Omschrijving
Cholera wordt gekenmerkt door een plotselinge en overweldigende aanvang van diarree, in de vorm van overvloedige en frequente waterige stoelgang. Het wordt veroorzaakt door de bacterie Vibrio cholera, die de bekleding van de dunne darm infecteert. De symptomen van cholera kunnen zich voordoen binnen een paar uur na blootstelling of tot vijf dagen later. Het kan een tot twee dagen duren of maximaal een week. Bijkomende symptomen kunnen braken en maagkrampen zijn. Cholera wordt gezien de mogelijk ernstige en schadelijke gevolgen ervan als virulent beschouwd. Een extreem verlies van lichaamsvloeistoffen kan ook leiden tot uitdroging en shock. In het ergste geval kan de dood binnen twee dagen optreden.
transmissie
Mensen raken besmet met cholera door in contact te komen met lichaamsmateriaal, zoals braaksel en uitwerpselen, dat is geïnfecteerd met de bacterie. De infectie kan zich ook verspreiden via voedsel en waterbronnen die besmet zijn. De ongebreidelde verspreiding van cholera kan overal plaatsvinden waar er een gebrek aan sanitaire voorzieningen is, vooral wanneer mensen dicht bij elkaar wonen. Extreem hoge risico-instellingen omvatten sloppenwijken en vluchtelingenkampen. Tachtig procent van de cholera-slachtoffers krijgt een lichte of matige vorm van de infectie. Twintig procent van de geïnfecteerden heeft intussen cholera van de meest virulente variant.
Dodelijkheid
De ernstige uitdroging die gepaard gaat met de meest virulente cholera is wat mensen doodt, niet de infectie zelf, die normaal gesproken binnen enkele dagen zijn gangetje gaat. Als het goed gehydrateerd wordt gehouden, sterft minder dan een procent van de cholera-slachtoffers. De omstandigheden die aanleiding geven tot de verspreiding van cholera, zoals overbevolking, worden ook gezien in omgevingen waar schoon water of medische zorg uiterst zeldzaam is. Gezien de juiste omstandigheden kunnen Cholera-uitbraken tot epidemische proporties groeien.
Overwicht
In de landen van onze wereld waar cholera endemisch is, voornamelijk in Afrika ten zuiden van de Sahara, lopen 1.3 miljard mensen het risico vandaag besmet te raken. Onder hen zijn kinderen het meest kwetsbaar. In 2013 bijvoorbeeld heeft de Wereldgezondheidsorganisatie een officiële telling van bijna 130,000-gevallen van cholera afgegeven, waaronder uitbraken in Haïti en de Dominicaanse Republiek, evenals in Afrika. Hierbij wordt geen rekening gehouden met het geschatte 90-percentage van gevallen wereldwijd dat niet wordt gemeld. De totale geschatte incidentie van cholera per jaar is overal tussen 1.4 en 4.0 miljoen mensen. Naar boven 100,000 sterfgevallen door cholera worden jaarlijks gerapporteerd, en zoveel als 67-landen cholera gemeld hebben binnen een rapportageperiode van een jaar.
Behandeling
Cholera kan worden gediagnosticeerd door laboratoriumonderzoek van ontlastingsmonsters. Tijd en toegang tot faciliteiten zijn echter vaak niet beschikbaar om dit te doen op de meest getroffen plaatsen. Als alternatief worden de symptomen beoordeeld rekening houdend met de omgevingscondities, evenals met de specifieke medische geschiedenis van elke patiënt, om een geïnformeerde diagnose en daaropvolgend behandelplan voor cholerapatiënten te maken. Cholera-preventie omvat vooral milieumaatregelen en vaccinatie. Getipte en behandelde watervoorzieningen en meer sanitaire latrines en afvalverwijderingssystemen verminderen allemaal aanzienlijk het risico van blootstelling aan de cholera-bacterie. Er zijn ook twee vaccins beschikbaar om het optreden van symptomen van de bacterie te voorkomen. Dukoral beschermt tot maximaal zes maanden tegen cholera, terwijl Shanchol effectief is in 65 procent van de gevallen tot vijf jaar daarna. Massavaccinatiecampagnes hebben bewezen zeer succesvol te zijn in het voorkomen van cholera-uitbraken. In 2015 werden twee miljoen doses van het choleravaccin naar hoogrisicogebieden verscheept, vooral die in het kader van humanitaire crises. Behandelingen na infectie voor cholera richten zich op rehydratatie. Patiënten die daartoe in staat zijn, worden geïnstrueerd om grote hoeveelheden water gemengd met suiker en zout te drinken om de vocht- en elektrolytenbalans te herstellen. Op rijst gebaseerde oplossingen hebben de voorkeur, omdat ze vaak het gemakkelijkst te verteren zijn. Oplossingen worden intraveneus toegediend aan patiënten die te verzwakt zijn om zelfstandig te drinken. Antibiotica worden soms ook als extra maatregel toegediend om de infectie te bestrijden.
