Omschrijving
Poverty Point State Historic Site is een prehistorische Indiaanse site gelegen ten noorden van Louisiana in de Verenigde Staten. Het gebied werd aangewezen als een nationaal historisch gebied in 1962 en erkend als nationaal monument in 1988. Poverty Point monument omvat de grootste aarden terpen in Amerika, bestaande uit zes aarden richels, georganiseerd in een halvemaanvorm, vijf heuvels en een centraal plein. Men denkt dat de site is gemaakt en gebruikt voor ceremoniële en residentiële evenementen door een gemeenschap van inheemse jagers en verzamelaars die in de regio woonden.
Habitat
Een stad met een populatie van ongeveer 5,000-mensen bloeide op Poverty Point van 1700 BCE tot 700 BCE. De bevolking bestond voornamelijk uit jagers en verzamelingen die afstammen van inheemse Noord-Amerikanen die migreerden door de Beringstraat en 15,000 jaren geleden overbrugden. Ze evolueerden naar een zeer geavanceerde en onderscheiden samenleving, verschillend van hun afstammelingen van immigranten en van de vroege bewoners van het Lower Mississippi-bekken. Vanwege de verschillende seizoenschommelingen in de regio werd de maatschappij in hoge mate afhankelijk van vissen, jagen en verzamelen als hun belangrijkste voedselbronnen. Hun dieet bestond uit kleine dieren zoals herten, konijnen, vissen, waterwortels, bessen en fruit, die werden bereid in grote putten en haarden die aardovens vertegenwoordigden.
Uniciteit
In tegenstelling tot andere prehistorische vindplaatsen over de hele wereld, zoals de Stonehenge (Engeland) en de Grote Piramiden in Gizeh (Egypte) die werden gebouwd door landbouwkundigen, is Poverty Point uniek omdat het werd gebouwd door een gemeenschap van jagers en verzamelaars, wat een zeldzaamheid is fenomeen. De specifieke lay-out van het heuvelcomplex is ook uniek, omdat de natuurlijk verhoogde topografie boven de Holocene alluviale afzettingen uit het stroomgebied van de Mississippi een veilige plek bood voor menselijke nederzettingen, vooral omdat het vatbaar was voor overstromingen. De buitengewone elementen waaruit het complex bestaat, in combinatie met de longitudinale en breedtegraadorganisaties die aansluiten op de topografie, zijn een duidelijk voorbeeld van hoe natuurlijke hulpbronnen kunnen worden gemanipuleerd om monumentale landschappen te bouwen.
Toerisme
Het nationale monument wordt beheerd door de staat Louisiana als een historische staat en staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is een van de weinige pre-historische toeristische attracties in Noord-Amerika en trekt archeologen en toeristen uit de hele wereld. Het monument werd in 1972 voor het publiek geopend en blijft elke dag open tussen 9 am en 5 pm, behalve Thanksgiving, Kerstmis en Nieuwjaarsdag. De federale en deelstaatregering van Louisiana bouwde een museum dat de gereedschappen, vaten en unieke artefacten benadrukte, waaronder duizenden met de hand gebouwde kleistenen, die op de locatie werden gevonden en die werden gebruikt voor convectiekoken.
Bedreigingen
Erosion of Poverty Point is de grootste uitdaging in termen van conservering van het monument. Vooral het bos van inheemse bomen is de ultieme bedreiging voor de bescherming van het grondwerk, omdat wind en ontwortelde wortels tijdens zware regenval tot erosie leiden. Instandhoudingsinspanningen omvatten het ontwortelen van de bomen die ze vervangen door gras als middel om erosie te beperken.
