De Toco Toekan is het grootste lid van de Toucan-familie en ook de bekendste. De vogel bevindt zich in Zuid-Amerika en is beroemd om zijn opvallende grote kleurrijke snavel. Volgens de IUCN-classificatie is de staat van instandhouding van de Toco Toekan van het minst zorgwekkend, aangezien de vogel gemakkelijk door mensen als huisdier kan worden gebruikt.
4. Fysieke beschrijving
De Toco Toucan is de grootste in de Piciformes-volgorde met volwassenen die groeien tot een lengte tussen 22 inches en 26 inches. Het vleugelkoord van de Toco Toucan meet tussen 8.7 inches en 10.2 inches, terwijl de lengte van de tarsus van de vogel varieert tussen 1.9 inches en 2.6 inches. Het gevederte waargenomen bij volwassen Toco Toucan-vogels is overwegend bedekt met zwarte veren met enkele donkerblauwe veren. Het verenkleed op juveniele Toco Toucan-vogels is echter nogal saai, wat donker wordt naarmate ze rijper worden. Seksueel dimorfisme is aanwezig in de Toco Toucan, waarbij volwassen mannetjes iets zwaarder zijn dan volwassen vrouwen en het gewicht bij volwassen mannetjes gemiddeld 1.594-ponden bedraagt, terwijl het gemiddelde gewicht bij de volwassen vrouw 1.270-ponden is. De dikke staart van de Toco Toucan meet tussen 5.6 inches en 7 inches en de eigenschappen zijn rood onder de tail-covert. De brede staart helpt bij het balanceren op bomen en werkt ook als een roer tijdens het vliegen. De ogen van de Toco Toekan worden omringd door een dunne blauwe huid die lijkt op een blauwe iris. De blauwe huid rond de ogen is zelf omgeven door een andere dunne, oranje huid.
Het meest opvallende kenmerk van de Toco Toucan is zijn enorme rekening. De enorme snavel is de grootste in de Toucan-familie die tussen 6.2 inches en 9.1 inches meet en is meestal geel-oranje van kleur, die geleidelijk aan roodachtig oranje kleurt op zijn onderste delen en een grote zwarte vlek op de punt vertoont. De snavel die ongeveer een derde van de totale lichaamslengte van de Toco Toekan vormt, is de grootste snavel ten opzichte van de lichaamslengte bij alle vogels. Hoewel de enorme omvang van het biljet het zwaar doet lijken, is het vrij licht omdat het gemaakt is van keratine en veel luchtbellen heeft. De rekening bij de jeugd is slordiger dan die van volwassenen.
3. Dieet
Vanwege zijn natuurlijke aard is de Toco Toekan vooral een frugivoor die zich hoofdzakelijk voedt met het fruit en de zaden die in de boomkruin zitten. De voorkeurvruchten van de vogel zijn te vinden op genipapobomen, bomen met ambietpomphout en de agarrapolo-boom. De Toco Toekan is echter ook een vleeseter, voedende op kleine vogels, hagedissen, kleine amfibieën, vogelkuikens en insecten. De Toco Toucan voedt zich ook met vogeleieren en jongen, inclusief die van de bedreigde hyacintara. De immense snavel van de Toco Toucan is het belangrijkste foerageerinstrument waarmee de Toco Toucan vruchten kan plukken van takken die niet geschikt zijn voor het gewicht van de vogel. De kleurrijke snavel wordt ook gebruikt voor het bereiken van spleten en gaten in de bomen om toegang te krijgen tot verborgen eieren of kleine dieren. De vogel heeft een unieke manier van voeden waar hij zijn tong niet gebruikt bij het slikken en plaatst het voedselstuk op het uiterste puntje van zijn snavel en leunt met zijn hoofd naar een helling van 180-graden, waardoor het voedsel naar zijn farynx wordt geleid.
2. Habitat en bereik
De Toco Toucan is een boombewoner en brengt het grootste deel van zijn leven door in de luifels van bomen. De Toco Toucan wordt meestal aangetroffen in halfopen gebieden met beperkte boombedekking, waaronder savannes, bossen en plantages en is endemisch in de "cerrado" in Brazilië. De cerrado is een gebied met beperkte boomgroei waarbij bestaande bomen halfverliezend zijn. De vogel is ook te vinden in bossen die watergangen omgeven. Het belangrijkste voedselproduct van de Toco Toucan is fruit dat seizoensgebonden voorkomt en de vogel dwingt om van het ene naar het andere biotoop te migreren. De vogels komen voornamelijk voor in laaggelegen gebieden, maar zijn ook te vinden in de buurt van de Andes bij 5,740-poten boven zeeniveau in Bolivia. De Toco Toekan komt voor in de noordelijke en oostelijke regio's van Bolivia, de zuidelijke en oostelijke regio's van Brazilië, in de noordelijke regio's van Argentinië en de centrale en oostelijke regio's van Paraguay. De Toco Toekan wordt ook gevonden in kleine populaties in de kustgebieden van Guyana. De vogel komt niet veel voor in het Amazonewoud en komt alleen voor langs riviergangen, met name langs de lagere Amazone of in open gebieden in het bos met beperkte boombedekking.
1. Gedrag
Bij het vliegen is waargenomen dat de Toco Toekan wisselt tussen snel klappen van de vleugels en zweefvliegen. De Toco Toucan is echter een slechte vlieger en vertrouwt meestal op de hoop om van de ene tak naar de andere te gaan. De Toco Toucan is een uiterst sociale en gezellige vogel en brengt het grootste deel van zijn tijd door in koppels van zes leden of in paren. Wanneer ze niet voeren, brengen de vogels tijd door met het verzorgen van hun grote rekeningen om hun sociale banden te versterken. De Toco Toucan bezit een complexe reeks van geluiden die worden gebruikt voor communicatie, waaronder diepe, grove kikkervormige kwaken die de vogel herhaaldelijk produceert. Een andere vorm van communicatie die wordt waargenomen bij de vogels is het herhaaldelijk kloppen van hun rekeningen. De Toco Toucan neemt zijn omgeving waar door chemische, auditieve en visuele stimuli, een kenmerk dat bij alle vogels wordt waargenomen. Wetenschappers hebben onlangs vastgesteld dat de Toco Toucan zijn enorme snavel gebruikt als een thermische regulator die verantwoordelijk is voor maximaal 60% van het warmteverlies van de vogel en dat de vogels zijn waargenomen tijdens het slapen om de rekeningen onder hun vleugels te houden als een manier om warmteverlies tot een minimum te beperken.
Toco toekans bereiken geslachtsrijpheid tussen de leeftijd van 3 en vier jaar met hun jaarlijkse broedseizoen dat normaal in de lente plaatsvindt. Tijdens de verkering beginnen vogels van beide geslachten aan een vruchtenspelritueel met potentiële partners, waarna het mannetje zich met het vrouwtje bemint. Toco toekans hebben monogame relaties met hun partners. Beide partners zijn betrokken bij het nestelen waar het nest normaal op hoge takken wordt gebouwd. De vogels zijn echter ook waargenomen nestelend in termietenheuvels. Na het paren legt het vrouwtje een koppeling van ongeveer vier eieren, die vervolgens door beide partners om beurten worden geïncubeerd. De eieren komen na ongeveer 18-dagen uit en de jongen zijn hulpeloos en volledig afhankelijk van hun ouders gedurende meer dan zes weken. Gedurende deze periode zijn de volwassen Toco toekans zeer beschermend tegen hun jongen en zullen ze alle indringers bevechten.
