Hoogste Bergen In Ierland

De groene, glooiende heuvels van Ierland zijn een kenmerk van het land. Hoewel de bergen over het algemeen lager zijn dan die van Schotland over de Ierse Zee, kan Ierland nog steeds bogen op huisvesting van vijf "furths", een Schotse term voor gebiedbergen hoger dan 3,000-poten, dit zijn Carauntoohil, Cnoc na Peiste, Brandon, Lugnaquilla en Galtymore, ook bekend als de"Ierse Munroes. "Andere opmerkelijke bergen zijn Baurtregaum, Mullaghcleevaun, Mangerton, Purple Mountain en Beenoskee, allemaal met een hoogte groter dan 2,700.

Bijna alle hoogste bergen van Ierland zijn te vinden in County Kerry, met uitzondering van Mullaghcleevaun en Lugnaquilla in County Wicklow, en Galtymore, dat zich uitstrekt over de grens tussen Limerick en Tipperary Counties. Carauntoohil en Cnoc na Piest, de twee hoogste bergen van Ierland, maken deel uit van het Macgillycuddy-gebergte Reeks. Baurtregaum, Beenoskee en Mount Brandon bevinden zich op het schiereiland Dingle. Mangerton en Galtymore zijn de hoogste pieken in hun respectieve gelijknamige bereiken.

Economisch en cultureel belang van de toppen van Ierland

De bergen en heuvels van Ierland trekken elke week duizenden recreatieve bezoekers. De topografie biedt een aantal uitdagingen voor bergbeklimmers, maar de overgrote meerderheid kiest voor een dagwandeling of een ontspannen wandeling door het land. Veel bergen hebben namen die hun oorsprong vinden in de plaatselijke legende. Van Carrauntoohil wordt gezegd dat het verwijst naar een sikkel of een hoektand, afhankelijk van de bron. Lugnaquilla verwijst naar een "holte van hout." Mullaghcleevaun is Iers voor 'de top van de wieg'. Mount Brandon werd vernoemd naar Saint Brendan, die volgens de plaatselijke legende op de berg woonde. De ruïnes van een monastieke cel uit de zesde eeuw bestaan ​​nog steeds in de buurt van de top. Purple Mountain is zo genoemd met verwijzing naar de karakteristieke leisteen op zijn rotsachtige vlak.

Higlands-omgevingen

De topografie van Ierland is beschreven als "schotelvormig", met een moerassig, laaggelegen centraal gebied dat wordt omringd door hooggelegen kustgebieden. De meeste bergen werden geschoren en getekend door gletsjeractiviteit tijdens de ijstijd. De hellingen van Galtymore zijn steil, maar de top is breed, rotsachtig en rond. Lugnaquilla heeft ook een groot, rotsachtig plateau op de top, met steile ijskappen die naar het noorden en het zuiden uitkijken. De westelijke helling van Mount Brandon is een met gras begroeide vallei die afdaalt in een reeks rotssteppen, terwijl de oostelijke kant is ingesneden door glaciale bossen. Deze rotsachtige toppen staan ​​bekend als "nunataks", een Inuit-woord dat wordt gebruikt voor het beschrijven van ontsluitingen van stenen die onaangeroerd zijn gebleven door gletsjers en ijsvelden., Omzoomd sandalwort is een kruid dat nog steeds goed gedijt na 150,000-jaren, nadat het de ijstijd op deze bergtoppen heeft overleefd Killarney National Park omvat de hellingen van zowel Mangerton als Purple Mountain. De lagere hellingen van de bergen worden gekenmerkt door overblijfselen van de oorspronkelijke eikenbossen die het land bedekten vóór de menselijke vestiging in de regio.

Territoriale geschillen

In de kustgebieden van Ierland zijn in de loop van de eeuwen vele oorlogen en gewapende conflicten geweest, van de vroege invasies van Viking en Norman van lang geleden tot de Noord-Ierse conflicten van de late twintigste eeuw. De noordelijke helling van Mount Mangerton was de citaat van een 1262-strijd tussen Gaelic en Anglo-Normandische troepen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vond een aantal neerstortingen van Axis- en Allied-vliegtuigen plaats aan de zijkanten van Ierse bergen, zoals Cnoc na Péiste en Mount Brandon.