijfers in 1928, vertegenwoordigde dit nog steeds slechts een participatiegraad van 9.6%.

Het jaar waarin 1928 de eerste keer was dat veld- en veldevenementen aan vrouwen werden aangeboden en Elizabeth Robinson de eerste vrouwelijke gouden medaillewinnaar werd. Ze runde de 100-metrieker in 12.1 seconden. De 1948 Olympics in Londen zagen een nieuwe prestatie toen Afrikaans-Amerikaanse vrouwen voor het eerst toegang kregen tot het Amerikaanse All American atletiek-team. Van de 390-vrouwen was 9 dat jaar Afro-Amerikaans. Alice Coachman won de gouden medaille en werd het enige goud voor het team en de eerste Afro-Amerikaanse vrouw die in de Amerikaanse geschiedenis won.

De participatie bleef toenemen en 1952 bereikte een participatiegraad van 10.47%. In 1964 werden de Olympische Spelen in Tokyo, Japan gehouden en was het het eerste jaar voor damesvolleybal. Het Japanse team won de gouden medaille. De inschrijvingen van vrouwen namen gestaag toe en door 1972 braken vrouwen het 1,000-teken met 1059-deelnemers die 14.84% van alle atleten vertegenwoordigden op de Olympische Spelen van München. De percentages bleven tijdens elk van de gebeurtenissen stijgen tot ze uiteindelijk boven 25% uitkwamen. De Olympische Spelen van 1988 in Seoul, Zuid-Korea, organiseerden 8,391-deelnemers, waarvan 2,194 vrouwelijk was (26.14%). In dit spel werd zwemmer Kristin Otto de eerste vrouw die 6 gouden medailles won in een enkele Olympische wedstrijd. Ze was ook de eerste vrouw die de rugslag van de 100-meter deed in minder dan 60 seconden.

Een nieuw tijdperk van kansen voor vrouwelijke atleten

De deelnemers aan de vrouwen bleven in de loop der jaren gestaag groeien in elk Olympisch evenement. Het jaar waarin 2012 een record 4,776-atleten zag, een participatiegraad van 44.35%. Media-uitingen noemden dit het "Jaar van de Vrouw" omdat voor de eerste keer in de geschiedenis elk land om deel te nemen vrouwen stuurde en Amerikaanse vrouwen mannen in de minderheid als gouden medaillewinnaars. Saoedi-Arabië stuurde vrouwen voor de eerste keer ooit en de VS stuurde eigenlijk meer vrouwen dan mannelijke atleten.

Women's Empowerment Around The World

Als de trends aanhouden, zullen meer mensen dan ooit tevoren zijn opgenomen deelnemen aan toekomstige Olympische Spelen en een hoger percentage van hen zullen vrouwen zijn. Saoedi-Arabië, een land dat bekend staat om zijn anti-vrouwelijke politiek, zal opnieuw vrouwen naar de 2016 Rio Olympics sturen. Vier vrouwen zullen strijden, op vanuit 2 in 2012. Dit is een buitengewoon belangrijke stap omdat vrouwen niet mogen deelnemen aan de meeste dagelijkse activiteiten (zoals autorijden) en de mannelijke toestemming nodig hebben om te reizen, te trouwen en te studeren. Misschien is dit het begin van een poging van Saoedi-Arabië om meer gender inclusief beleid te creëren en daarmee de gelijkheidsstatus van vrouwen te verbeteren. Verhoogde deelname van vrouwen aan de Olympische Spelen is gekoppeld aan verhoogde gelijkheid in hun thuisland en aan meer medaillewinsten bij de wedstrijden.

De stijgende trend van vrouwelijke deelname aan de Olympische Zomerspelen