Achtergrond
In de nasleep van de Amerikaanse publieke verontwaardiging over de "Vietnamisering" van de oorlog en de Amerikaanse terugtrekking, werden de Amerikaanse militaire acties in Vietnam steeds urgenter. De bedoeling van Dewey Canyon was om de troepen van het Noord-Vietnamese leger (NVA) in de Valleien A Shau en Song Da Krong te vernietigen. Het doel van de operatie was om een belangrijke toevoerlijn van de NVA naar Zuid-Vietnam te vernietigen en daarmee de communistische krachten van de broodnodige munitie en mannen uit te hongeren. Operatie Dewey Canyon bestond uit 3-fasen die bedoeld waren om te eindigen met de herberging van de valleien door Amerikaanse troepen die hen het voorgaande jaar hadden verlaten.
Make-up
Kolonel Robert Barrow voerde de operatie uit met 2,200-mariniers van het 9TH Marine Regiment en het 2nd-bataljon van het 12TH Marine Regiment. Terwijl de mariniers de valleien binnendrongen, zouden steunacties door de 101st Airborne Division en het 2nd Regiment van het Zuid-Vietnamese leger ten oosten van het operatiegebied worden uitgevoerd om druk uit te oefenen op elke mogelijke communistische macht die de valleien wilde versterken. Aan de Noord-Vietnamese kant namen elementen van 6 Noord-Vietnamese legerregimenten deel aan de gevechten, met in totaal een aantal 5,000-soldaten. Zittend in de buurt van de Ho Chi Minh-route aan de grens met Laos, konden de Noord-Vietnamezen effectieve artillerieondersteuning ontvangen van hun 122-millimeterartillerie.
Omschrijving
De bewerkingen duurden van januari 22nd tot maart 18th in 1969. De mariniers probeerden het meeste uit hun materieel voordeel te halen door een netwerk van onderling ondersteunende artillerie-vuurbases in de twee valleien op te zetten en voorzichtig verder te gaan onder de veiligheid geboden door hun geweren. De helikopter gaf de mariniers ook superieure mobiliteit en stelde hen in staat om snel over te stappen naar eender welke bedreigde sector. Ondertussen was het Noord-Vietnamese leger in Zuid-Vietnam een veel lichtere strijdmacht en de tactiek voor de strijd bestond erin de opmars van de mariniers te vertragen om tijd te winnen terwijl ze de valleien versterkten met meer troepen en artillerie. Operatie Dewey Canyon werd uitgevoerd in 3-fasen. Fase 1 (januari 18th-25th) is erin geslaagd om de basissen rond het doel te bepalen. Fase 2 (januari 31st-februari 5th) omvatte agressieve patrouilles rond de vuurbasissen in een poging om het Noord-Vietnamese leger te betrekken. Na verschillende schermutselingen met de Noord-Vietnamezen en met de beschietingen van Firebase Cunningham op 2nd in februari, slaagden de mariniers er in 2 meer vuurbasissen op te zetten. Fase 3 duurde van februari 11th tot maart 18th en betrof een inval in de supply chain-infrastructuur van het Noord-Vietnamese leger in Laos.
Resultaat
Nadat ze hun doelstellingen hadden bereikt, trokken de mariniers terug naar Zuid-Vietnam. Het Amerikaanse Korps Mariniers meldt dat 130 is gedood en dat 932 tijdens de hele campagne gewond is geraakt. Ondertussen zag het Noord-Vietnamese leger 1,617 van zijn eigen dood en een onbekend aantal gewonden.
Significantie
Ondanks dat de operatie een succes was (het was een tactische overwinning voor de betrokken Amerikaanse marine), kon Operatie Dewey Canyon de toevoerlijn van het Noord-Vietnamese leger niet doorsnijden en bleef de stroom van wapens en versterkingen in hun vestingen in Zuid-Vietnam stromen. Desalniettemin was er weinig meer dat de mariniers konden doen. Washington had besloten om plaats te maken voor de druk van de publieke opinie en was begonnen aan een snelle verandering van het beleid van "Vietnamisering" van de oorlog, door het gebruik van Amerikaanse troepen in de oorlog en met Zuid-Vietnamese soldaten te vervangen. 1st Luitenant Archie Biggers ontving de Zilveren Ster voor zijn dapperheid in Operatie Dewey Canyon, en het 9th Marine Regiment kreeg een Presidentiële Eenheidscitering.
