Een misplaatst artefact is een archeologisch of historisch item waarvan de ontdekking de authenticiteit van de gestandaardiseerde chronologische geschiedenis van de aarde in twijfel trekt. De misvormde artefacten worden meestal gebruikt door gelovigen van de paleocontact-hypothese, paranormale activiteitsenthousiasten en creationistische gelovigen. Moderne technologie is behulpzaam geweest bij het verklaren van het uitgangspunt van het bestaan van veel van deze artefacten.
Maine Penny
De Maine Penny is een oude zilveren munt ontdekt in augustus 1957 in Brooklin, Maine. De munt staat ook wel bekend als de Goddard-munt na Goddard-site, een Indiaanse archeologische vindplaats waar werd ontdekt waarvan archeologen schatten dat deze rond de late 12 eeuw was gebouwd. Onderzoekers en archeologen geloven dat de munt een Olaf Kyrre-munt is van Noorse origine en werd geslagen rond 1080 AD. Het munten circuleerde op grote schaal in de 12th en 13th eeuw. De ontdekking van deze oude Noorse munt in Noord-Amerika lokte talloze theorieën uit met vele geleerden die beweerden dat de munt een testament was van transoceanisch contact tussen Europese Noormannen en indianen vóór de komst van Christoffel Columbus.
Helikopter hiërogliefen
De helikopterhiërogliefen zijn controversiële Egyptische hiërogliefen gevonden in de Tempel van Seti in Abydos. De hiërogliefen kregen wereldwijde belangstelling na de paleocontact-hypothese. Gelovigen merkten op dat sommige karakters op de inscripties een nogal sterke gelijkenis vertoonden met een moderne helikopter. Egyptologen hebben de claim echter verworpen en uitgelegd dat de hiëroglief twee berichten op elkaar had gesneden. De oorspronkelijke inscriptie luidde: "Hij die de negen achtervolgt", als een titel van de toenmalige heerser van Egypte, Seti I. Deze inscriptie werd later bedekt met gips, en een nieuwe inscriptie werd gesneden met de tekst "Hij die Egypte beschermt en andere landen omverwerpt, "Een titel geschonken aan Farao Ramesses II. Met de tijd zorgden natuurlijke elementen ervoor dat de erosie van het gips de "helikopter" -overeenkomst voortbracht.
Nazca-lijnen
De Nazca-lijnen zijn tal van gigantische geogliefen in de Inca-regio van Peru. De figuren zijn enkele centimeters diep maar bedekken grote afstanden waarbij sommige 1000-voet lang zijn. De Nazca-lijnen worden aangetrokken om op lokale flora en fauna te lijken, terwijl andere geometrische vormen zijn. De figuren kunnen het best op een vliegtuig in de lucht worden bekeken. Archeologen geloven echter dat deze geogliefen werden getrokken tussen 500 BCE en 500 CE door de oude Nazca-bevolking. Deze ontdekking heeft de Nazca-lijnen bestempeld als een Out Of Place-artefact, omdat de nauwkeurigheid van de tekeningen alleen kon worden bereikt door middel van luchtbewaking die niet bestond tijdens de tekening. Geleerden zijn echter in staat geweest om dergelijke theorieën te weerleggen nadat de wetenschappers in de 20e eeuw in staat waren soortgelijke geogliefen na te bootsen zonder assistentie vanuit de lucht.
Tecaxic-Calixtlahuaca Head
Het Tecaxic-Calixtlahuaca-hoofd is een op klei gebaseerd hoofdbeeldhouwwerk dat opgegraven is in 1933 op een archeologische site in Toluca Valley, Mexico. Het beeldhouwwerk wordt verondersteld deel uit te maken van een groter standbeeld en is vernoemd naar het Tecaxic-Calixtlahuaca-gebied waar het werd ontdekt. Geschiedkundigen geloven dat het beeld in het 2e eeuw na Christus in het oude Rome werd gevormd, terwijl thermoluminescentie op het hoofd in 1995 bevestigde dat het hoofd 800 jaar oud was. Het pre-Columbiaanse tijdperk van het beeldhouwwerk heeft geleid tot de veronderstelling dat het oude Rome eeuwen voor Christopher Columbus contact had met de Nieuwe Wereld.
