Kaartgebruikers moeten begrijpen dat er drie verschillende soorten noord zijn. De drie noord zijn het Ware, het Raster en het Magnetische noorden. De term Grid north wordt gebruikt bij kaartprojectie om te verwijzen naar de richting noordwaarts langs de rasterlijnen in de navigatiesector. Het ware noorden (geodetisch noorden) verwijst naar de richting langs de oppervlakte van de aarde terwijl je verder gaat naar de geografische noordpool. Het magnetische noorden verwijst naar de richting waarin een kompasnaald wijst die overeenkomt met de magnetische veldlijnen van de aarde.
True North
Het ware noorden wordt gemeten in relatie tot de geografische noordpool en wordt gegenereerd als de aarde rond zijn as roteert. De richting is gemarkeerd in onze lucht door de Noord-Hemelse Pool. De richting bevindt zich binnen 1 ° van de plaatsing van Polaris, waardoor de sterren elke sterrendag een spoorlijn in de lucht traceren. Het ware noorden kan rond een jaar of negen draaien in een boog ten opzichte van sterren. Astronomen schatten dat de Polaris rond de jaren 25,000-2100 het dichtst bij de hemelse Noordpool zal staan. Volgens kaarten van de United States Geological Survey (USGS) en de Amerikaanse strijdkrachten wordt het echte noorden aangegeven door een lijn die eindigt in een vijfpuntige ster.
Grid North
Raster-noorden is een navigatie-uitdrukking die wordt gebruikt om naar het noorden te verwijzen op een rasterlijn in een kaartprojectie. Net noorden contrasteert het ware noorden en het magnetische noorden doordat het is uitgelijnd op rasterlijnen en altijd naar boven wijst op een kaart. Volgens ordnance survey-kaarten verdeelt de grid-lijn van de grid-noord-sub het VK in vierkanten van één kilometer, ten oosten van het denkbeeldige punt van de Atlantische Oceaan. De lijnen wijzen naar het Grid North en hebben een kleine variatie van het Ware Noorden. De variatie is het kleinst langs de centrale meridiaan van de kaart en het grootst naar de randen van de kaart. Sommige navigators negeren het verschil tussen het raster-noorden en het ware noorden vanwege hun kleine verschil.
Magnetisch noorden
Een kompasnaald wijst altijd naar de magnetische noordpool. De paal is mogelijk niet het exacte punt, omdat het kompas zich richt op het lokale aardmagneetveld dat constant varieert. De paal is het zwervende punt op het noordelijk halfrond waar het magnetische veld verticaal naar beneden wijst. Als een magnetische kompasnaald horizontaal op een as hangt, wijst deze recht naar beneden. Het specifieke punt waar dit gebeurt is de Geomagnetische Noordpool. De positie van de magnetische noordpool beweegt voortdurend naar het noordwesten vanwege aanpassingen in het magnetisch veld in de kern van de aarde. In het jaar 2001 bepaalde de Geological Survey of Canada (GSC) dat het magnetische noorden ten westen van Ellesmere Island in Canada lag. In 2009 lag het magnetische noorden nog steeds in Canada binnen de Arctische territoriale regio, maar was in beweging richting Rusland met een snelheid van 55 tot 60 kilometers per jaar.
The Relationship Between The Norths
De drie noordpunten zijn belangrijk om lezers en navigators in kaart te brengen om ze de topografie te laten begrijpen. Het verschil tussen het magnetische noorden en het ware noorden is de hellingshoek op een horizontaal vlak, meestal magnetische variatie of declinatie genoemd. Elke regio heeft een unieke afwijking en er moet rekening mee worden gehouden bij het lezen en analyseren van een kaart. Een paar graden kunnen worden toegevoegd of afgetrokken om het specifieke noorden te krijgen waarnaar men op zoek is.
