De terrasvormige heuvels, ijzeren werken en goed geplande lay-outs van Sukur onthullen het bestaan van een geavanceerde traditionele samenleving in Nigeria. Het culturele landschap van Sukur werd de eerste UNESCO-werelderfgoedsite van de United Nations Educational, Scientific en Cultural Organization (UNESCO) die als zodanig is opgenomen in 1999. De site heeft meerdere eeuwen overleefd en is een van de meest uitgebreide getuigenissen van het culturele erfgoed van het land.
5. Beschrijving en geschiedenis -
De Sukur-nederzetting bloeide in de 17th Eeuw vanwege ijzersmeltexpertise, lucratieve handelstransacties en sterke politieke en spirituele instellingen. De Dur-dynastie vergemakkelijkte de groei van Sukur door de regio te vestigen als een primaire bron van ijzer in het noordoosten van Nigeria. De nederzetting daalde na verschillende invasies en het werd gespaard tijdens de Britse kolonisatie. Het Sukur-landschap is gesitueerd in het Mandara-gebergte in Madageli, staat Adamawa. Het culturele landschap bestaat uit het paleis van de Hidi (Chief) domineert de nederzetting onder, terrasvormige velden van droge stenen en graniet die zijn versierd met heilige symbolen en de overblijfselen van een middeleeuwse bloeiende ijzerindustrie. Het Hidi-paleis weerspiegelt de uitzonderlijke droge stenen architectuur en de spirituele suprematie van de Hidi is gecementeerd in de vele heiligdommen, sommige keramiek, gebouwd rond zijn paleis. De laaggelegen nederzettingen bestaan uit lemen huizen omringd door lage stenen muren, met karakteristieke rieten daken, graanschuren en verzonken dierenhokken. Putten zijn ook aanwezig in de nederzetting, en ze zijn omgeven door een muur en bedekt met conische steenstructuren. Schachtachtige ovens geblazen met een balg voor gebruik bij het smelten van ijzer blijven in ruïnes over het landschap en zijn vaak dicht bij de huizen van hun eigenaars gesitueerd. Talrijke stenen graven liggen ook verspreid over het landschap.
4. Toerisme en onderwijs -
Het culturele landschap van Sukur, dat een erfgoedsite in Nigeria is, trekt het hele jaar door een aanzienlijke hoeveelheid toeristische aandacht en verkeer. De natuurlijk geplaveide paden bieden paden, terwijl de locatie in het Mandara-gebergte een extra voordeel is. De overblijfselen van de ijzeren werken in de nederzetting hebben archeologen geassisteerd in de IJzertijd-studie. De nederzetting biedt ook een onschatbaar inzicht in middeleeuwse sociale hiërarchieën, economie en religieus landschap in Afrikaanse dynastieën.
3. Uniciteit -
Het culturele landschap van Sukur blijft intact, ook al worden vergelijkbare traditionele nederzettingen wereldwijd bedreigd. De scène weerspiegelt robuuste en aan de gang zijnde spirituele en culturele gebruiken en tradities. De vindingrijkheid van middeleeuwse Afrikaanse nederzettingen is volledig zichtbaar in het landschap, omdat lokaal beschikbare materialen zoals graniet werden gebruikt om duurzame architectuur te creëren. Geen enkele andere nederzetting in de wereld lijkt op het Sukur-landschap met betrekking tot de terrassen, stenen constructies en natuurlijk geplaveide looppaden. Het landschap dient om het culturele en spirituele erfgoed van het Sukur-volk te behouden, en het is een getuigenis van de relaties van de maatschappij met spiritualiteit en materiële cultuur.
2. Natuur, bezienswaardigheden en geluiden -
Het culturele landschap van Sukur ligt op een vlakte in het Mandara-gebergte. De regio wordt gekenmerkt door een overvloed aan vogelfauna en veel niet-geïdentificeerde plantensoorten. De site is een levende en deze wordt tot op de dag van vandaag door de Sukur-gemeenschap bewoond.
1. Bedreigingen en instandhoudingsinspanningen -
De middeleeuwse gebouwen van het landschap zijn in de loop van de tijd vatbaar voor degradatie. In 2014 kreeg de nederzetting de dupe van terrorisme na Boko Haram's vandalisme van het levende erfgoed op de heuveltop. De terroristische groep plunderde de huizen en stak een aantal van hen in brand, inclusief het belangrijke Hidi-paleis en bracht vervolgens de integriteit van de site in gevaar. Sinds de inscriptie in 1999 is het landschap bewaard gebleven door de Nationale Commissie voor Musea en Monumenten naast de Sukur-gemeenschap. Omdat het continu bewoond is, worden de gebouwen adequaat onderhouden.
