Duizendpoten behoren tot de groep van geleedpotigen, wat inhoudt dat ze paren gelede poten hebben. Ze hebben ook verdeelde lichamen en korte hoofden; hun verschillende poten zijn hun meest evidente element. Sommige ongebruikelijke soorten kunnen 750-poten hebben en de meeste soorten hebben in de regio 80- en 400-poten. De naam duizendpoot is afgeleid van het Latijnse woord, wat duizend poten betekent, hoewel geen duizendpoten bekend 1000-poten hebben. De Afrikaanse Goliath duizendpoot (Archispirostreptus gigas) is een van de grootste millipedes, oplopend tot 11 inches lang. Millipedes hebben twee paar poten verbonden met elk deel van het lichaam. Er zijn ongeveer 12,000 soorten millipedes die zijn geïdentificeerd, gegroepeerd in 16-orders en ongeveer 140-families.
Dieet
Millipedes zijn detritivores (wezens die het verbruik van natuurlijk materiaal afbreken en daarbij bijdragen aan desintegratie en een voedingscyclus). De meeste duizendpoten eten rottende bladeren en ander dood plantaardig materiaal vermengd met aarde. Ze spelen een belangrijke rol bij het ontbinden van plantenresten en er wordt geschat dat elke soort tussen 1% en 11% van alle bladafval verbruikt. De duizendpoten fragmenteren het bladafval in de darm en scheiden ze uit als pellets, bacteriën, schimmels en algen, die helpen bij de afbraak van organisch materiaal. Sommige duizendpoten zijn planteneters en voeden zich met levende planten, en af en toe worden sommige soorten ernstige plaagorganismen. De duizendpoten in de volgorde van Polyxenida consumeren algen die worden aangetroffen in de schors van bomen, terwijl de Platydesmida schimmels eten. Er zijn een paar soorten duizendpoten die alleseters zijn, terwijl een paar vleeseters zijn die regenwormen, insecten en slakken consumeren. Sommige soorten hebben gespecialiseerde mondstukken die planten doorboren en het plantensap afzuigen.
Gedrag
Het hebben van veel korte benen maakt duizendpoten enigszins traag bewegend, hun ledematen en lichaam lopen in een golfachtige beweging. De meeste soorten zijn uitstekende burrowers en kunnen efficiënt hun richting ondergrondse hoofd eerst rijden. Ze kunnen hun passages versterken door de deeltjes eromheen te vernieuwen. Duizendpoten hebben een hard exoskelet dat hen beschermt tegen roofdieren. Wanneer ze worden ondermijnd, krullen ze zich op in een bal om ervoor te zorgen dat kwetsbaardere onderzijden worden beschermd. Talrijke soorten ontladen bovendien toxische vloeistofemissies door minuscule poriën aan de randen van hun lichaam als een optionele bescherming.
Onderscheid tussen Duizendpoten en Duizendpoten
De meeste mensen kunnen geen onderscheid maken tussen duizendpoten en duizendpoten. De twee delen een aantal overeenkomsten, bijvoorbeeld, behoren beide tot de groep myriapods, en delen kenmerken, waaronder een langwerpig lichaam met gesegmenteerde lichamen. De twee hebben ook postanntennale orgels en een enkel paar antennes. Millipedes hebben korte antennes die elleboogvormig zijn en worden gebruikt om substraat te onderzoeken. Ze hebben ook een veelzijdige onderkaak en een enkel paar bovenkam die in een lip is gesmolten. Duizendpoten hebben daarentegen een lange antenne die lijkt op een draad en een klein paar kaken. Ze hebben ook een paar grote gifklauwen en twee paren van de maxilla.
