Het aardvarken is een dier dat voornamelijk voorkomt in Sub-Sahara Afrika. Lijkt op een varken, voedt het dier zich voornamelijk met mieren en termieten. In dit artikel zullen het gedrag, het dieet en de habitat van de aardvark worden geanalyseerd.
4. Fysieke beschrijving
Het aardvarken is ook bekend als de Afrikaanse mierenbeer. De naam komt van de Afrikaanse taal die "aarde varken" betekent vanwege zijn ingravende gedrag. Het heeft enkele overeenkomsten met het huisvarken. De achterste ledematen van het aardvarken zijn langer dan de voorste ledematen en het heeft een prominent gebogen rug. De achterste ledematen hebben vijf tenen, terwijl de voorste vier tenen hebben. Elke teen heeft één grote spijker. Een volwassen aardvarken weegt gemiddeld 150lbs en kan een hoogte van 24 inches bereiken. Het is schaars bedekt met licht geelachtig grijze grove haren. In gevangenschap hebben Aardvarks een levensduur van 23-jaren.
3. Dieet
Het aardvarken is een eenzaam wezen dat zich voedt met mieren en termieten, behalve de Afrikaanse mier en de rode mier. De maag van het aardvarken heeft een gespierd pylorusgebied dat ingeslikt voedsel maalt, waardoor het kauwen van voedsel onnodig is. Deze functie is vergelijkbaar met de spiermaag van een kip.
2. Habitat en bereik
Aardvarkens bewonen savannes, graslanden, bossen en bushland. Hun primaire voedsel is mieren en termieten. Ze hebben de neiging terug te lopen van moerassige en rotsachtige terreinen omdat ze problemen kunnen veroorzaken in het graafproces. In Afrika zijn aardvarkens aanwezig op het vasteland, behalve in Ivoorkust, Namibië en Ghana. Hun strenge dieet vereist dat ze in een groot gebied wonen om te foerageren. Een aardvarken heeft drie soorten holen die kunnen worden gebruikt voor rust, leven of foerageren. De levende holen hebben over het algemeen meerdere ingangen, zijn complex en kunnen tot 45ft diep reiken.
1. Gedrag
Het aardvarken is over het algemeen een rustig dier dat zachte grommende geluiden maakt tijdens het fourageren, die luider worden wanneer het de tunnelingang ingaat. Vanwege het nachtelijke karakter beginnen aardvarkens aan het einde van de middag te foerageren. Overdag holt het uit om de harde zon te ontwijken. Het aardvarken heeft veel roofdieren waaronder leeuwen, honden, hyena's, pythons en mensen. Het gebruikt zijn sterke reukvermogen om te helpen weg te blijven van zijn roofdieren. Terwijl ze worden aangevallen, staat het aardvarken erom bekend dat ze hun hol extreem snel uitgraven of in een zigzagbeweging lopen. Hun klauwen geven ze het vermogen om hun agressors aan te vallen. Na de draagtijd van zeven maanden wordt een welp geboren die rond 4lbs weegt. Op de leeftijd van twee weken begint de welp zijn moeder te vergezellen om te foerageren. De welpen worden gespeend na 16-weken. Op zes maanden oud begint de welp zelfstandig te graven, maar blijft bij de moeder tot het volgende paarseizoen.
