Op het land wordt de cheeta beschouwd als het snelste dier. Aan de andere kant heeft de slechtvalk de hoogste duiksnelheid onder de vogels. De snelheid van Cheetah van 68.0 tot 75.0m / u is de hoogste snelheid op het land, terwijl bij de vogels de slechtvalk-snelheid van 389km / u de hoogste duiksnelheid is. Onder de reptielen is de centrale baardagame de snelste, met een snelheid van 40km / u, terwijl de zwarte marlijn de snelste vis is. De Mexicaanse vrijstaartbat is het snelste zoogdier en de paardevlieg is de snelste onder de ongewervelde dieren.
De snelste vis ter wereld
Vissen zijn waterdieren zonder ledematen. Ze zwemmen in water terwijl ze van het ene punt naar het andere gaan. De snelheid waarmee ze zwemmen varieert echter van het ene type vis tot het andere. Sommige vissen zwemmen sneller dan anderen. Tot de snelste vissen behoren zwarte marlijn, zeilvis, zwaardvis, geelvintonijn en de makreelhaas. Onderzoek heeft aangetoond dat deze vissen met verbazingwekkende snelheden kunnen zwemmen. De snelheid kan bijvoorbeeld zo hoog zijn als 129km / u.
5. Shortfin Mako Shark
Dit type vis behoort ook tot de snelste ter wereld. Van de haaiensoorten is de kortste makohaai de snelste, gegeven een gemiddelde snelheid van 72km / u. Dit type haai is enorm en heeft een versnelde groeisnelheid. Een volwassene weegt ongeveer 60 tot 135 kg met een gemiddelde lengte van ongeveer 3.2 meter. De makreel van de korte staart is cilindrisch gevormd en heeft een verticaal uitgerekte staart. Deze soort bewoont de offshore tropische en gematigde oceanen en zeeën wereldwijd. Het hoofddieet van de kortstekige haai omvat de benige vis evenals de koppotigen. De zwaardvis, tonijn, makreel en bonitos, zijn prooien van korte haaien. Bovendien voedt het zich met zeevogels, bruinvissen en de zeeschildpadden. Hun jacht houdt in het verticaal uitzetten en verscheuren van de vinnen en longen van hun prooi. De snelheid helpt hen bij het jagen omdat de prooi ze niet gemakkelijk kan opmerken. Ook heeft de snelheid ervan ervoor gezorgd dat het een zeer gesorteerde spelvis wereldwijd is.
4. Geelvintonijn
Dit is de vierde snelste vis, met een geregistreerde zwemsnelheid van 76km / u. De gemiddelde snelheid van de tonijnvis wordt als 80km / u beschouwd; vandaar deze soort vissen zwemmen op zeer hoge snelheden. De hoge snelheid geregistreerd onder de tonijnsoorten is te danken aan hun staarten die met verbazingwekkende snelheden bewegen. Bovendien missen de staarten zenuwuiteinden; dus voelen ze geen pijn bij blessures. Geelvintonijn is een van de grootste soorten tonijn; met een gewicht van ongeveer 180 kg en een lengte van ongeveer 2.4 meter. Van geelvintonijn wordt gezegd dat ze epipelagisch zijn; ze bewonen water boven de thermoclineniveaus. Sommige van de geelvintonijnen die in de Indische Oceaan worden gevonden, kunnen echter diep in de oceaan zwemmen en ook bijna op het oppervlak worden aangetroffen. Gele vistonijn komt vooral voor in de uitgestrekte diepe wateren. Onder geschikte omstandigheden kunnen ze zich echter naar de kust begeven. Deze vissoort wordt meestal gevonden in de eilanden aan de middellandse zee; voorbeelden zijn de Caraïben, de Hawaiiaanse archipel en vulkanische eilanden van de Atlantische Oceaan, naast vele andere. De geelvintonijn voedt zich met inktvis, kreeftachtigen, andere vissen en pelagische soorten. De geelvintonijn is echter ten prooi aan andere grotere vissoorten, vooral als hij jong is. Ze worden onder meer aangevallen door zeevogels, haaien, wahoo en zeilvissen.
3. Zwaardvis
Swordfish is de op twee na snelste vis ter wereld, met een snelheid zo hoog als 97km / u. De snelheid van de zwaardvis, 97km / u, wordt toegeschreven aan Sir James Gray's schatting van de impact van de vis op het insluiten van zijn zwaard op het hout van het schip. Daarom is de snelheid mogelijk niet experimenteel bestudeerd; het feit blijft echter dat zwaardvis een van de snelste vissoorten is. Zwaardvis wordt beschouwd als zeer roofzuchtig en kan worden gevonden op het oppervlak of diep in de zee. Gebieden die worden bevolkt door zeilvis zijn onder meer de gematigde en tropische regio's van de Indische, Atlantische en de Stille Oceaan. De zwaardvis gebruikt zijn "zwaard" voor de jacht. Het is echter zijn snelheid die essentieel is om het mogelijk te maken de prooi te vangen. Zwaardvissen verliezen zowel schubben als tanden wanneer ze volwassen zijn geworden. Onder de categorie billfish is de zwaardvis zeer wijdverbreid, hoewel hij erg subtiel is. Bovendien staan ze bekend om hun migratie in de zomer; ze gaan naar de koudere gebieden. Ze voeden zich met kleinere vissen, vooral 's nachts wanneer ze zich op het wateroppervlak begeven om te jagen.
2. Sailfish
De op een na snelste vis is de zeilvis. Experimenten gedaan in Florida, Long Key, tussen een sailfish swam geregistreerde sailfish die zo hoog sprong als 91 meters over 3 seconden. Dergelijke snelheid komt overeen met 109km / u; het omvatte echter springen uit water dat niet als zwemmen kan worden behandeld. Zeilvis bevolkt de koudere delen van de zeeën en oceanen van de wereld. Ze zijn meestal blauw tot grijs en hebben een zeil dat een erectiele rugvin is. Het zeil kan zich over de rug van de zeilvis uitstrekken. Ook is hun lengte minder dan drie meter en wegen ze niet meer dan 90 kg. Er zijn twee hoofdsoorten zeilvis; namelijk, Indo-Pacifische en de Atlantische zeilvis. Ze jagen meestal op kleinere vissen met behulp van hun rekeningen. Het zeil helpt hen ook bij het aanvallen van hun prooien en wordt gevouwen tijdens het zwemmen. Wanneer ze echter de prooi aanvallen, wordt het zeil geopend en verbergen ze hun rekeningen tegen de prooi. De kleine tanden op hun rekeningen veroorzaken verwondingen aan de prooi waardoor ze verzwakken en het vangen gemakkelijker wordt. Zeilvissen jagen als een groep en vallen hun prooien zijwaarts aan; dat is, ofwel naar links of naar rechts. Bijgevolg kan de prooi de richting van de sailfish niet voorspellen en als gevolg daarvan gemakkelijk vangen.
1. Black Marlin
Zwarte marlijn is de snelste vis. De zwemsnelheid voor deze vissoort is zo hoog als 129km / h. Deze soort komt vooral voor in de Stille en Indische Oceaan. De subtropische en tropische gebieden zijn bevorderlijk voor het voortbestaan van de zwarte marlijn vis. Deze soort is een van de grootste van de marlijnen en de benige vis. Zwarte marlijnen zijn zeer gewaardeerd; vandaar dat ze om commerciële redenen worden bevist. De zwarte marlijn voedt zich met andere kleinere vissen. Het hoofddieet bestaat uit koppotigen en verschillende vissen. Zwarte marlijn wordt beschouwd als een recreatieve vis. Sportvissers gebruiken deze vissoort voor gokdoeleinden. Bijvoorbeeld, voor de kust van Australië, wordt de zwarte marlijn meestal gevangen wanneer er maanlicht is. Dit soort vis bevindt zich meestal in warmere streken van de oceaanwateren, zoals de Golf van Californië, en meestal langs de kusten in plaats van in de diepe zeeën.
