Wat is de NAVO?
Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) is een alliantie van 28 Europese en Noord-Amerikaanse landen en werd opgericht door de ondertekening van het Noord-Atlantisch Verdrag op 4 april 1949. Twee van de lidstaten (Canada en de VS) zijn gevestigd in Noord-Amerika, 25 in Europa en één (Turkije in Eurazië, alle landen, behalve IJsland, hebben legermilitairen) Drie landen (Frankrijk, VK, VS) zijn kernmachten. Er waren 12 originele stichtende leden.In 1955 had de NAVO zijn eerste uitbreiding, waarbij Griekenland en Turkije aan de alliantie werden toegevoegd.Er zijn in totaal zes uitbreidingen geweest, waarvan de laatste plaatsvond in 2009.Het doel van de organisatie is om wederzijdse bescherming van de lidstaten in geval van aanslagen, gevormd in 1949 in de eerste jaren van de Koude Oorlog, was het in eerste instantie gericht op de communistische Sovjet-Unie.
Wie zijn de lidstaten van de NAVO?
De NAVO werd oorspronkelijk opgericht door 4-landen op 1949 in april 12. Dit waren België, Nederland, Canada, Denemarken, IJsland, Italië, Frankrijk, Luxemburg, Portugal, het Verenigd Koninkrijk en de VS. Op 18, februari 1952, had de organisatie haar eerste uitbreiding met toetreding van Griekenland en Turkije. De tweede uitbreiding was op 6 mei 1955, toen West-Duitsland toetrad. De derde uitbreiding vond plaats op 30 mei 1982, waarbij Spanje lid werd. De vierde uitbreiding op 12 Mei 1999 voegde de Tsjechische Republiek, Hongarije en Polen toe aan de organisatie. De vijfde uitbreiding was op 29 maart 2004, toen Bulgarije, Estland, Letland, Litouwen, Roemenië, Slowakije en Slovenië toetraden. De laatste uitbreiding was de zesde die plaatsvond op 1 in april 2009, waarbij Albanië en Kroatië werden toegevoegd aan de NAVO.
Militair personeel van de lidstaten en militaire uitgaven
Van de lidstaten wordt verwacht dat ze militair personeel leveren voor NAVO-activiteiten wanneer daartoe wordt opgeroepen. Van de lidstaten heeft de VS het grootste militaire personeel bij 2,220,412. Het wordt gevolgd door Turkije bij 1,041,900; Polen bij 635,000; Griekenland bij 389,070; en het Verenigd Koninkrijk bij 387,571. De top vijf van militair personeel in de NAVO, die met het grootste aantal inzetbare militairen, volgens 2013 cijfers zijn de VS bij 1,370,000; Turkije bij 494,000; Frankrijk bij 213,000; Italië bij 186,000; en Duitsland bij 184,000. Wat betreft de militaire uitgaven zijn de leidende NAVO-landen, volgens de cijfers van 2014, de VS bij 609,914,000, dat is 3.5% van zijn BBP, Frankrijk bij 62,289,000, wat 2.2% van zijn BBP is. Het VK besteedt ook 60,482,000, wat 2.2% van zijn BBP en Duitsland is bij 46,455,000, wat 1.2% van zijn BBP is; en Italië bij 30,909,000, wat 1.5% van zijn BBP is.
NAVO-overeenkomsten tussen de NAVO-landen: het Noord-Atlantisch Verdrag
Overeenkomsten tussen de leden van het Noord-Atlantisch Verdrag omvatten artikel 1 waarin staat dat de lidstaten internationale geschillen op vreedzame wijze moeten regelen, met behoud van internationale veiligheid en rechtvaardigheid. Artikel 5 bepaalt ook dat wanneer een gewapende aanval plaatsvindt tegen één lidstaat, de andere leden het beschouwen als een aanval op het collectief, en het aangevallen lid helpen met strijdkrachten wanneer dat nodig is. Artikel 6 stelt ook dat het verdrag alleen betrekking heeft op de gebieden van lidstaten in Noord-Amerika, Europa en eilanden in de Noord-Atlantische Oceaan ten noorden van de Kreeftskeerkring, plus Frans Algerije, een voorwaarde die de Amerikaanse staat Hawaï uitsluit.
De Sovjet-Unie is niet langer een bedreiging na haar instorting, de NAVO is niet meer zo relevant als ze ooit was. Het heeft echter een symbolische relevantie en landen als Oekraïne en Georgië dringen aan op toelating tot de organisatie vanwege de band die het heeft met de VS, Canada en de EU-lidstaten.
NAVO-landen
Toetredingsdatum | Land | Uitbreiding |
---|---|---|
4 april 1949 | België | Oprichters |
4 april 1949 | Canada | Oprichters |
4 april 1949 | Denemarken | Oprichters |
4 april 1949 | Frankrijk | Oprichters |
4 april 1949 | IJsland | Oprichters |
4 april 1949 | Italië | Oprichters |
4 april 1949 | Luxemburg | Oprichters |
4 april 1949 | Nederland | Oprichters |
4 april 1949 | Noorwegen | Oprichters |
4 april 1949 | Portugal | Oprichters |
4 april 1949 | Verenigd Koningkrijk | Oprichters |
4 april 1949 | Verenigde Staten | Oprichters |
18 februari 1952 | Griekenland | Eerste |
18 februari 1952 | Turkije | Eerste |
6 mei 1955 | Duitsland | Tweede |
30 mei 1982 | Spanje | Derde |
12 maart 1999 | Tsjechische Republiek | Vierde |
12 maart 1999 | Hongarije | Vierde |
12 maart 1999 | Polen | Vierde |
29 maart 2004 | Bulgarije | Vijfde |
29 maart 2004 | Estland | Vijfde |
29 maart 2004 | Letland | Vijfde |
29 maart 2004 | Litouwen | Vijfde |
29 maart 2004 | Roemenië | Vijfde |
29 maart 2004 | Slowakije | Vijfde |
29 maart 2004 | Slovenië | Vijfde |
1 april 2009 | Albanië | Zesde |
1 april 2009 | Kroatië | Zesde |