Er zijn vijftien soorten baleinwalvissen die de belangrijkste oceanen en zeeën bevolken, maar de meesten geven de voorkeur aan koudere wateren en migreren naar gematigde wateren om te broeden. Deze walvissen variëren in grootte van kleine tot enkele van de grootste zoogdieren op aarde. Hun kenmerken verschillen ook in termen van paren, relaties, voederen en fokken. Studies naar sommige van deze walvissen zijn grondig, maar anderen missen voldoende gegevens. Hieronder vindt u algemene informatie over de walvissen.
15. Pygmy rechtse walvis
De specifieke naam van de pygmy rechtse walvis is Margin van Caperea en behoort tot de familie Cetotheriidae. C. marginata is de kleinste van alle baleinwalvissen. De pygmee rechtse walvis voedt zich met krill en roeipootkreeften. In de lengte meet deze walvis tussen 20 en 21 voeten en weegt tussen 6,610 en 7,720 pond. Deze walvis is aanwezig in de Zuidelijke Oceaan binnen de lagere uiteinden van het zuidelijk halfrond. Er zijn beperkte gegevens over het gedrag en de populatie van de walvis, omdat het nog niet voldoende is onderzocht.
14. Grijze walvis
Wetenschappelijk wordt Eschrichtius robustus genoemd, andere namen van deze walvis zijn de grijze rugwalvis, de Pacifische grijze walvis en de Californische grijze walvis. Het wordt grijze walvis genoemd omdat deze donkere walvis grijze vlekken en witte vlekken heeft. De grijze walvis ging aanvankelijk door de naam duivelsvis omdat ze een agressief verdedigingsgedrag vertonen wanneer ze worden bedreigd. Een volwassen grijze walvis groeit uit tot een lengte van 49-poten en een gewicht van 40-tonnen. Hun levensduur is 55-70 jaar. Gedurende het jaar migreert deze walvis tussen aangewezen broedplaatsen en andere voedselgebieden. Momenteel zijn er drie habitats voor de grijze walvis; westelijke Noord-Pacific in Azië, waar ze een bedreigde diersoort zijn, in het oosten van Noord-Pacific in Noord-Amerika en de Middellandse Zee.
13. Finale walvis
De gewone vinvis, Balaenoptera physalus, heeft andere namen, zoals de rugvinwalvis, en is het op één na grootste zoogdier na de blauwe vinvis. Vinvissen kunnen in de lengte tot 89.6-pootjes groeien en tot 126 ton wegen, maar de bevestigde lengte en het gewicht zijn respectievelijk 85-poten en 82-ton. Roy Chapman beschreef de walvis ooit als een mooie en slanke walvis met de vorm van een racejacht en een supersnelheid. Het andere fysieke kenmerk is een bruin-grijze kleur met een bleke onderkant. Gewone vinvissen voeden zich met krill, roeipootkreeften, inktvis en scholende vissen die worden aangetroffen in de meeste oceanen van de wereld, overwegend gematigd en koel water.
12. Bultrug walvis
De specifieke naam van deze walvis is Megaptera novaeangliae. Volwassenen wegen ongeveer 79,000-ponden en meten 39-52-pootjes. Ze hebben lange borstvinnen en de kop heeft wat knobbeltjes. Deze walvissen migreren jaarlijks tot 16,000-mijlen naar tropische en subtropische wateren waar ze broeden. Ze voeden zich normaal gesproken op krill en kleinere vissen in polaire wateren en snel (gebruikmakend van hun vetten) bij het fokken. Bultruggen hebben een duidelijk gedrag waarbij mannetjes een paar complexe geluiden maken die een uur duren met intervallen van 10-20. Ze leven individueel maar kunnen in kleine groepen komen die zich na enkele uren verspreiden. Deze groepen blijven alleen langer samen tijdens het eten. Bultruggen walvissen voornamelijk tijdens de winter als ze migreren naar de evenaar. De polygame mannetjes vechten normaal voor vrouwen, waar de dominante man het vrouwtje krijgt. Bultruggen leven in alle grote oceanen zoals de Atlantische Oceaan, de Indische en de Stille Oceaan.
11. Bryde's walvis
Bryde's walvis is moeilijk te onderscheiden vanwege onduidelijk onderzoek. Het algemene verschil is dat Bryde's walvis, Balaenoptera brydei, groot is en voorkomt in de gematigde en tropische wateren van de Atlantische Oceaan, de Stille Oceaan en de Indische Oceaan. De walvis dankt zijn naam aan de Noorse diplomaat van Zuid-Afrika, Johan Bryde, die het eerste walvisstation van het land heeft opgericht. De langste walvis ooit gevangen was voor de kust van Zuid-Afrika gemeten 50.9 meter lang. De meeste bereiken fysieke volwassenheid met een lengte van 47. Ze hebben een witte ventrale zijde en een grijsachtige dorsale zijde. Bryde's walvis bereikt geslachtsrijpheid tussen acht tot dertien jaar tijdens het meten van 39-voeten. Vrouwtjes fokken in intervallen van een jaar en verpleegkundigen voor maximaal twaalf maanden.
10. Eden's walvis
Wetenschappelijk Balaenoptera of Sittang genoemd, is de walvis van Eden kleiner dan Bryde's walvis en komt meestal voor in de Indo-Pacifische wateren. Volwassenen meten 37-38 voeten lang terwijl kalveren tot 22 meter lang zijn. Deze walvis is een bedreigde diersoort, een factor die bijdraagt aan de ontoereikendheid van gegevens om de populatie en kenmerken te bepalen. Wetenschappers geloven dat ze seksueel volwassen zijn tussen de leeftijd van acht en elf jaar oud, terwijl ze de 35-voet lang meten.
9. Omura's walvis
Omura's walvis wordt ook Balaenoptera omurai of dwergvinvis genoemd. Zoals de alternatieve namen suggereren, lijkt deze walvis fysiek op de gewone vinvis. Enkele verschillen zijn de afgeronde top van Omura en een enkele middenrug. Ze groeien op tot lengtes van 37.7-poten. De walvis van de Omura is zeldzaam en er is niet veel informatie beschikbaar over de dekking en het dieet, maar studies in de buurt van Madagaskar suggereerden dat ze zuigvoeding hebben omgekeerd. Deze walvissen komen onder andere voor aan de kust van Sri Lanka, Maleisië, Brazilië, Mauritanië, Madagaskar, Australië, China en Taiwan.
8. Sei walvis
Wetenschappelijk Balaenoptera borealis genoemd, dit is de derde langste baleinwalvis en komt voor in de meeste van de oceanen en hun nabijgelegen zeeën. Sei-walvissen geven meestal de voorkeur aan diepe wateren en vermijden half gesloten waterlichamen. Ze migreren normaal gesproken in de winter naar gematigde wateren tijdens de winter en sub-polaire wateren tijdens de zomer. Ze groeien tot 64 meter lang en wegen tot 31 ton. Deze walvissen zwemmen alleen of in peulen van niet meer dan zes, maar de pod kan groter zijn als er veel voedsel is, dat zich normaal gesproken in de buurt van het oppervlak bevindt. Ze paren tijdens winters in gematigde subtropische wateren en ze maken zich klaar voor 10-12 maanden, waarna het spenen plaatsvindt gedurende zes tot negen maanden. Vrouwtjes bevallen met tussenpozen van twee tot drie jaar.
7. Blauwe vinvis
Wetenschappelijk genaamd Balaenoptera musculus groeit tot 98 voeten en weegt zo hoog als 190 korte ton. Deze walvis is het grootste zoogdier dat de mensheid kent. De walvis is normaal blauwgrijs van kleur met een witte onderkant. Deze walvissen komen voor in alle oceanen van de aarde. Er zijn drie ondersoorten van deze walvis namelijk B. m. Brevicauda (dwergvinvis), B. m. Musculus en B. m. Indica. Krill is het primaire dieet van de walvis. Blauwe vinvis heeft een lang smal lichaam met een platte u-vormige kop en een kleine rugvin. De normale reissnelheid voor de blauwe vinvis is 12 mph, hoewel ze kunnen zwemmen tot 31 mph voor korte bursts. Blauwe walvissen paren van de late herfst tot het einde van de winter. De draagtijd van deze walvis is tien tot twaalf maanden. Seksuele volwassenheid varieert van vijf tot tien jaar na de geboorte en vrouwen bevallen gewoonlijk met tussenpozen van twee of drie jaar.
6. Gemeenschappelijke dwergvinvis
De andere naam voor deze walvis is de noordelijke dwergvinvis, wetenschappelijk gezien, Balaenoptera acutorostrata. Ze zijn de op een na kleinste baleinwalvissen en worden in dwergvorm gevonden. De langst bevestigde soorten die ooit zijn gevangen, variëren van 30.8 tot 33-poten. De meesten bereiken geslachtsrijpheid tijdens het meten van respectievelijk 20.2-22.1-voeten en 19.8-23.5-voeten voor mannen en vrouwen. Ze bewonen de meeste delen van de Noord-Atlantische Oceaan, waaronder Baffin Bay, Franz Josef Land, Novaya Zemlya en Svalbard. Ze worden ook af en toe gezien langs de kust van New Jersey, de Noordzee, Hudson Bay, Madeira, de Canarische Eilanden en voor de kust van Spanje en Senegal. Hun dwergvormen leven op het zuidelijk halfrond, vooral in Zuid-Amerika, Oceanië en Zuidelijk Afrika. Ze bereiken seksuele rijpheid vanaf de leeftijd van zes tot acht jaar. Vrouwtjes zijn promiscue en hebben een draagtijd van tien maanden. Kalveren spenen gemiddeld zes maanden, en de meesten van hen bereikten fysieke volwassenheid bij 13 jaar oud. Deze walvissen hebben een gemiddelde levensduur van maximaal 50 jaar.
5. Zuidelijke dwergvinvis
Ook wel de Antarctische dwergvinvis of Balaenoptera bonaerensis genoemd, deze walvis is de op twee na kleinste baleinwalvis en heeft wereldwijd een van de grootste walvispopulaties. De langste ooit gevonden was 39 voeten lang, terwijl de zwaarste ooit gevonden 11.5 korte ton was. Ze hebben een rechtopstaande rugvin, een schone witte buikzijde en donkergrijs aan de dorsale kant. Deze walvissen bewegen in kleine groepen van twee of drie en soms in vrijgezel, hoewel ze, hoewel zeldzaam, in groepen van maximaal zestig kunnen bewegen. Soms worden ze gescheiden op basis van leeftijd, geslacht en reproductieve omstandigheden. De Balaenoptera bonaerensis produceren verschillende geluiden, waaronder bioduck, grunts, krijsen, klikken en fluitjes. Ze komen voor in de meeste delen van het zuidelijk halfrond, met name voor de kusten van verschillende Zuid-Amerikaanse en Afrikaanse landen en Oceanië.
4. Noord-Atlantische rechter walvis
De wetenschappelijke naam van de Noord-Atlantische rechtse walvis (zwarte rechtse walvis) is Eubalaena glacialis die vrij vertaald kan worden als "echte walvis van het ijs." Deze walvis heeft echo's op het hoofd, heeft een rugvin en een boogvormige mond. Volwassenen meten gemiddeld 43-52 voeten en wegen maximaal 77 ton. Deze walvissen zijn voornamelijk volgzaam en hebben een hoog blubbergehalte dat 40% van hun lichaam uitmaakt, de blubber draagt bij tot hun zwevende eenmaal gedood. Ze bewonen de westelijke en oostelijke Noord-Atlantische Oceaan. Tijdens de winter trekken ze naar de kust van Florida en Georgië. Deze walvissen hebben meer dan één parende partner. Vrouwen geven normaal gesproken al vanaf negen jaar geboorte en hebben een draagtijd van een jaar.
3. Zuidelijke juiste walvis
De zuidelijke rechtse walvis, (Eubalaena australis) komt voor op het zuidelijk halfrond. Ze brengen de meeste zomers door in de Zuidelijke Oceaan nabij Antarctica en migreren in de winter naar het noorden waar ze ook broeden. Deze plaatsen omvatten de kusten van Australië, Argentinië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Brazilië, Uruguay, Chili, Peru, delen van Oost-Afrika en andere plaatsen. Fysiek hebben ze zwarte of donkergrijze huiden met buikpatches. Ze missen ook rugvinnen, hebben scheldwoorden, een lange boogachtige mond en hebben een brede rug. Volwassenen kunnen tot 59-voet lang worden en 99-tonnen wegen. De Zuid-rechtse walvissen hebben sterke moederlijke connecties, vooral met genenpools en locaties waar ze zijn geboren. Vrouwtjes voeden af en toe niet-verwante wezen.
2. Noord-Pacifische rechter walvis
Eubalaena japonica is de wetenschappelijke naam van de rechtervleugel uit de Noordelijke Stille Oceaan die zeldzaam en bedreigd is. Lichamelijk zijn deze walvissen groot en de dikste van de baleinwalvissen. Ze zijn in staat tot groei van 49-60 voeten en gewichten van 110,000-200,000 pond. E. japonica mist de rugvin en ze hebben een gebogen kaaklijn, zwarte ruggen, cyamid op het hoofd en de lippen en een V-vormige uitloop. Er zijn onbevestigde waarnemingen van grotere en zwaardere E. japonica dan de geregistreerde metingen. Net als de meeste andere walvissen voedt E. japonica zich op roeipootkreeften. Deze walvissen bewonen de Beringzee, de Golf van Alaska en de Zee van Okhotsk.
1. Walvis
Wetenschappelijk geroepen Balaena mysticetus, de walvis is donker gekleurd, heeft niet de rugvin en heeft de grootste mond van elk dier op de planeet. Volwassenen kunnen 83-110 korte ton wegen en 46-59-voet meten. Ze houden van de arctische en subarctische wateren, dus van hun alternatieve namen zoals Arctische walvis, poolwalvis, Groenlandse walvis of Russische walvis.
