In de meeste gevallen geven de namen en verwijzingen naar voedsel of gerechten u een duidelijke indicatie van waaruit het voedsel is gemaakt. In sommige gevallen legt de naam uit hoe een voedsel wordt gemaakt. Sommige voedingsmiddelen lijken deze richtlijnen echter helemaal niet te volgen en lijken opzettelijk misleidend te zijn. De onderstaande lijst bevat een aantal interessante voedselnamen en een uitleg van wat ze zijn - je hebt het nodig!
10. Rocky Mountain oesters
Rocky Mountain Oysters worden ook wel Calf Fries of Prairie Oysters in Canada genoemd. Het is een soort western-Amerikaanse en Canadese grap. Rocky Mountain Oysters bevatten, in tegenstelling tot hun naam, geen oesters of zeevruchten van welk type dan ook, en zijn in plaats daarvan gefermenteerde veetestikels. Schapen en berggeit testikels worden soms ook gebruikt. De testikels worden geschild, bedekt met bloem, zout en peper en soms platgeslagen. Het resultaat wordt vervolgens gefrituurd en geserveerd als aperitief.
9. zwezeriken
Zwezerik verwijst naar een gerecht dat bestaat uit de thymus of de alvleesklier van een jong dier, meestal een kalf of lam. Soms wordt rundvlees of varkensvlees gebruikt, hoewel dit zeldzaam is. Dit gerecht wordt meestal bereid door de thymus of pancreas in water te weken en het vervolgens in melk te koken. Het buitenmembraan wordt vervolgens verwijderd, waarna het wordt bekleed met brood en gefrituurd. De bereiding van zwezerik varieert van cultuur tot cultuur. Zwezerikken gemaakt van de zwezerik wordt aangeduid als slokdarm, keel of nek zwezerik, terwijl zwezeriken gemaakt van de pancreas wordt aangeduid als buik, hart of maag zwezerik. Andere klieren zoals parotis en sublinguaal kunnen ook zwezeriken maken. De naam zou kunnen zijn ontstaan uit "zoet" met betrekking tot de zoete en rijke thymussmaak, gecombineerd met brede wat "gebraden vlees" betekent.
8. Hoofd kaas
Headcheese is een lunchvlees met oorsprong uit Europa. Hoofdkaas is vleesgelei gemaakt van het hoofd van een kalf, varken, schaap of koe. De term "headcheese" komt veel voor in Noord-Amerika, "brawn" in Groot-Brittannië en Australië, "potted heid" in Sotland. Een geplukte headcheese wordt "souse" genoemd in Noord-Amerikaanse en West-Indiase gerechten. De voorbereiding varieert, hoewel het gebruikelijk is om ogen, oren en de hersenen te verwijderen. Sommige gebruikers bevatten de tong, het hart en de voeten. De hoofdkaas wordt vervolgens gekruid met zwarte peper, ui, zout, laurier, piment en azijn.
7. Pens
Pens is een gerecht gemaakt van de maagwand van schapen, runderen of andere herkauwers. Het reinigen en bleken van pens wordt gedaan door een professionele pensmaakker. Rundvlees pens wordt gemaakt van de spierwand van de eerste drie delen van de maag van de koe. De koe produceert drie soorten pens, afhankelijk van het deel van de maag. De pens produceert de platte, deken of soepele pens, de reticulum maakt de honingkam of zak pens, terwijl de boekmaas het boek, Bijbel of blad pens maakt. Ondanks dat het een veel voorkomend gerecht is onder de arbeidersklasse, is pens in de meeste delen van Groot-Brittannië gereduceerd tot voedsel voor huisdieren. Het gerecht blijft nog steeds populair in Frankrijk en Italië.
6. Welsh Rabbit
Welsh Rabbit is een gerecht gemaakt door gesmolten hartige kaassaus over geroosterd brood of crackers te gieten. De kaassaus, bereid met andere ingrediënten zoals bier, mosterd en specerijen, wordt warm geserveerd. De naam van het gerecht kan in Groot-Brittannië worden achterhaald in de 18th eeuw. De variantnaam, Welsh Rarebit, is gemaakt door volksetymologie om het gerecht te upgraden van de maaltijd van een arme man naar een vermeende delicatesse.
5. Boston Cream Pie
In tegenstelling tot zijn naam, Boston Cream Pie is een gele boterkoek die vol is van vla en bedekt met een chocoladecoating. De naam is misleidend omdat het gerecht een taart is en geen taart, zoals blijkt uit de ingrediënten. Dit gebeurde in een tijd waarin cakes en taarten in dezelfde pannen werden gekookt, wat leidde tot een verwisselbaar gebruik van de term cake en taart. Het hotelhotel Parker in Boston beweert de makers van de taart te zijn in 1856. Een Armeens-Franse chef, M. Sanzian, wordt gecrediteerd voor de creatie.
4. Scotch Woodcock
De Scotch Woodcock is een hartig gerecht van Britse oorsprong. De naam is misleidend. Houtsnip is een soort wilde vogel, maar is niet aanwezig in het gerecht. In plaats daarvan is het gemaakt van gladde roerei geserveerd op brood dat is bedekt met ansjovispasta. Het gerecht was gebruikelijk in de eetgelegenheden van het Lagerhuis in het Verenigd Koninkrijk. Dit was tot het jaar 1949 geserveerd. De Scotch Woodcock was en wordt nog steeds geserveerd aan de Universiteit van Cambridge en de Universiteit van Oxford.
3. soort druiven
Dit is een licht zoet biscuitgebak met de vorm van grote vingers. Ze worden ook Savoiardi in het Italiaans en Sponge Fingers in Groot-Brittannië genoemd. De cake is te droog om alleen te worden gegeten en daarom is het vaak doorweekt in iets. De cake wordt geserveerd als onderdeel van vele desserts zoals kleinigheden en charlottes en tiramisu. Voor tiramisu zijn ze gedrenkt in koffie, likeur, suikerstroop of expresso. De oorsprong van Ladyfingers is terug te voeren tot Hertogdom Savoye in het late 15th eeuw. Ze waren gemaakt als een traktatie voor de bezoekende koning van Frankrijk.
2. Koude eend
De koude eend is een wijn mousserende wijn gemaakt van brouwsel Bourgogne en champagne. De wijn is gemaakt door Harold Borgman in 1937, een man die de Pontchartrain-wijnkelders bezat. De naam is een vertaling van de Duitse verwijzing naar de wijn Kalte Ente wat betekent "koude eend". De wijn heeft tegenwoordig veel verschillende recepten, maar het origineel bestond uit een deel van de Rijnwijn, een deel van de Moezelwijn, een deel van de champagne en kruiden van citroen- en balsem-munt.
1. Alewives
Alewife hebben niets met alcohol te maken. De naam verwijst eigenlijk naar een soort Noord-Amerikaanse haring (Alosa pseudoharengus). De volwassenen zijn te vinden in de West Atlantische Oceaan, waar ze later stroomopwaarts zwemmen om in zoet waterlichamen te broeden. Sommige Alewives leven volledig in zoet water. Helaas zijn de redenen achter de vreemde naamgeving van de vis onbekend. De vis wordt meestal gestoomd of gerookt. Vanwege zijn afnemende aantal is de alewife geïdentificeerd als een Amerikaanse National Marine Fisheries Service Species of Concern. Het bestaan ervan heeft zorg gewekt, maar als gevolg van het ontbreken van voldoende informatie kan het zijn risicofactoren aantonen en kan het niet worden opgenomen in de wet op de bedreigde soorten.
