Wat Is Nihilisme?

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Nihilisme is afgeleid van het Latijnse woord nihil wat niets betekent. Nihilisme is een filosofische doctrine die het idee ondersteunt dat het leven zinloos is en suggereert aldus de afwezigheid van geloof in een of meerdere schijnbaar zinvolle levensaspecten. Nihilisme is een term die af en toe samen met anomie wordt gebruikt bij het uitleggen van de algemene wanhoopsstemming die kan worden ontwikkeld wanneer men zich realiseert dat er geen noodzakelijke wetten, normen of regels zijn en dat het perspectief is gebaseerd op de zinloosheid van het bestaan. Er zijn bepaalde bewegingen die commentatoren als nihilistisch hebben geïdentificeerd; ze omvatten oa deconstructie en futurisme.

Geschiedenis van het Nihilisme

Een Duitse filosoof Friedrich Heinrich Jacobi was de eerste die de term nihilisme gebruikte. De filosoof gebruikte deze term om het rationalisme te beschrijven, in het bijzonder de kritische filosofie van Immanuel Kant, die suggereerde dat al het rationalisme neerkomt op het nihilisme, eraan toevoegend dat het vermeden moet worden en het dus vervangen door een terugkeer van een of andere vorm van openbaring en geloof. De term kreeg grote erkenning, vooral vanwege Ivan Turgenev, een Russische toneelschrijver, schrijver, vertaler, dichter en schrijver, en de nieuwe politieke beweging in Rusland nam de naam Nihilist aan. De politieke beweging koos ervoor om de naam aan te nemen omdat niets dat in die tijd bestond gunstig was in hun ogen.

Vormen van het Nihilisme

De term nihilisme heeft in de loop van de tijd verschillende definities gehad. Daarom kan het worden gebruikt om verschillende betwistbaar onafhankelijke standpunten van de filosofie te beschrijven. Nihilisme kan worden gebruikt in een breed scala van disciplines zoals metafysica, epistemologie en ontologie, wat dit betekent is dat op de een of andere manier de werkelijkheid niet bestaat of kennis niet mogelijk is. Politiek nihilisme is ook alleen een tak van het nihilisme die zich richt op de meest fundamentele politieke en sociale structuren, waaronder de wet, de overheid en het gezin.

Existentieel nihilisme

Een van de meest voorkomende vormen of nihilisme omvat existentieel nihilisme; deze theorie stelt dat het leven geen waarde heeft of zinloos is. Met betrekking tot het universum suggereert deze vorm van nihilisme dat een mens of misschien het hele menselijke ras geen doel of waarde heeft, en onbeduidend is en hoogstwaarschijnlijk nooit zal veranderen in het hele bestaan. Volgens deze school van denken is elke persoon een geïsoleerd wezen dat wordt geboren in de wereld en wordt geblokkeerd om te weten waarom, maar wordt onder druk gezet om betekenis te vinden. Existentiële nihilisten onderzoeken vooral het zinloze van het leven in de filosofische school van het existentialisme en men kan hun doel of betekenis mogelijk verzinnen. Vergeleken met de andere vormen van nihilisme is het existentiële nihilisme degene die de meeste filosofische en literaire aandacht heeft gekregen.

Moreel Nihilisme

Ethisch nihilisme of moreel nihilisme is een tak van ethiek die beweert dat moraliteit niet bestaat als iets intrinsiek aan een onbevooroordeelde werkelijkheid. In dit opzicht ondersteunen morele nihilisten het idee dat geen enkele actie noodzakelijkerwijs de voorkeur verdient boven een andere. Morele nihilisten beweren bijvoorbeeld dat het doden van een persoon, ongeacht de reden, niet van nature verkeerd of juist is. Aan de andere kant zouden de andere nihilisten niet beweren dat moraliteit niet bestaat, maar als dat zo is, is het meer een menselijke constructie, dus is het kunstmatig; zij geloven dat elke of alle betekenis relatief is voor verschillende mogelijke uitkomsten. Aangezien morele nihilist gelooft dat het doden van een persoon niet slecht is en onafhankelijk is van onze morele overtuigingen, is wat zij als slecht beschouwen het ding dat een hogere negatieve weging krijgt in vergelijking met een positieve. In dit opzicht geloven zij dat het doden van een persoon slecht is omdat de handeling de persoon niet toestaat te leven die willekeurig een positieve weging krijgt.