Overjarige rivieren hebben een ononderbroken stroom van water gedurende het hele jaar, ongeacht het seizoen, hoewel sommige meerjarige rivieren tijdens ernstige droogte kunnen stoppen met stromen. Overjarige rivieren laten een groot gebied afvloeien dat het stroomgebied van de rivier vormt, zoals bijvoorbeeld de Amazone-rivier, die een oppervlakte heeft van 2.7 miljoen vierkante mijlen en het grootste stroomgebied ter wereld is. De Congo-rivier in Afrika heeft een oppervlakte van 1.5 miljoen vierkante mijl, waardoor het het op een na grootste stroomgebied ter wereld is.
Locatie van meerjarige rivieren
Meerjarige rivieren komen voor op alle continenten van de wereld behalve Antarctica, en enkele opmerkelijke voorbeelden zijn de Amazone-rivier, de Hudson-rivier, de Rijn, de Indus-rivier, de Congo-rivier en de rivier de Nijl. De meeste van deze rivieren worden zowel door de regen gevoed als met sneeuw gevoerd, waardoor een continue stroom van water wordt gewaarborgd. In tropische gebieden is regen voldoende om de stroom van overblijvende rivieren het hele jaar door te ondersteunen.
Betekenis van overblijvende rivieren
De constante stroom van water in overblijvende rivieren is van vitaal belang voor mens, plant en dier. Meerjarige rivieren zoals de Nijl en de Volta worden gebruikt om hydro-elektrische energie te leveren om elektriciteit te leveren in hun lokale landen. Het water in deze rivieren wordt ook gebruikt in irrigatieprojecten, waardoor de voedselproductie in de landen waar ze zijn gevestigd, toeneemt. Mensen gebruiken ook rivierwater voor dagelijkse activiteiten zoals drinken, wassen en koken. Dieren vertrouwen op het water om hun lichaam te drinken en te koelen, vooral tijdens de drukkende hitte van de droge seizoenen. Overjarige rivieren bieden ook leefgebied aan zeedieren zoals vissen en sommige amfibieën.
Gevaren gesteld door meerjarige rivieren
Meerjarige rivieren vormen soms een groot risico voor de omliggende gemeenschappen. Tijdens seizoenen met uitzonderlijk hoge regenbuien, barsten de rivieren meestal uit hun oevers, wat meestal leidt tot catastrofale overstromingen. Deze overstromingen hebben geleid tot aanzienlijk verlies aan mensenlevens, zoals toen de Gele Rivier in China overstroomde in 1887 en resulteerde in ongeveer 2.5 miljoen doden. De overstroming verwoestte ook de 1500-dorpen en -steden. Overstromingen verhogen ook het risico op door water overgebrachte ziekten zoals cholera en tyfus als gevolg van het gebrek aan schoon drinkwater en de vervuiling van de watervoorziening door rioolwater. Overstromingen schaden ook transportsystemen zoals wegen en transporteren voertuigen, waardoor het moeilijk is om hulp te bieden aan de getroffen gebieden. Overstromingen van rivieren kunnen ook voedselschaarste in een land veroorzaken, omdat het overstroomde land meestal niet productief is na het opnemen van grote hoeveelheden water. Deze overstromingen kunnen gewassen die zich nog steeds op de boerderijen bevinden, ook wegwassen, wat leidt tot minder oogsten en honger.
Effecten van klimaatverandering op meerjarige rivieren
De exacte effecten van klimaatverandering op overblijvende rivieren zijn niet gedocumenteerd, maar volgens het Climate Reality Project kan de verandering in neerslagpatronen ervoor zorgen dat rivieren minder water hebben dan voorgaande jaren. Als alternatief, als gevolg van hogere verdampingspercentages, kunnen er meer overstromingen langs de rivieren plaatsvinden. Dit soort variaties kan ook de kwaliteit van het water in de rivieren veranderen.
