Ecuador ligt in de noordwestelijke regio van Zuid-Amerika met een kustlijn langs de Stille Oceaan. Het beslaat een oppervlakte van 109,480 vierkante mijlen en heeft een populatiegrootte van 16.144 miljoen. De demografie en cultuur van de bevolking hier, van etniciteit tot gesproken talen, is beïnvloed door de lange geschiedenis van Amerindiaanse volken, het Inca-rijk en Spaanse kolonialisten. Dit artikel gaat dieper in op welke talen tegenwoordig in Ecuador worden gesproken.
Hoofdtaal van Ecuador
De belangrijkste taal van Ecuador is Spaans, dat wordt gesproken door ongeveer 93% van de bevolking. Deze taal werd voor het eerst geïntroduceerd door Spaanse kolonisten tijdens de 16-eeuw en werd de taal van de overheid, het bedrijfsleven en religie. Tegenwoordig heeft het in Ecuador gesproken Spaans 3 verschillende regionale variaties: Amazone, Andes en Equatoriale kust. De meest gesproken varianten zijn Andes-Spaans, gesproken in de hooglanden, en Equatoriaal Spaans kustgebied, gesproken vanaf de noordgrens met Colombia en de zuidelijke grens met Peru. Deze regio's zijn het meest dichtbevolkt in het land.
Talen van Ecuador gebruikt voor interculturele relaties
De tweede meest gesproken talen in Ecuador zijn Kichwa en Shuar, die worden gebruikt voor interculturele relaties.
Kichwa behoort tot de Quechuan-taalfamilie en wordt gesproken door 1 en 2 miljoen individuen. In Ecuador is de grootste concentratie Kichwa-sprekers te vinden in de Chimborazo Highland-regio. Een beweging begon in de 1940's om deze taal opnieuw in het openbare onderwijscurriculum op te nemen en deze poging werd versterkt in de 1970- en 1980-systemen. Tegenwoordig maakt deze taal deel uit van het nationale curriculum.
Shuar behoort tot de Jivaroan-taalfamilie en wordt gesproken door ongeveer 35,000-personen. Shuar-sprekers zijn geconcentreerd in de Morona-Santiago en Pastaza-provincies van Ecuador, die beide zijn gelegen in het zuidoostelijke Amazonegebied van het land. Deze taal werd nieuw leven ingeblazen door katholieke missionarissen in de regio via een project voor radioscholen tijdens de 1960's. Dit project ging door totdat de overheid het in 2001 had gesloten en de Shuar-taal integreerde als onderdeel van een tweetalig nationaal curriculum.
Andere inheemse talen van Ecuador
Naast de Kichwa en Shuar-talen worden er in dit land 11 andere inheemse talen gesproken. Deze omvatten: Záparo, Waorani, Tetete, Siona, Secoya, Emberá, Colorado, Cofán, Cha'palaachi, Awa-Cuaiquer en Achwa-Shiriwa.
Van deze talen is de Awa-Cuaiquer de meest gebruikte in Ecuador. Het behoort tot de taalfamilie Barbaca en is de taal van de inheemse volken van Awa-Kwaiker. Het heeft ongeveer 13,000 moedertaalsprekers, die voornamelijk wonen in de noordelijke regio van Ecuador en de zuidelijke regio van Colombia. In deze gemeenschap zijn de mannen meestal tweetalig, terwijl vrouwen en kinderen alleen Awa-Cuaiquer spreken. Het wordt door UNESCO beschouwd als een ernstig bedreigde taal.
De minst gesproken inheemse taal in Ecuador is de Záparo-taal. Met alleen nog maar 5 moedertaalsprekers ter wereld, wordt deze taal bijna uitgestorven geacht. De Záparo-taal en zijn inheemse volkeren werden het slachtoffer van de oorlogen en ziekten die Europeanen in de 16-eeuw brachten. De resterende sprekers wonen nu in de provincie Pastaza in het Amazonegebied van het land. Tegenwoordig spreken de inheemse volkeren van Záparo in de eerste plaats Kichwa, hoewel er de laatste jaren een opleving van de taal is begonnen.
