De Ierse Vrijstaat was de oorspronkelijke naam die aan de huidige Republiek Ierland werd gegeven na het winnen van de onafhankelijkheid van Groot-Brittannië. De Ierse Vrijstaat bestond uit 26-provincies uit de 32-provincies op het eiland Ierland. De Ierse Vrijstaat werd gevormd op december 6, 1921, nadat een Anglo-Iers verdrag werd ondertekend door zowel Ierse als Britse vertegenwoordigers in Londen. De staat bestond tussen 1922 en 1937 en was aanvankelijk belangrijk om een einde te maken aan de driejarige Onafhankelijkheidsoorlog. De onafhankelijkheidsoorlog werd uitgevochten tussen de zelfbenoemde Ierse Republiek, de Britse kroonkrachten en het Ierse Republikeinse leger (IRA).
Betekenis van het Anglo-Ierse verdrag
De Ierse onafhankelijkheidsbeweging stond zwaar scheef door het verdrag om de Ierse vrije staat op te zetten. De ondertekening van het verdrag in december 1921 resulteerde in een splitsing van de onafhankelijkheidsbeweging met de tegenstanders die eisten om meer soevereiniteit. Degenen die het verdrag steunden, beweerden dat dit zou leiden tot meer onafhankelijkheid en zelfbestuur via vreedzame methoden.
Het aanhoudende meningsverschil tussen de twee partijen resulteerde in een bloedige burgeroorlog die korte tijd duurde en die uiteindelijk werd gewonnen door de krachten van de vrije staat. De vrije-staatstroepen werden geleid door Cumman na n-Geeadheal. De Republikeinse kant was echter een tijdje buiten spel gezet tot 1932 toen ze zich bij de regering voegden onder het rentmeesterschap van Éamon de Valera. Eenmaal in de regering ging de Republikeinse partij door met het regeren van de volgende 16-jaren. Dit resulteerde ook in een aanzienlijke verandering in de grondwet van Ierland, die in de plaats kwam van de oorspronkelijke Ierse Vrijstaat-grondwet. Bij het bereiken van een nieuwe grondwet werd Ierland uitgeroepen als een onafhankelijke, soevereine en democratische staat. De Ierse Vrije Sate werd omgedoopt tot Ierland, wat in wezen de Republiek Ierland is. De Ierse vrije staat was echter nog steeds verbonden aan het grotere Britse rijk als lid van het Gemenebest. De Republiek Ierland bleef neutraal tijdens de Tweede Wereldoorlog en verbrak de resterende banden met Groot-Brittannië in 1949. De Republikeinse kant van de onafhankelijkheidsbeweging, die het verdrag had gesteund, werd Noord-Ierland.
De gevolgen
De noordelijke provincies werden nog steeds geregeerd door Groot-Brittannië. Om deze noordelijke staten te heroveren, begon de IRA, die verboden was in de Vrijstaat, ondergronds te werken. Dit resulteerde in voortdurende conflicten over Noord-Ierland. Het conflict brak uit tussen protestanten en katholieken en piekte in de 1970s. Het geweld resulteerde in 3,000-doden en kwam uiteindelijk tot een eind in 1998 met de Goede Vrijdag-overeenkomst tussen Ierland en Groot-Brittannië.
