Ook wel het Statuut van Rome of het Statuut van het Internationaal Strafhof genoemd, is het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof een overeenkomst die heeft geleid tot de oprichting van het Internationaal Strafhof (ICC). Het Roma-beeld werd tijdens een diplomatieke sessie in juli in 1, 1998 in Rome goedgekeurd. Het statuut werd van kracht vanaf juli 1, 2002. Uit gegevens blijkt dat er vanaf oktober 123 lidlanden waren van 2017. Dit nummer is nadat Burundi geschiedenis heeft geschreven in 2017 door te besluiten de ICC te verlaten. Het statuut definieert de functies van de rechtbanken, de structuur en de rechtsmacht ervan.
Reikwijdte van het Statuut van Rome
Volgens het statuut zijn er vier cruciale internationale misdaden die door geen enkele lidstaat aan een statuut van beperkingen zijn onderworpen. Deze misdaden zijn misdaden tegen de menselijkheid, misdaden van agressie, oorlogsmisdaden en genocide. Verder vult de rechtbank de jurisdictie van nationale rechtbanken en wetten van een land aan. In het geval dat het land niet in staat is of niet bereid is om een onderzoek uit te voeren, mag het ICC een onderzoek instellen. Het ICC is ook beperkt als het gaat om de misdaden waarvoor het bevoegd is. Jurisdictie wordt alleen verleend als de misdaden gepleegd zijn binnen de grenzen van een lidstaat of als een burger van een lidstaat een misdaad pleegt. In sommige gevallen probeert het ICC echter mensen uit landen die geen lid zijn, na toestemming van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.
Geschiedenis van het Statuut van Rome
Na langdurige onderhandelingen organiseerde de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in juni 1988 een conferentie om de onderhandelingen af te ronden en het statuut aan te nemen. Tijdens de stemming tijdens de conferentie waren 120-staten voor het statuut, zeven tegen, en 21 onthield zich van stemming. De individuele stemmen van de delegatie zijn niet geregistreerd, dus de identiteit van vier van de zeven is onbekend. Drie van de deelstaten, de Volksrepubliek China, de Verenigde Staten en Iran kwamen publiekelijk naar buiten.
Het Statuut van Rome werd in april door 11, 2002, in tien landen geratificeerd in New York. Officieel werd het statuut van kracht op juli 1, 2002 en kon het misdaden onderzoeken. Tijdens een conferentie werden wijzigingen aangebracht in 2010 in Kampala, maar de wijzigingen moeten nog worden geïmplementeerd.
Herziening en wijziging
Het statuut kan door de lidstaten worden gewijzigd. Om een amendement goed te keuren, moet het een tweederde meerderheid van de steun van de lidstaten hebben. Bovendien zal elke wijziging niet van kracht worden tenzij bekrachtigd door zeven-en-achtsten van de partijstaten, behalve die amendementen die trachten de lijst van misdaden te wijzigen.
Uitzonderingen die de lijst van misdaden willen wijzigen, hebben geen enkele vorm van meerderheid nodig om te worden geratificeerd. Elk aantal partijen kan het amendement ratificeren. Het amendement zal echter alleen actief zijn op het grondgebied van de leden die het amendement hebben geratificeerd.
Onlangs vond in 2010 een Review Conference plaats in Kampala, Oeganda. Tijdens de conferentie keurden de leden een beschrijving van de misdaad van agressie goed. Deze adoptie betekent dat het ICC jurisdictie heeft over dergelijke misdaden. Afgezien van de definitie van agressie, werd een amendement aangebracht door de lijst van oorlogsmisdaden uit te breiden die het ICC kan vervolgen.
