Vroege leven
Farao Ramses II, ook bekend als Ramses of Ramses de Grote, werd geboren in 1303 BC. De zoon van farao Seti I en koningin Tuya, Ramses II, is waarschijnlijk opgegroeid met een uitgebreide militaire training die begon toen hij nog maar een jong kind was. Op de leeftijd van 10 ontving hij de rang van kapitein in het leger van de farao, hoewel die titel waarschijnlijk meer eervol dan functioneel van aard was. Hij werd echter de officiële opvolger van de troon op 14 jaar oud genoemd, en begon zijn vader te vervoegen op het slagveld, waardoor hij uit de eerste hand ervaring opdeed in leiderschap over militaire campagnes. Tegen de tijd dat hij 22 draaide, had hij al campagnes gevoerd naar Nubië (vandaag het noorden van Soedan en het zuiden van Egypte langs de Nijl) met zijn mede-Egyptenaren, en werd zijn vaders mede-heerser genoemd.
Aan de macht komen
Na de dood van zijn vader in 1279 BC, steeg Ramses II op naar de troon en begon zijn regering. Ramses II heeft echter naast zijn nieuwe titel ook de vele problemen en conflicten van het koninkrijk geërfd. Intern had Ramses II, net als Seti I voor hem, te maken met de sociale onrust die was overgenomen van de heerschappij van de vorige farao's. Hoewel hij tot die tijd de heerser was van het grootste bekende rijk in de oude wereld, worden de koninkrijken van buitenaf geconfronteerd met eeuwige aanvallen van vijanden uit alle richtingen. Tijdens de eerste jaren van zijn regering richtte hij zich op architecturale verbeteringen, zoals het bouwen van steden, monumenten en tempels, terwijl hij voortdurend meedeed aan militaire campagnes.
Bijdragen
Tijdens zijn regeerperiode werd Ramses II het best bekend voor zijn leiderschap over militaire campagnes en het initiëren van de bouw van enorme monumenten. Zijn beroemdste veldslagen waren een reeks campagnes in Syrië tegen de Hettieten, een Indo-Europees volk dat verantwoordelijk was voor de vernietiging van het Babylonische rijk. De campagnes in Syrië waren meer dan 20-jaren, en leidden uiteindelijk tot het vroegst bekende vredesverdrag, dat werd getrokken door Ramses II en Hettitische koning Hattusili III. Onder zijn architecturale prestaties creëerde Ramses II een nieuwe hoofdstad voor zijn koninkrijk in de delta van de Nijl, die hij Pi-Ramesses noemde. Deze stad, hoewel nu in puin, groeide voor enige tijd uit tot een van de grootste en meest welvarende steden van heel Egypte. Hij hield ook toezicht op de bouw van het Ramesseum, een grootse herdenkingstempel gewijd aan zijn regering.
Uitdagingen
Als het grootste rijk in de antieke wereld, was Egypte te allen tijde omringd door vijanden aan alle kanten, naast die van binnenuit. Vanuit het rijk moest Ramses II de taak overnemen om de sociale stoornis te onderdrukken die ontstond uit zijn ontevreden burgers. Dit werd vooral slechter gemaakt in gebieden die waren teruggewonnen van vijanden waar Ramses II de Hethieten, Libiërs en Nubiërs moest afweren, die elk in deze landen voortdurend chaos veroorzaakten. Egypte's conflicten met de Hettieten begonnen lang voordat Ramses II regeerde en hoewel Seti tijdens zijn leven vele keren won tegen de Hettieten, was het niet genoeg om ze volledig terug te drijven, en werd Ramses II gedwongen om zijn vaders erfenis voort te zetten in de strijd tegen hen totdat hij een vredesverdrag bereikte.
Dood en Legacy
Verbazingwekkend genoeg voor de dag en de leeftijd waarin hij leefde, was Ramses II ongeveer 90 jaar oud toen hij stierf. Zijn mama onthulde dat hij op het moment van zijn overlijden aan een aantal medische problemen leed, waaronder artritis, verhardende slagaders en gebitsproblemen. Gedurende zijn lange leven verwekte hij 150-kinderen met zijn 200-vrouwen, van wie hij veel overleefde. Vervolgens, in de herinnering aan deze kinderen en vrouwen die stierven voordat hij het deed, liet hij veel grote monumenten bouwen, zoals het graf van Nefertari, zijn eerste vrouw en koningin. Ramses II bracht militair en economisch succes in zijn land en wordt herinnerd als een van de grootste farao's van Egypte die regeerde aan de top van het Egyptische rijk. Binnen minder dan 150 jaren na zijn dood zou het rijk vallen en een einde maken aan het Nieuwe Rijk.
