Franz Peter Schubert was een Australische componist die meer schreef dan 600 seculiere vocale werken, heilige muziek, zeven complete symfonieën, incidentele muziek, plus een grote hoeveelheid piano- en kamermuziek. Ondanks dat hij een productieve componist was, waardeerde slechts een kleine groep mensen in Wenen zijn muziek. Zijn muziek groeide echter al tientallen jaren na zijn dood toen componisten als Franz Liszt, Felix Mendelssohn en Johannes Brahms zijn muziek ontdekten en verdedigden.
Vroege leven
Franz werd geboren in Wenen, in januari 31, 1797 met de ouders Franz Theodor Schubert, een bekende schoolmeester, en Elizabeth, een dienstmeisje. Hoewel zijn vader geen opleiding als muzikant had, zorgde hij ervoor dat hij zijn zoon de basis van de muziek bijbracht. Op 7-leeftijd ging hij naar de school van zijn vader, waar hij zijn muzikale opleiding begon. Schubert leerde fundamentele vioolinstructies van zijn vader, terwijl zijn broer Ignaz hem leerde pianospelen. Hij werd later getraind door Michael Holzer, een koorleider en organist in de plaatselijke parochiekerk.
In oktober 1808 trad Schubert toe tot het Stadtkonvikt, een keizerlijk seminarie, onder een koorbeurs. Daar maakte hij kennis met meesterwerken en toenaderingen van Mozart, evenals met de harmonieën van Joseph Haydn en zijn broer Michael. Zijn blootstelling aan mindere werken, de werken van Mozart en Haydn, plus incidentele bezoeken aan de opera, hielp hem een unieke basis te leggen voor zijn muzikale opleiding. Grote invloeden kwamen van de muziek gecomponeerd door Johann Zumsteeg, een liedcomponist. Zijn muzikale genie werd al op jonge leeftijd duidelijk en hij mocht regelmatig het orkest van de school leiden, wat resulteerde in Antonio Sallen die hem privéles gaf in compositie en muziektheorie.
Carrière
Tijdens zijn korte carrière schreef Schubert over voltooide 1,500-werken die meer dan 600-nummers voor piano en solostem, acht orkestrale ouvertures en zeven complete symfonieën bevatten. Schubert componeerde seculiere muziek voor twee of meer stemmen, gedeeltelijke liederen, cantates en koren. Hij schreef drie concertanten voor orkest en viool. Schubert had zin in experimenten en was daarom betrokken bij een breed scala aan genres en vormen, waaronder opera, symfonische werken, kamer- en liturgische muziek, onder anderen. Nadat twee van zijn composities in een opera waren opgevoerd, wendde Schubert zich tot het podium, maar was niet succesvol.
Belangrijke bijdragen
Schubert maakte zijn grootste stempel in het Lied-genre. In meer dan 600 Lieder-werken zocht hij altijd naar manieren om het genre te verkennen en uit te breiden, meer dan welke componist ooit eerder had gedaan. Vóór Schubert was Lieder typisch een syllabische, strofische behandeling van woorden, die de volkskwaliteiten opriep die voortkwamen uit het unieke opwellen van romantisch nationalisme. Schubert was ook een voorloper van de beroemde poëtische muziektechniek van louter ontspannen in het midden van een musical, in plaats van de spanning te verhogen met zijn definitieve resolutie die hij altijd uitstelde tot het einde.
Uitdagingen
De vroege carrière van Schubert werd uitgedaagd door een gebrek aan geld om hem te ondersteunen, wat de reden is waarom hij niet met Therese Grob in 1814 trouwde. Sterker nog, soms moest hij zich wenden tot lesgeven om een beetje inkomen te verdienen. Naast zijn financiële problemen wordt Schubert verondersteld syfilis te hebben opgelopen in 1822, waardoor hij tot zijn dood werd getroffen.
Dood en Legacy
Door 1828 was de gezondheid van Schubert verslechterd, dus bezocht hij de arts Ernst Rinna die bevestigde dat hij ziek was dan genezen. Schubert stierf in het appartement van zijn broer in november 19, 1828. Hoewel de oorzaak van zijn dood tyfeuze koorts was, suggereren veel theorieën dat hij stierf aan syfilis. Sommige van zijn symptomen kwamen overeen met die van kwikvergiftiging, die in die tijd werd gebruikt om syfilis te behandelen.
Kort na zijn dood werd zijn werk gepubliceerd en Robert Schumann ontdekte een van zijn manuscripten toen hij in 1838 in Wenen was. Schumann bracht het terug naar Leipzig, waar Felix Mendelssohn het uitvoerde, en het werk van Schubert werd eindelijk gevierd op een groter podium.
Schubert staat bekend als de eerste originele romantische componist en zijn werk heeft opmerkelijke concepten uiteengezet in termen van het mengen van muziek en teksten. Het bereik en de faciliteit van expressie die hij liet zien bij het mengen van schrijven en muziek, is zijn belangrijkste bijdrage aan muziek. Veel componisten en muzikanten, waaronder Franz Liszt, verklaarden dat Schubert de meest poëtische componist was die ooit heeft geleefd.
