Formatie
De val van het Romeinse Rijk luidde de Romeinse Republiek in. De nieuwe macht woonde nu in het kantoor van de Consul, die in zijn vroegste dagen was samengesteld uit edelen die sympathiseerden met het volk van Rome. Namelijk deze revolutionaire aristocraten waren onder meer Poplicola, Lucius Junius Brutus en Lucius Tarquinius Collatinus, die de macht greep in 509 BC in een revolutie die de Romeinse monarchie ten val bracht. Het tijdperk werd gekenmerkt door de manoeuvres in oorlog en diplomatie die spoedig de meeste delen van Italië zouden bestrijken. Noord-Afrika, Spanje en Zuid-Frankrijk werden in de volgende eeuw geannexeerd. De veroveringen en annexaties gingen door en na tweehonderd jaar werden ook Griekenland, het grootste deel van de rest van Frankrijk en het oostelijke Middellandse-Zeegebied protectoraten van Rome. Op dit punt van de Romeinse geschiedenis stond de burgeroorlog op het punt het landschap van de republiek te veranderen met de dood van een belangrijke staatsman vlak voordat de 'BC Era' plaats maakte voor de Common Era.
Rise To Prominence
De Romeinse Republiek was in het begin alleen geïnteresseerd in de bescherming van haar grenzen dan iets anders. Dit ontwikkelde zich echter tot een uitbreiding omdat het de oorlogvoerende staten rondom zijn grenzen versloeg. Hoewel de Romeinse campagnes de Europese grenzen bleven doorkruisen, ging het hoofdzakelijk om het verlenen van militaire bijstand aan de landen die erom vroegen. De Sabijnen, Etrusken, de Gallische stammen, de Macedoniërs, het Seleucidenrijk, de Grieken en de Kelten waren op een of ander moment een bedreiging voor Rome. Rome leed veel nederlagen tegen Carthago, maar uiteindelijk verbrandde en plunderde Rome zijn hoofdstad en annexeerde zijn territoria. Toch werd Rome innerlijk uit elkaar gehaald door de conflicten tussen zijn eigen afzonderlijke klassen.
Uitdagingen
Het conflict over de ordening van de klassen was de oorzaak van het grootste deel van de interne strijd die plaatsvond in de oude Romeinse Republiek. In 66 BC ontstond een constitutionele beweging met als doel het lot van de massa's te verlichten. De senatoren, consuls en plebejers waren allemaal betrokken bij regelingen en resoluties om hun respectieve klassen te sussen. De conflicten werden dieper naarmate de plebejanen meer macht kregen van de senatoren. De opkomst van de Plebeïsche klasse deed echter niets voor de gewone plebejische burgers, die nog steeds werden achtergelaten door de nieuwe rijke plebejers. Naarmate de greep naar macht en rijkdom werd voortgezet, bleven moorden en massamoorden het lot van alle betrokkenen veranderen.
Overlijden
De ondergang van de Republiek begon met de opkomst en ondergang van Julius Caesar. Een patriciër, een redenaar en een militair genie, hij leidde zijn legioenen door vele succesvolle militaire trips naar vijandige gebieden, en maakte ze deel van de groeiende Romeinse territoria. De fout die Caesar maakte was om de senaat te onderschatten in zijn strijd om de macht. Hij werd vergezeld door een driemanschap om de macht over Rome te houden door Pompey en Crassus. Maar Crassus 'vroege dood in het gevecht liet hem openstaan voor de plannen van Pompeius. Pompeius zette een gevecht met Caesar op touw, maar verloor. Daarna had Caesar nu alleen de controle over Rome, maar de senaat kwam met een plan om hem te vermoorden toen hij zichzelf als een dictator voor het leven verklaarde. Niettemin, als de eerste keizer, plaveide hij de weg voor eeuwen van het nieuwe Romeinse rijk te volgen, effectief de Republiek te vervangen.
Legacy In History
De erfenis van de Romeinse Republiek maakte op de een of andere manier een einde aan haar eigen bestaan. De Griekse kunst, architectuur en religie die de republiek domineerde bereikte nieuwe hoogten in het nieuwe Romeinse rijk. In Renaissance Europa werden kunst en cultuur vele eeuwen later ook beïnvloed door de republiek. In Tudor en Stuart Engeland werd de controverse over politieke opvolging uitvoerig besproken met behulp van de geschiedenis van de Romeinse Republiek als een precedent. In Amerika bevat de Amerikaanse grondwet veel wetten die gebaseerd waren op de wetten en ideeën van de Romeinse Republiek. Veel andere democratieën over de hele wereld zijn gebaseerd op het idee van democratie die ook tijdens de Republiek is ontstaan. Het idee van een republikeinse utopie fungeerde als inspiratie voor de Amerikaanse en Franse revoluties in de achttiende eeuw, die op hun beurt weer velen hebben geïnspireerd om te volgen.
