Omschrijving
Een surrealistisch beeld van het kale landschap van de Karakum-woestijn in de buurt van het Derweze-dorp in Turkmenistan, 260 kilometer van de hoofdstad Ashkabat, trekt de laatste decennia toeristen aan. Deze eigenschap, genoemd naar de Darvaza-krater of 'Door to Hell', vertegenwoordigt een gapende krater op het oppervlak van het land, gecreëerd door een misrekening van mijnen in een aardgasveld waarvan de muren instortten in een ondergrondse grot. Om te voorkomen dat het giftige methaangas zou ontsnappen in de atmosfeer en de omliggende gebieden, dachten de geologen dat het het beste was om de krater in brand te steken, die nu voor eeuwig lijkt te branden. De brandende mond van de krater lijkt dus de "Deur naar de hel" te vertegenwoordigen, een punt van geen terugkeer. De krater omvat nu een gebied van ongeveer 5,320 vierkante meters, met een diameter van ongeveer 226-poten en een diepte van ongeveer 98-poten.
Geschiedenis
De 'Door to Hell' in Turkmenistan is het resultaat van menselijke fouten. In 1971 identificeerde een team van Sovjet-ingenieurs de locatie voor olieboringen en werd een booreiland op de site gegraven. Al snel beseften de ingenieurs dat het geen olie was, maar aardgas dat eronder was en de ontsnapping van gas veroorzaakte een instorting van het boorplatform en kampeerde in een ondergrondse grot. Om te voorkomen dat de giftige gassen ontsnappen naar de nabijgelegen steden en dorpen die gevaren voor de menselijke gezondheid daar veroorzaken, besloten de geologen om de gassen af te branden. Wat ze echter dachten dat een brandend incident zou zijn dat slechts enkele weken zou aanhouden, ging nog meer dan vier decennia door met het vuur dat tot op de dag van vandaag in de "Deur naar de hel" brandt.
Relatie tot regionale energieontwikkeling
Turkmenistan heeft het ambitieuze doel om zijn gasreserves in de komende twintig jaar te verdrievoudigen en de beschikbaarheid van de aardgasreserves in de Karakum-woestijn maakt het een ideale keuze voor aardgaswinning. De aanwezigheid van de 'Door to Hell' kan echter dergelijke verkenningen belemmeren, omdat het vuur van de krater zich kan verspreiden naar nabijgelegen aardgasreserves. Vandaar dat in president 2010 de president Kurbanguly Berdymukhamedov uit Turkmenistan de sluiting van de krater beval. De toename van de aardgasproductie van het land zou zijn economie aanzienlijk kunnen versterken door exportopbrengsten gegenereerd door het exporteren van aardgas naar markten in India, China, Rusland en West-Europa.
Habitat en biodiversiteit
Dacht dat de vurige krater naar verwachting geen enkele levende soort zou huisvesten, een expeditie door de ontdekkingsreiziger, George Kourounis, een gedurfde persoon die zijn leven riskeerde om de krater in te stappen, ontdekte het onverwachte. Steekproeven van grond verzameld door Kourounis vanaf de basis van de krater tijdens bestudering onthulden de aanwezigheid van extremofiele bacteriën die in staat zijn om de hoge hitte van de krater te overleven. Deze bacteriën worden nergens in de omliggende bodem aangetroffen, wat betekent dat ze nieuwe, geëvolueerde soorten omvatten die het vermogen hebben om de hete omgeving van de krater te overleven. De omstandigheden van de krater, die lijkt op die op sommige planeten en manen van de ruimte, kunnen betekenen dat buitenaards leven mogelijk is in dergelijke landschappen. De expeditie van Kourounis werd uitgezonden op juli 16th, 2014, op het National Geographic Channel in een aflevering van Die Trying getiteld "Crater of Fire".
Bedreigingen en geschillen
Tegenwoordig bezoeken slechts enkele toeristen de "Door to Hell" in Turkmenistan, omdat het land nog steeds een van de meest geïsoleerde landen ter wereld is. De regering van Turkmenistan wil nu het toerisme promoten en ook reclame maken voor de "Door to Hell" als een van de belangrijkste toeristische bestemmingen. Momenteel is de enorme vuurplaats echter niet omheind en toeristen komen vaak gevaarlijk dicht bij de randen van de put. De grond in de buurt van onstabiele randen vormt een grote bedreiging voor het leven van deze onverantwoordelijke toeristen. Toch blijft de "Deur naar de Hel" het ontzag voor iedereen inspireren en zal dit blijven doen tot het vuur sterft of de put wordt gesloten door de autoriteiten.
