Inheemse Reptielen Van Australië

Australië is een enorm land omringd door de Indische en de Stille Oceaan. Het heeft een oppervlakte van 2,969,900 vierkante mijlen. Het land heeft verschillende ecosystemen die verschillende planten en dieren in het wild ondersteunen. Sommige van de dieren in Australië zijn de inheemse reptielen zoals de Zoetwaterkrokodil, Varkenssnuitschildpad, Common Death Adder en Eastern Bearded Dragon onder vele anderen.

Inheemse reptielen van Australië

Zoetwaterkrokodil

Freshwater Crocodile is een reptiel afkomstig uit het noorden van Australië. De zoetwaterkrokodil is klein in vergelijking met andere krokodillen. De gemiddelde lengte van een volwassen zoetwaterkrokodil is 2.5-meter en het gemiddelde gewicht is 85 kg. De natuurlijke habitat is in zoetwatermoerassen, rivieren en kreken. Het is aangepast aan zware omstandigheden zoals droge en rotsachtige omgevingen en ook in zoutwateromstandigheden. Het voedt zich met vogels, vissen, vleermuizen en andere reptielen. De zoetwaterkrokodil is verlegen en vormt geen bedreiging voor de mens tenzij in sommige zeldzame omstandigheden. De bevolking is de afgelopen jaren aanzienlijk gedaald als gevolg van een aanval door ziekte en vergiftigingsaanval door het opnemen van de schadelijke rietpad. De soort bestaat in beschermde gebieden waar de game rangers werken aan het behoud ervan.

Common Death Adder

Common Death Adder is een soort van een slang die voorkomt in Australië. Zoals de naam al doet vermoeden, is het een van de meest giftige slangen ter wereld. Het woont in bossen, bossen, graslanden en struikgewas. Common Death Adder heeft een driehoekige kop en banden van bruin en zwart op zijn dikke lichaam. Een volwassene kan een lengte van 100 cm bereiken. De slang voedt zich met kleine zoogdieren en vogels. Het broedseizoen is in de zomer, wanneer het vrouwtje ongeveer 20 produceert, levend van de bronnen. De Common Death Adder wordt bedreigd door een invasie van de giftige riet pad.

Varken-neusschildpad

Varkensnuitschildpad is een schildpadsoort afkomstig uit Australië en Nieuw-Guinea. Het komt voor in zoetwaterrivieren, beken en lagunes. Het heeft een snuit zoals die van een varken en een leerachtig grijs of olijfschotel. Het gemiddelde gewicht is 20 kg. Het is allesetende en voedt zich met fruit, bladeren, vijgen, insecten, weekdieren en kreeftachtigen. Het mannetje bereikt de reproductieve leeftijd op 16-jaren en 18-jaren voor het vrouwtje. Het vrouwtje legt de eieren in de zomer op zandige oevers. De populatie van varkensschildpadden is in de afgelopen drie decennia met ongeveer 50% afgenomen, voornamelijk als gevolg van de mensensmokkel. Het wordt ook gebruikt in de internationale huisdierenhandel. De schildpad is kwetsbaar voor ziekten en vereist daarom bescherming en nauwlettend toezicht.

Oostelijke baardagaam

Oost-baardagaam is een hagedis soort endemisch in Australië. Het kan tot een lengte van 60cm groeien. Het heeft een groot hoofd en de keel is bedekt met donkergrijze stekels die kunnen worden verhoogd tot een 'baard'. De hagedis is overdag actief en zit graag op open plekken zoals boomstammen en boomtakken. Het verbergt zich onder droge bladeren wanneer het heet wordt. Het voedt zich met kleine dieren, insecten, bessen en bloemen. Het vrouwtje legt zijn eieren ondergronds in de holen. Het wordt vaak gebruikt als een huisdier. De hagedis heeft geen significante bedreigingen.

Instandhoudingsinspanningen om de inheemse reptielen van Australië te redden

Australië heeft veel inheemse reptielen. De reptielen zijn belangrijk voor Australië als een natuurlijk erfgoed. De reptielen worden bedreigd door invasieve soorten, ziektes en verlies van leefgebied en illegale handelaren in wilde dieren. Sommige van de maatregelen die de Australische regering heeft genomen om de reptielen te conserveren, zijn onder meer: het verbieden van illegale handel in wilde dieren, het instellen van beschermde gebieden voor de bedreigde reptielen en het inhuren van game rangers die de reptielen controleren en verzorgen. Het is van cruciaal belang om de dieren te beschermen tegen het gevaar van uitsterven.