Unesco-Werelderfgoedlocaties In Thailand

UNESCO-werelderfgoed in Thailand

De toeristische sector draagt ​​in hoge mate bij aan het BBP van het Koninkrijk Thailand. In 2015 ontving Thai in totaal 30 miljoen bezoekers, een stijging van 20% ten opzichte van het voorgaande jaar. De internationale aankomsten droegen bij aan 16% van het BBP. De Tourism Authority of Thailand heeft verschillende campagnes gevoerd, waaronder 'Amazing Thailand' en 'Discover Thainess' om de toeristische sector internationaal te vermarkten. Tot de attracties van Thai behoren zandstranden, bergstammen, dieren in het wild, tropische eilanden, archeologische vindplaatsen, duiklocaties, musea, boeddhistische tempels, winkelcentra in Bangkok en verschillende werelderfgoedlocaties. De UNESCO-werelderfgoedlocaties in Thailand omvatten historische bezienswaardigheden, archeologische vindplaatsen en natuurgebieden. Deze erfgoedsites omvatten;

Ban Chiang Archeologische vindplaats

Ban Chiang Archaeological Site ligt in het district Nong Han en werd opgenomen in de lijst van UNESCO Werelderfgoed in 1992. De site is ontdekt in 1966 door Steve Young. Hij ontdekte enkele unieke aardewerkkruiken met unieke ontwerpen en schiettechnieken. Tijdens de wetenschappelijke opgraving van de site in 1967 werden verschillende items gevonden waaronder skeletten, bronzen grafgeschenken en rijstfragmenten. De ontdekte artefacten suggereren dat de vroege kolonisten moeten bestaan ​​in de bronstijd en voornamelijk boeren waren. De site werd later beroemd met mensen die er naartoe stroomden om het roodgeschilderde aardewerk te zien. De artefacten van de archeologische vindplaats Ban Chiang zijn nu te vinden in musea over de hele wereld.

Historische stad van Ayutthaya

De historische stad Ayutthaya vormt de oude stad Ayutthaya. De oude stad werd gevormd door 1351 door koning Ramathibodi 1 en werd de hoofdstad van Thailand tot de vernietiging in 1767 door het Birmese leger. De afdeling Fine Art begon met de renovatie van de ruïnes in 1969 en de site werd in 1976 uitgeroepen tot historisch park. In 1991 stond een deel van de historische stad Ayutthaya op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het op de lijst vermelde deel van de site beslaat het centrale en het zuidwestelijke deel van het eiland Ayutthaya, waaronder Wat Mahathat, Wat Phra Ram, Wat Ratchaburana en Wihan Phra MongKhon.

Sukhothai en bijbehorende historische steden

Sukhothai en geassocieerde historische steden beslaan de ruïnes van Sukhothai, het hoofdkwartier van Sukhothai Kingdom dat bestond uit de 13^th naar de 14^th eeuw. Het historische park van Sukhothai ligt in de buurt van de moderne stad Sukhothai. Sukhothai en geassocieerde historische steden bevatten verschillende ruïnes binnen de 70 vierkante kilometers en 1991, de historische stad die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Het beheer van de site valt onder de afdeling Fine Arts van Thailand. Duizenden toeristen bezoeken Sukhothai en geassocieerde historische steden om de verwoeste tempels, oude boeddhabeelden en paleisgebouwen te zien.

Boscomplex Dong Phayayen-Khao Yai

Het boscomplex Dong Phayayen-Khao Yai is een oerwoud dat vijf provincies van Thailand beslaat, waaronder Phetchabun, Chaiyaphum, Lopburi, Saraburi en Nakhon Ratchasima. De hele jungle was bedekt met dicht bos. De opheldering van het bos begon in de 19^th eeuw met de naam van het bos veranderend van Dong Phaya Fai naar Dong Phaya Yen om te zeggen "het bos is getemd." Dong Phayayen-Khao Yai Boscomplex, dat bergen, stranden en verschillende nationale parken omvat, werd vermeld als UNESCO World Erfgoedsite in 2005. De site heeft een totale oppervlakte van 6,155 vierkante kilometers.

UNESCO-werelderfgoed in Thailand