Omschrijving
Beroemd om zijn wilde schoonheid, stroomt de Nu Chiang-rivier, ook bekend als de Salween-rivier, door de drie landen van China, Myanmar en Thailand in Zuid- en Zuidoost-Azië voor een afstand van ongeveer 2,400 kilometers voordat hij de Andamanzee inloopt bij de Golf van Martaban. De Nu-rivier ontspringt in het Qinghai-gebergte van het Tibetaanse plateau op een hoogte van 17,880-poten, vanwaar het naar beneden afdaalt en zich zuidwaarts verplaatst door de provincie Yunnan in China. Al snel komt het Myanmar binnen waar het door het ruige terrein van het Shan-plateau stroomt. Verderop, de rivier komt Thailand binnen en vormt een natuurlijke grens tussen Thailand en Myanmar voor een afstand van ongeveer 130 kilometers voordat hij Myanmar binnenkomt door de Karen en Mon staat. De rivier verlaat snel de kloof, stroomt langzaam door de landbouwvelden van Myanmar en vormt tenslotte een delta bij Mawlamyaing, waar zijrivieren van de Salween de Andamanse Zee binnengaan.
Historische rol
Het stroomgebied van de Nu-rivier wordt al sinds lange tijd bewoond door inheemse volkeren zoals Nu, Tai, Shan, Karen, Shan, Mon en anderen. Aangezien de rivier door moeilijk terrein ging, diende het vaak als een primaire verbindingsbron tussen afgelegen dorpen gelegen in de bergen en het plateau in de loop van de Salween. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de Nu River getuige van een groot gevecht tussen de Chinese strijdkrachten en de Japanse strijdkrachten die in Birma een gebied hadden bezet, waardoor de handelsroute van India en Myanmar naar China werd geblokkeerd. De strijd, bekend als de Birma-campagne, was getuige van de dood van zowel Chinese als Japanse soldaten in grote aantallen. Tijdens deze oorlog werd de Nu voor het eerst gebruikt om de grens tussen de landen Thailand en Myanmar te bepalen.
Moderne betekenis
Omdat de Nu-rivier voornamelijk door ruig terrein met gevaarlijke stroomversnellingen stroomt, zijn slechts kleine delen van de rivier bevaarbaar door grote watervaten. Kleine boten varen over de rivier in de bovenste gangen en dragen mensen en goederen tussen afgelegen dorpen in de regio. In de lagere route is de Nu echter een korte afstand bevaarbaar, waar hij wordt gebruikt voor het transporteren en exporteren van teakhout uit de bossen van Myanmar naar de zee. De Nu-rivier heeft ook een enorm potentieel voor hydro-elektrische energieproductie, wat echter een enorm negatief effect zou kunnen hebben op het leven van mensen en dieren in het stroomgebied van Nu. De lokale bevolking van de regio is ook afhankelijk van de rivier voor visserij en landbouwmethoden.
Habitat en biodiversiteit
De Nu-rivier is een van de meest ongerepte rivieren van Zuid-Azië met een habitat die nog steeds vrij wild is en grotendeels onaangetast door antropogene invloeden. De Nu-rivier herbergt enkele van de zeldzaamste soorten op aarde met 47-vissen en amfibieën die nergens anders ter wereld voorkomen. Andere opmerkelijke soorten in het stroomgebied van de Nu-rivier zijn de kwetsbare Aziatische klauwier, de bedreigde vissende kat, de ernstig bedreigde Siamees krokodil, een grote biodiversiteit van schildpadden soorten en 143 vissen en 92-soorten uit de amfibie. Landdieren die de bossen rond de riviervallei bewonen, omvatten wilde ezels, wilde ossen, kleine panda's, gouden ooggeld en anderen.
Milieurisico's en territoriale geschillen
Al heel lang hebben China en andere landen die de Nu-rivier delen, geprobeerd dammen over de rivier aan te leggen. Dergelijke stappen bedreigen echter het leven van wilde dieren die in de rivier wonen. De verwachting is dat de aanleg van dammen langs de Nu-rivier zal leiden tot grootschalige overstromingen van steden en dorpen langs de rivier. Een uitgebreide afdamming van de rivier zou ook resulteren in een afname van de waterkracht in de lagere route, waardoor de binnenkomst van het zeewater in de droge riviermonding de vruchtbaarheid van het landbouwareaal daar beschadigt. De dammen zouden ook de migratie van vissoorten die in de rivier wonen belemmeren. Er zijn dus verschillende uitlatingen geweest door de lokale bevolking en lokale overheden die in het verleden de Nu-riviervallei bevolkten tegen dergelijke projecten voor de bouw van dammen. De nationale regeringen van de landen lijken echter vastbesloten om de rivier te exploiteren voor zijn hydro-elektrisch potentieel met plannen voor grootschalige afdamming van de rivier die al wordt aangelegd.
