Het grote vuur van Rome was een verwoestend vuur in AD 64. Het vuur was zo hevig dat het zes dagen duurde om het onder controle te houden. Uitgestrekte eigendommen werden vernietigd en veel levens gingen verloren. Er zijn verschillende verhalen over de oorzaak van de brand, hoewel er sterk wordt geloofd dat het keizer Nero was die het initiatief nam. Keizer Nero gaf de christenen echter de schuld voor het vuur.
Wat heeft het vuur veroorzaakt?
De mogelijke oorzaken van het vuur zijn afkomstig van drie bronnen, namelijk Tacitus, Cassius Dio en Suetonius.
Eén account legt uit dat Nero brandstichters heeft betaald om de sloppenwijken te vernietigen door het vuur aan te steken. Al die tijd bekeek Nero vanuit zijn paleis terwijl het vuur alles verteerde terwijl hij gewoon een muziekinstrument bespeelde dat Lyre heette. Deze theorie legt uit dat hij niets heeft gedaan om het vuur te bestrijden.
Het tweede verslag plaatst de schuld van de impopulaire religie uit de tijd die het christendom wordt genoemd. In die tijd waren er opkomende sterke gelovigen van Christus die iedereen tot het christendom wilden bekeren. De theorie stelt dat de stad is verbrand om degenen die tegen het christendom zijn gekanteld te schaden. De meeste mensen zagen dit als een theorie om het denken van mensen te omzeilen van de werkelijke oorzaak van het vuur waarvan het populaire geloof was dat het werd veroorzaakt door keizer Nero.
In het derde account staat dat het vuur toevallig was. Het ongeluk vond plaats in de sloppenwijken ten zuiden van de Palatijnse heuvels. Deze theorie wordt ondersteund door het feit dat het vuur plaatsvond tijdens de volle maan, dus elke brandstichter zou hebben gevreesd om opgemerkt te worden onder het licht van de maan. Dit verhaal beweert verder dat keizer Nero een tournee door het land maakte in een plaats genaamd Antium en was geschokt door het nieuws dat de stad in brand stond.
Een deel van de moderne geleerden postuleert ook dat het vuur zou worden gebruikt om ruimte te creëren voor de bouw van Nero's 'Domus Aurea', een prachtig paleis. Dit verslag wordt echter betwijfeld, omdat het nieuwe paleis in werkelijkheid 0.6-mijlen (één kilometer) was vanwaar de brand feitelijk begon. Hoogstwaarschijnlijk zou Nero zijn reeds bestaande paleis, de 'Domus Transitoria', niet hebben willen vernietigen omdat hij veel had geïnvesteerd in zijn architecturale ontwerp en dure marmeren decoraties.
Uitbraak en vooruitgang van het vuur
Tacitus legt uit dat de brand begon in de Circusregio bij de Caelian en Palatine Highlands van Rome. Het vuur brak uit in een winkel waar ontvlambare spullen werden opgeslagen en verspreidde zich 's nachts snel door sterke wind. Het vuur kon niet worden ingeperkt vanwege het feit dat de structuren werden gebouwd van brandbaar materiaal en dicht bij elkaar. De overbelaste gebouwen maakten het moeilijk om mensen te evacueren, wat leidde tot het verlies van vele levens. Men gelooft dat het vuur is versneld door brandstichtingsactiviteiten waarbij jonge mannen met brandende fakkels door het gebied gooiden. De situatie werd verergerd door meer branduitbraken in het district Aemilian, waarbij de tempel onder andere eigendommen werd vernietigd. Zware plundering van het onroerend goed werd ook ervaren tijdens de zes dagen dat het door brand geteisterde Rome.
Impact Of The Fire
Residentiële huizen van zowel de rijken als de armen werden vernietigd. Het levensonderhoud van duizenden mensen werd gereduceerd tot as, wat leidde tot ernstige humanitaire nood. Tacitus legt uit dat keizer Nero voedsel en andere essentiële goederen aan de verwoeste bevolking gaf. Toen het vuur uiteindelijk werd uitgesteld, waren slechts vier van de veertien districten onaangeroerd. Drie van de districten waren volledig verwoest met zeven districten die grote verwoestingen ondergingen.
Volgens Suetonius en Tacitus werden veel christenen door keizer Nero gearresteerd en vervolgd. Dit moest de mensen bewijzen dat het vuur feitelijk door de christenen werd aangestoken.
