Geologen en hydrologen hebben meren geclassificeerd op basis van thermische stratificatie. Thermische stratificatie is het proces waarbij het water in de meren in lagen wordt verdeeld, waarbij elke laag unieke kenmerken heeft zoals veranderingen in watertemperatuur en dichtheid. Met behulp van deze classificatie kunnen meren worden onderverdeeld in drie hoofdcategorieën: holomictische meren, meromictische meren en amictische meren.
Holomictische meren
Holomictische meren hebben een uniforme dichtheid en temperatuur, ongeacht de diepte in een bepaalde periode van het jaar. De meerderheid van de meren in de wereld zijn holomictisch. Holomictische meren bestaan in drie verschillende soorten, en ze omvatten monomictische meren, dimictische meren en polymictische meren.
Monomictic Lakes
Monomictische meren zijn holomictisch en het water vermengt zich van de top tot de bodem van het meer in één mengperiode per jaar. Monomictische meren kunnen verder worden onderverdeeld in twee bestaande uit koude monomictische meren en warme monomictische meren. Enkele voorbeelden van monomictische meren zijn onder andere; Lake Turkana, meer van Galilea, Okanagan Lake en het Titicacameer.
Dimictische meren
Dimictische meren zijn het type holomictische meren waarvan de wateren zich vermengen van boven naar beneden van het meer in twee mengperioden van elk jaar. Dimictische meren worden gevonden in gematigde streken en worden in de winter bedekt met ijs. In de zomer worden de meren thermisch gestratificeerd, zodat het warme oppervlaktewater wordt gescheiden van de relatief koudere wateren eronder. De wateren mengen zich in de lente en de herfst, waardoor de meren isotherm zijn.
Polymictische meren
Polymictische meren zijn holomictisch en hebben ondiepe wateren met een kleine diepte die de ontwikkeling van thermische gelaagdheid in de meren voorkomen en daarom mengen de wateren zich ongeacht het seizoen. Polymictische meren kunnen worden onderverdeeld in twee verschillende types die temperatuurgedefinieerd zijn: warme polymictische meren en koude polymictische meren.
Meromictische meren
De tweede classificatie van meren op basis van thermische stratificatie is meromictisch. Meromictische meren hebben lagen water die niet vermengen. Vanwege de afwezigheid van vermenging van het water bevat de onderste laag van het meer geen opgeloste zuurstof en is daarom grotendeels verstoken van leven behalve de paarse zwavelbacteriën. Ook leidt het ontbreken van enige verstoring van de sedimentlaag die op de bodem van dergelijke meren wordt aangetroffen tot de vorming van lacustriene varves. De wateren van meromictische meren zijn verdeeld in drie lagen en de bovenste laag is de mixolimnion terwijl de onderste laag bekend staat als de monimolimnion. De laag tussen de twee staat bekend als de chemocline. Meromictische meren zijn er maar een paar in de wereld in vergelijking met holomictische meren met enkele voorbeelden zijn Lake Tanganyika (het diepste meer in Afrika), Lake Kivu, Kaptai Lake, Jellyfish Lake, Lake Cadagno, het Great Salt Lake en het Lower Mystic Lake.
Amictic Lakes
Amictische meren hebben water waarvan het oppervlak het hele jaar door bedekt is met ijs, waardoor het mengen van de onderliggende wateren wordt voorkomen en waardoor dergelijke meren een omgekeerde koudwaterstratificatie kunnen vertonen waar de watertemperatuur toeneemt met de toename in diepte. Vanwege de extreme koude temperaturen die kenmerkend zijn voor amictische meren, zijn dergelijke meren alleen te vinden in de poolgebieden, zowel in het noordpoolgebied als op Antarctica. Er zijn ook een paar amictische meren gevonden in Groenland. Een voorbeeld van een amictisch meer is Lake Vanda op Antarctica.
