Vroege leven
Nikita Chroesjtsjov was de eerste secretaris van het Centraal Comité van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie, van 1953 tot 1964. Nikita werd geboren in april aan een arm gezin in steenkoolmijnen 15th, 1894, in wat nu het Khomutovsky-district van de Russische Federatie is in de Oblast Kursk bij de Russisch-Oekraïense grens. Als een jongen ontving hij slechts vier jaar formeel onderwijs en bracht hij het grootste deel van zijn kindertijd klusjes door om het gezin te helpen ondersteunen. Op veertienjarige leeftijd verhuisde Chroesjtsjov met zijn gezin naar Noord-Oekraïne, waar hij een metaalarbeider werd. In 1918 sloot hij zich aan bij de bolsjewieken in hun pogingen om de Russische regering omver te werpen en te vechten in de Russische burgeroorlog. Dit was de eerste ontmoeting van Khruschchev met de Communistische Partij.
Aan de macht komen
Khruschchev verhuisde in 1929 naar Moskou om zich aan te sluiten bij de Stalin Industrial Academy. Na verloop van tijd stapte hij langzaam op door de gelederen van de Sovjet-Communistische Partij en werd uiteindelijk lid van de kring van dictator Josef Stalin. Een van zijn grootste vroege vorderingen kwam toen Nikita in 1938 secretaris werd van het Moscow City Party Committee. Daar werd hij belast met het toezicht houden op de wederopbouw van het Sovjet-metronetwerk, waarbij zijn werk grote functionarissen in de Sovjet Communistische Partij ten goede kwam. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende hij als politiek commissaris in het leger en speelde een belangrijke rol bij het plannen van de beroemde verdediging van Stalingrad in 1942, waar de Russen een beslissende overwinning boekten tegen de binnenvallende nazi-Duitse troepen. Hij werkte enkele jaren na de oorlog in Oekraïne, maar werd kort voor Stalins dood in 1953 teruggeroepen naar Moskou en werd de opvolger van Stalin.
Bijdragen
In 1956 gaf Khruschchev een beroemde toespraak aan enkele collega's van de Communistische Partij, waarin hij kritiek had op het onderdrukkende en dictatoriale leiderschap van Stalin. Hij probeerde zijn positie te gebruiken om een deel van het restrictieve Sovjetbeleid te versoepelen, een proces dat hij 'de-stalinisatie' noemde. Hij probeerde de levensstandaard en de landbouwproductie te verhogen, terwijl hij tegelijkertijd de macht van de gevreesde Sovjet geheime politie verminderde. Hij heeft ook veel politieke gevangenen uit de Gulag-kampen vrijgelaten. Hij hield echter vast aan een veel strenger buitenlands beleid, verpletterde een revolutie in Hongarije in 1956 en keurde de bouw van de Berlijnse Muur van Oost-Duitsland goed in 1961. Het Sovjet-programma voor ruimteverkenning breidde zich uit onder Chroesjtsjov en zag de Russische kosmonaut Yuri Gagarin de eerste man worden die ooit de ruimte binnenging in 1961.
Uitdagingen
Ondanks zijn inspanningen voor de-stabilisatie, zag Khruschchev zich geconfronteerd met moeilijke situaties in zijn eigen land, vooral in zijn relaties met anderen. Zijn plan om de landbouw in de Sovjetunie nieuw leven in te blazen ging slecht, net zoals vele andere de-stalinisatieprojecten, omdat hij niet altijd alle aspecten van zijn beleid overdenkt voordat hij ze heeft geïmplementeerd. De betrekkingen tussen de Sovjetunie en zijn grootste communistische buur in Azië, China, werden koud en afstandelijk nadat de voorzitter van de Chinese Communistische Partij, Mao Zedong, hoorde over de negatieve gevoelens van Chroesjtsjov jegens Stalin. In oktober van 1962 plaatste Chroesjtsjov nucleaire raketten aan de kust van Cuba, slechts 90 mijlen van de kustlijn van de Verenigde Staten. Dit leidde tot de 13-dag 'Cuban Missile Crisis', die de spanningen tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten aanzienlijk deed toenemen.
Dood en Legacy
Nadat Khruschchev achteruitging en ermee instemde om zijn raketten uit Cuba te verwijderen, dachten andere functionarissen in de Sovjet Communistische Partij dat hij niet genoeg deed om de sterke reputatie van de Sovjet-Unie in de wereld te behouden. Ze vonden ook dat hij te veel had gedaan om hun eigen kracht te ondermijnen. Door 1964 werd hij gedwongen zijn ambt neer te leggen, vervangen door Leonid Brezjnev. Chroesjtsjov stierf aan een hartaanval in 1971. Ondanks de grote controverse die nog steeds bestaat over Chroesjtsjov, zijn beleid en de uitvoering daarvan, herinneren velen zich hem als een nationale held die de Sovjets in de ruimte zette, en veel van de terreurgestuurde politieke tactiek en onderdrukking die onder Stalin ervaren was .
