Omschrijving
De Darling River is een 2,739-kilometer lange rivier die ontstaat in de regio Eastern Highlands nabij de grens tussen New South Wales en Queensland en vervolgens naar het zuidwesten stroomt totdat deze overgaat in de Murray River in Wentworth, New South Wales. Het is de derde langste rivier in Australië. Samen vormen de rivieren Murray en Darling het Murray-Darling-bekken, dat ongeveer een zevende van de Australische landmassa afvoert, terwijl de Darling-rivier alleen al een gebied van 650,000 vierkante kilometers afvoert. De Severn-rivier, een overblijvende rivier die ontstaat in de Great Dividing Range, wordt beschouwd als de primaire bron van de Darling. Aangezien de Darling rivier stroomt langs droge gebieden met zout-bush weiden, verliest het vaak grote hoeveelheden water door verdamping. Bourke, Tilpa, Menindee en Wentworth zijn enkele van de belangrijkste Australische nederzettingen langs de loop van de Darling River.
Historische rol
Sinds de prehistorie heeft de Darling River gediend met de behoeften van de menselijke bevolkingsgroepen langs haar oevers. Het gebied dat door de rivier wordt gedraineerd, wordt vermoedelijk al heel lang geleden bewoond als 20,000. Aanvankelijk werd het land bewoond door de aboriginals van Australië. Met de komst van de Europeanen in de afgelopen paar eeuwen, was de rivier getuige van de groei van Europese nederzettingen langs haar oevers, en de schapenhouderij en de handel in schapenwol floreerden in de regio. Sindsdien is de rivier de reddingslijn geworden voor de duizenden Australiërs die afhankelijk zijn van de rivier voor landbouw, visserij, grazende dieren en drinkwater.
Moderne betekenis
Grote delen van droge, pastorale gebieden langs het stroomgebied van de Darling zijn eigendom van wolkwekers die het land gebruiken voor hun graasactiviteiten met schapen. Landbouwgronden zijn te vinden langs de meer vochtige delen van het stroomgebied van de rivier, waar boeren kleine geïrrigeerde gebieden bezitten en voornamelijk veevoer en citrusvruchten telen. Hoewel de rivier werd gebruikt als een belangrijke transportroute voor het vervoer van wol in het westen van New South Wales naar handelscentra in Zuid-Australië, heeft de onregelmatige stroming van de rivier momenteel het gebruik ervan als een belangrijke route voor het watertransport beperkt. Tot op zekere hoogte wordt commerciële visserij ook uitgevoerd in de wateren van de Darling.
Habitat
Hun verschillende afhankelijkheden van regenval verdeelt de vegetatie langs het Darling-bekken in twee primaire typen. Dit zijn namelijk het westelijke dorre gebiedstype, dat de steppevegetatie ondersteunt, en de oosterse typen, die worden aangetroffen in de vochtige gedeelten van de rivier, waardoor landbouwpraktijken kunnen floreren. Vissen in de Darling River omvatten een combinatie van zowel inheemse als invasieve vissoorten. Er zijn ongeveer 35 inheemse vissoorten in de Darling, waarvan ongeveer 9 worden beschouwd als nationaal "bedreigd", en 2 zijn "kritisch bedreigd". Naast vis is het Murray-Darling River Basin ook de thuisbasis van verschillende soorten vogels, zoogdieren, amfibieën en reptielen. Vogels zoals de Mallee emu-wren, de Mallee-fowl, en de Wedge-tailed adelaar, zoogdieren zoals de Southern harige nosed wombat, en amfibieën zoals de Southern bell frog, zijn allemaal te vinden in en rond de rivier, en veel van hun habitats hebben onmiddellijke bescherming nodig.
Bedreigingen en geschillen
Volgens het Wereld Natuur Fonds is het ecosysteem van Murray-Darling River een van de meest bedreigde riviersystemen ter wereld. Menselijke activiteiten worden primair verantwoordelijk gehouden voor de voortdurende achteruitgang van het riviersysteem en de omliggende habitats. De introductie van niet-endemische vissoorten, zoals de Europese karper- en pestminnow in de rivier door Europese kolonisten, heeft de populatie van inheemse soorten zoals de zilverbaars, de Murray-kabeljauw en de zoetwatervisvis in deze rivieren aanzienlijk verminderd. De vissoorten van dit ecosysteem zijn ook zeer gevoelig voor de stress veroorzaakt door klimaatverandering en opwarming van de aarde. Overmatige waterwinningsmethoden door een grote, nog steeds groeiende menselijke populatie langs de oevers van de rivier en de bouw van dammen en reservoirs, leiden ook tot een verminderde waterstroom in de rivier. Dit veroorzaakt het verlies van uitgestrekte stukken van de bossen en waterrijke gebieden in de uiterwaarden die door de rivier worden ondersteund, en een gelijktijdige toename van het zoutgehalte van de bodem in de stroomgebieden.
