Indonesië is de thuisbasis van de meest vervuilde rivier ter wereld, de Citarum-rivier. Het loopt achter Bengawan Solo en Brantas als de op twee na grootste rivier op het eiland Java. Wat ooit een ongerept waterlichaam was, is tegenwoordig gevuld met industrieel en huishoudelijk afval, waardoor het een van 's werelds meest vervuilde rivieren is. Drijvend en zichtbaar in het water zijn kunststoffen, verpakkingszakken, ongezuiverd rioolwater en andere jonken die het water van de rivier onzichtbaar maken.
5. Beschrijving
De Citarum-rivier heeft zijn bron in Mount Wayang en zijn monding in de Javazee op Java. Het stroomt voor 190-mijlen van het Bandung-regentschap naar het Karawang-regentschap in West-Java. De inwoners van West-Java vertrouwen op de rivier voor activiteiten zoals landbouw, visserij, watervoorziening voor huizen en industrieën en elektriciteitsopwekking. Drie waterkrachtcentrales zijn operationeel langs de rivierlengte en ze genereren elektriciteit voor de regio's Groot Jakarta en Bandoeng. De dammen leveren ook irrigatiewater aan rijstvelden. De Jatiluhur-dam heeft het grootste reservoir van Indonesië met een opslagcapaciteit van 3 miljard kubieke meter.
4. Historische rol en actuele pollutieproblemen
In de prehistorie faciliteerde de rivier de groei van de Buni-kleiaardewerkcultuur. Archeologische vindplaatsen, stenen inscripties en Chinese bronnen hebben gesuggereerd dat de beschaving bloeide in Citarum's estuaria en vallei in de 4 eeuw en zelfs eerder. De rivier wordt geassocieerd met het Tarumanagara-koninkrijk dat bloeide in de 4 eeuw. Zowel de rivier als het koninkrijk hebben dezelfde etymologie gekregen van de term 'Tarum' die Sundanese is voor een indigo-plant. De vervuiling van de rivier viel samen met de snelle industrialisatie van de regio in de 1980s. Over 800 textielindustrieën vestigden zich in het gebied en brachten kleurstoffen en andere chemicaliën naar Citarum River. Momenteel zijn er meer dan 2,000-industrieën in de buurt van de rivier, waarvan de meeste giftige chemicaliën zoals arsenicum en lood in de rivier dumpen. Slechte hygiënepraktijken rond de rivier betekenen dat huishoudens hun afval naast Citroens en boerderijmest ook afgeven in Citarum. West-Java mist een efficiënt afvalverwijderingssysteem en dus is de rivier een stortplaats voor mensen en industrieën. Het afval maakt het water kleur en ontwikkelt ook slechte geuren. De situatie wordt nog verergerd door de wetgeving inzake lakse vervuiling in het land.
3. Habitat en biodiversiteit
De rivier heeft veel vissoorten, zoals wandelende meerval, zeeluipvis, gewone karper, minnow, cichlide, betok en impun paris. Het slechte water in de rivier heeft de snelle verspreiding van wildwaterplanten, mudskipper-vissen en plankton ondersteund. Continue vervuiling heeft geleid tot de afname van vispopulaties in de rivier.
2. Effect van vervuiling op de menselijke gezondheid en het ecosysteem
De meeste mensen die in de banken van Citarum wonen, hebben geen andere keuze dan het water te gebruiken om te baden, schoon te maken en te wassen. De bewoners klagen altijd over huidirritaties, ademhalingsproblemen, maagpijn en diarree, naast andere problemen. Een deel van de bewoners drinkt of kookt niet met water vanwege een hoge mate van vervuiling. De gifstoffen die in het water zijn gedumpt, hebben het zeeleven aangetast en geleid tot een afname van de soorten in de rivier, die op hun beurt de visserij hebben beïnvloed.
1. Inspanningen om de rivier te redden
De inspanningen om de rivier schoon te maken, werden vanaf november 2011 geïmplementeerd tegen een geschatte kostprijs van $ 4 miljard, uitgegeven over 15-jaren. De opruiming vindt plaats op een afstand van 112-mijlen door drie steden. Het programma is gericht op het opruimen van 10.5 miljoen kubieke meter afval in de eerste drie jaar.
