Kort overzicht van Turkije
Turkije is een transcontinentale staat in Eurazië. De grenzen van Turkije zijn als volgt; Zwarte Zee in het noorden, Georgië in het noordoosten, Iran, Armenië en Azerbeidzjan in het oosten, Middellandse Zee, Irak en Syrië in het zuiden, de Egeïsche Zee in het westen en Bulgarije en Griekenland in het noordwesten. De hoofdstad van Turkije is Ankara, terwijl de grootste stad Istanbul is. Over 80% van de Turkse bevolking is etnische Turken. De rest van de bevolking vormt minderheidsgroepen zoals Arabieren, Laz, Bosniaks, Albanezen en Circassians. Koerden vormen de grootste etnische minderheidsgroep in Turkije.
Geschiedenis van Anatolië
De geschiedenis van Anatolië gaat over de vroege Middeleeuwen tot het tijdperk van de kruistochten tot de definitieve verovering van Anatolië door de Seldjoekse en Ottomaanse rijken. Na de val van de Hettieten werden Phrygia en Lydia opgenomen in het Achaemenidische Perzische Rijk. Terwijl Persia groeide in kracht en rijkdom, werd Anatolia gesplitst in satrapen geregeerd door satraps. Af en toe kwam een deel van de satraps in opstand maar zonder veel resultaat. In de vroegste 5e eeuw voor Christus vond de Ionische opstand plaats toen een deel van de Ionische steden onder Perzische heerschappij in opstand kwamen. Ondanks dat het gemakkelijk te onderdrukken was, leidde deze opstand tot een van de meest cruciale oorlogen in de Europese geschiedenis, de Grieks-Perzische oorlogen. De Achaemeniden Perzische heerschappij werd overgenomen door de Griek onder Alexander de Grote. Toen Alexander stierf, werden zijn veroveringen verdeeld onder zijn generaals. Anatolië was onderdeel van het Seleucidische rijk. Dit rijk was betrokken bij een fatale oorlog met Rome die leidde tot de veldslagen van Magnesia en Thermopylae. De Seleuciden trokken zich terug uit Anatolië toen hun landen in Anatolië werden geschonken aan de bondgenoten van Rome, de Republiek Rhodos en het koninkrijk Pergamum.
Geschiedenis van Thracië
In de late 6e eeuw voor Christus werden de Thraciërs veroverd door Darius de Grote. Na de Mardonious-campagne tijdens de Eerste Perzische invasie in Griekenland werden de Thraciërs opnieuw ondergedompeld in het rijk in 492 BC. Het Thracische territorium werd later verenigd met het Odrysian-koninkrijk. Tijdens de 5TH eeuw voor Christus waren de Thraciërs gegroeid in grote groepen en stammen. Thracië werd gesplitst in de centrale, oostelijke en westelijke kampen voorafgaand aan de uitbreiding van het Macedonische koninkrijk na de nederlaag van de Perzen.
Het Seltjoekse en Ottomaanse Rijk claimden in de eeuwen die volgden soevereiniteit over Oost-Anatolië.
Wanneer werd Turkije een land?
Turkije werd een land op april 23, 1920. Op deze dag, de Turks Grand National Assembly hield zijn eerste bijeenkomst, tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog van Turkije (1919-1923). Mustafa Kemal, die op dat moment de militaire commandant was, leidde de Turkse oorlog naar onafhankelijkheid met het doel de voorwaarden van het Verdrag van Sevres in te trekken. Alle bezettingslegers werden in september 18, 1922 uitgezet. Het sultanaat werd op november 1, 1922, afgeschaft door de nieuw gevormde regering en maakte een einde aan de Ottomaanse heerschappij. Op 24 van juli, 1923, resulteerde het Verdrag van Lausanne in de erkenning van de Republiek Turkije als een opvolger van het Ottomaanse rijk. De republiek werd officieel verklaard op oktober 29, 1923, in de nieuwe hoofdstad van Ankara.
