Planeet Aarde is een van de unieke planeten in het zonnestelsel vanwege de aanwezigheid van overvloedige waterbronnen om het leven te ondersteunen. Het lijkt misschien alsof de aarde bestaat uit een enkele laag van een grote vaste rots. Dat is echter niet waar. De aarde bestaat eigenlijk uit verschillende delen en lagen, waarvan sommige voortdurend in beweging zijn. De aarde is verdeeld in verschillende lagen, waaronder de kern, mantel, lithosfeer en korst. Elk van de lagen heeft unieke eigenschappen. Hier is een kort overzicht van de belangrijkste lagen van de aarde.
De korst
De korst is de buitenste laag van de aarde. Het is de dunste laag van de aarde in vergelijking met de andere lagen. De dikte varieert van 5-kilometers in de oceaanbodem tot ongeveer 70-kilometers op het landoppervlak. De korst is onderverdeeld in grote platen die in de volgende laag van de aarde (mantel) drijven. De platen bewegen constant, maar in een langzaam tempo. Wanneer de platen tegen elkaar slijpen, doen zich aardbevingen voor, maar wanneer ze botsen, worden de bergen gevormd. De theorie die de bewegingen van platen verklaart, wordt vaak platentektoniek genoemd. De aardkorst bestaat uit verschillende elementen, waaronder zuurstof, aluminium, silicium, calcium, ijzer, natrium, magnesium en kalium.
De mantel
De mantel bevindt zich onder de korst en is ongeveer 2,890 kilometers diep. Het is verreweg de dikste laag en is verantwoordelijk voor 85% van het volume van de aarde. De laag kan worden verdeeld in bovenste en onderste mantels. De grote druk op de onderste mantel maakt het volledig solide terwijl de bovenste mantel, ook bekend als de asthenosfeer, vloeibaar is en stroomt als een convectiestroom. De mantel bestaat voornamelijk uit silicaatgesteenten die rijk zijn aan ijzer en magnesium. Vanwege de intense hitte stijgen de siliciumrotsen op. De rotsen dan afkoelen en zinken naar de kern. Het verwarmen, afkoelen en zinken van de rotsen wordt verondersteld verantwoordelijk te zijn voor de tektonische beweging.
De Core
De kern van de aarde is verdeeld in binnenste en buitenste kernen. Beide kernen bestaan voornamelijk uit ijzer en nikkel. Het verschil tussen de binnenste kern en de buitenste kern is dat het mineraal in de binnenste kern vast is terwijl die in de buitenste kern vloeibaar is. De binnenste kern is zo heet als de zon, maar vanwege de druk van het gewicht van de aarde die erop drukt, kan deze niet smelten. De buitenste kern oefent echter minder druk uit op het smelten van mineralen. De vloeistof is langzaam bewegend en is verantwoordelijk voor het magnetisch veld van de aarde. De Noord- en Zuidpolen bestaan ook vanwege de vloeibare buitenkern.
