De Cultuur En Tradities Van Andorra

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Andorra is een geheel door land omgeven microstaat die is ingeklemd tussen Frankrijk en Spanje en die in 1278 is gevormd onder een charter. Het heeft een oppervlakte van 180.55 vierkante mijlen en vanaf 2016 had het 77,000-inwoners. Het wordt beschouwd als een vorstendom dat wordt geleid door de bisschop van Urgell van de Spaanse zijde en de president van Frankrijk. Andorra is multi-etnisch omdat het inwoners heeft die Spaans, Portugees, Frans, Andorrese zijn en een groot aantal andere mensen uit de omliggende landen. De officiële taal die gebruikt wordt is Catalaans.

Korte Geschiedenis

Andorra vindt zijn oorsprong in de Mesolithische en Neolithische periode. De Iberische mensen die in de regio woonden, vermengden zich uiteindelijk met andere mensen uit Centraal-Europa, en baarden de eerste Andorrese staat. Tot 1278 was de Andorrese staat onder het bewind van de bisschop van Urgel. Dit veranderde echter na de ondertekening van een charter dat twee co-vorsten oprichtte om toezicht te houden op de aangelegenheden van de staat, de bisschop van Urgell en het staatshoofd van Frankrijk. Het huidige Andorra wordt beheerd door zowel Frankrijk als Spanje, wat een unieke situatie is omdat ze valuta's van beide landen hebben, beide systemen van onderwijs en beide talenstelsels bovenop het Catalaans dat veel wordt gesproken door Andorrans.

Taal

De Andorrese mensen beoefenen de Catalaanse cultuur die het meest dominant is in de microstaat. De Catalaanse cultuur op zich is een mix van de Franse, Spaanse en Portugese culturen. De belangrijkste gesproken taal is het Catalaans, waarvan de oorsprong teruggaat tot de 8th en 10th eeuwen waar het uit het Latijn evolueerde tijdens de Romeinse overheersing van het Iberisch schiereiland. Na de Romeinen werd het gebied veroverd door mensen van Germaanse afkomst die hun invloed op de bestaande taal brachten, die zich ontwikkelde tot een uniek dialect.

koken

De Catalaanse keuken wordt sterk beïnvloed door zeevruchten en verse landbouwproducten, zowel van de twee activiteiten die Catalanen worden beschouwd als meesters in, visserij en landbouw. Enkele van de beroemdste gerechten die door Catalanen worden geserveerd, zijn het Pa-amb tomaquet, brood met tomaat, olijfolie en wat zout, en het gerecht wordt op dezelfde manier gegeten als tapas. Er zijn ook de Calcots die tot de uifamilie behoren en wordt gekookt door ze te barbecuen of langzaam in de oven te koken. Eens gedaan, pelt men eenvoudig en dipt ze in Romesco-saus. Er is ook de Botifarra, een worst die hand in hand gaat met pa-amb tomaquet. Er is de speciale Catalaanse stoofpot genaamd Escudella, een mengsel van bonen, aardappelen, vlees en kool. Het is een gerecht dat wordt gegeten in de winter. Er is ook de Fideua die wordt gemaakt door noedels te koken met inktvisinkt om het gerecht een zeer donkere kleur en een heerlijke smaak te geven. De Mel I Mato is een romige kaas die meestal met honing wordt geserveerd.

Festivals en vieringen

De Andorrese bevolking observeert religieus alle Catalaanse festivals zoals hun broeders uit andere regio's. Sommige van de festivals die elk jaar worden gevierd zijn Le Merce, die in september wordt waargenomen en een hele week in beslag neemt. Het was een dag gereserveerd voor de verering van de Maagd der Gratie, maar het is geëvolueerd naar andere Catalaanse tradities zoals wijnbeurzen, muziekuitvoeringen bij een scala aan andere activiteiten. Er is de Onze-Lieve-Vrouw van Meritxell-dag die de beschermheilige van het land herdenkt, en deze werd gehouden op de 8th van september sinds zijn inaugurale debuut in 1873. Er is ook de Revetlla de Sant Joan die de nacht van Saint Joan viert tijdens de zomermaanden, en het festival wordt gekenmerkt door enorme vreugdevuren op dorpspleinen en mensen die vuurballen rondzwaaien rond gekleed als heksen en duivels. Er is ook het Pasqua-festival dat de Catalaanse versie van Pasen is. Het wordt waargenomen door het bijwonen van massa's en het eten van de traditionele paascake die gemaakt is van zoet brood, gekonfijt fruit en gekookte eieren.

Godsdienst

Het christendom is de dominante religie onder Andorrans. Christen-katholieken maken ongeveer 89% van de bevolking van het land uit. De tweede religie is de islam, die goed is voor ongeveer 0.8% van de bevolking, en andere opmerkelijke religies zijn het jodendom, het boeddhisme, het hindoeïsme en andere. De Andorraanse grondwet zorgt voor vrijheid van aanbidding en moedigt religieuze tolerantie aan om vreedzame coëxistentie onder de mensen te bevorderen.

Literatuur en kunst

Omdat het een klein land is, genesteld op een bergachtige locatie en omgeven door grote landen, worstelt de Andorrese literatuur al lang om bekendheid te verwerven vanwege de enorme invloed van buitenlandse literatuur en een kleine populatie die het niet voldoende kan volhouden. Desondanks heeft Andorra goede schrijvers van hoge reputatie voortgebracht, zoals Michele Gazier en Ramon Villero, die een onuitwisbaar stempel hebben gedrukt op de Andorrese literatuur en de buitenwereld. Door zijn afzondering en afgelegen ligging is Andorra de perfecte plek geworden voor literatuur om te gedijen. De Andorrese kunst is daarentegen relatief beter dan de literatuur vergaan, omdat deze veel leent van de Romaanse stijl die de wereld al kent. De meeste van de architectonische ontwerpen hebben ronde bogen die veel lijken op de gebouwen die geassocieerd zijn met het oude Romeinse rijk. Dezelfde stijl strekt zich uit tot schilderen en beeldhouwen zoals gekenmerkt door de versiering in kerken. Andorrese muziek omvat traditionele dansen zoals de contrapas en marratxa. De muziek en dansen lenen zwaar van de naburige landen van Frankrijk en de Catalaanse regio's van Spanje.