Achtergrond
The Fall of Saigon was een reeks evenementen die plaatsvond in de laatste paar dagen van april van 1975 toen Saigon (de hoofdstad van Zuid-Vietnam) werd veroverd door Noord-Vietnamese communistische troepen. Het markeerde de allerlaatste gebeurtenissen van de Vietnamese oorlog die bijna twintig jaar aansleept. Begin maart van dat jaar vielen Noord-Vietnamese troepen de hooglanden ten noorden van de stad Saigon aan. Toen de Noordelijke strijdkrachten in april 28th begonnen met het bombarderen van de internationale luchthaven van de stad, gaf de Amerikaanse president Gerald Ford opdracht aan Operation Frequent Wind, de grootste helikoptervluchtbrug aller tijden, om Amerikaanse burgers en militairen, evenals duizenden Zuid-Vietnamese burgers te redden.
Make-up
Toen de Vietnamese oorlog ten einde liep, hadden de Noordelijke strijdkrachten van het Volksleger van Vietnam (PAVN) en de Vietcong een gecombineerde militaire kracht van 120,000. In het zuiden had het leger van de Republiek Vietnam (ARVN) onder leiding van brigadegeneraal Tran Van Hai het over 31,000-troepen. De verantwoordelijkheid voor het verdedigen van de stad Saigon rustte op Quan Doan III (III Corps) onder leiding van Nguyen Van Toan.
Omschrijving
In april 8th, 1975, gaf het politbureau in Hanoi de Noord-Vietnamese volksleger generaal Van Tien Dung de opdracht om door te gaan met een agressieve opmars naar de stad Saigon. Het was een grote ommekeer, aangezien amper een maand voordat het politbureau Van Tien had opgeroepen voorzichtig te zijn. Tegen april 27th had het Noord-Vietnamese Volksleger Saigon omsingeld met ruim 100,000-troepen die overal in de stad waren geplaatst. Eind maart zag de val van Saigon er als een eminent uit en de Amerikanen waren al vertrokken. In april werd het tempo van de evacuatie opgepikt en alle vluchten vanuit de stad waren volgeboekt. Generaal Toan had vijf verdedigingscentra voor de stad opgezet. Deze waren echter slecht georganiseerd en konden het Noord-Vietnamese volksleger en de aanval op de Viet Cong niet doorstaan. Nguyen Van Thie, de president van Zuid-Vietnam, was al op 21st in april afgetreden en gaf een vernietigende aanval op Amerikanen op wat hij zag als het falen om hulp te bieden wanneer dat het hardst nodig was.
Met Saigon's defensietroepen in complete wanorde en het regime in totale instorting, bood generaal Tran zijn ontslag aan op april 28th. Hij werd opgevolgd door Duong Van Minh. Tegen de ochtend van april 30th had Dung volledige bevelen gekregen om de macht over te nemen in Saigon. Hij beval zijn commandanten om door te gaan naar belangrijke installaties in de stad. Bij 10: 24 die ochtend maakte Minh een aankondiging van onvoorwaardelijke overgave, waarbij de Noord-Vietnamese volkslegercommandanten werden uitgenodigd om het proces van vreedzame machtsoverdracht te beginnen. General Dung was echter niet geïnteresseerd in enige vorm van vreedzame onderhandelingen. Tegen de middag hadden de tanks van Noord-Vietnamese People's Army zich een weg gebaand naar Saigon's Independence Palace, en Minh werd gevangen genomen.
Resultaat
De val van Saigon culmineerde in een beslissende overwinning door het Noord-Vietnamese volksleger, evenals hun Vietcongers. Er zijn geen exacte cijfers over slachtoffers, hoewel de Zuid-Vietnamese troepen snel capituleerden. Toen de Tan San Nhut Airport op de 29 van april zwaar werd gebombardeerd door Noordelijke troepen, werden twee Amerikaanse militairen, Darwin Judge en Charles McMahon, gedood. Het waren de laatste Amerikaanse troepen die hun leven verloren in de Vietnamese oorlog.
Significantie
Onmiddellijk na het overnemen van Saigon, veranderde het nieuwe communistische regime de naam van Saigon in Ho Chi Minh City en hernoemde het naar de voormalige president van Noord-Vietnam. Zelfs als de massale evacuatie-inspanning ertoe had geleid dat veel mensen de stad verlieten, was het nieuwe regime vastbesloten om ongeveer 1.5 miljoen anderen te verhuizen in een poging de stad te ontzetten, omdat het een enorme massale toestroom van inwoners had doorgemaakt in de loop van de oorlogsjaren. Uit gegevens blijkt dat binnen twee jaar na het einde van de vijandelijkheden ruim een miljoen mensen uit de stad waren verhuisd.
April 30th is genoemd, en gevierd als, Liberation Day (Ngay Giai Phong) of Reunification Day in het land, hoewel de formele hereniging van de twee Vietnamese staten pas in juli 2nd, 1976, plaatsvond. Vandaag wordt de dag herdacht met een bloei van patriottische praal in Vietnam. Werknemers ontvangen twee dagen vrijaf in mei 1st (samenvallend met May Day, een speciale viering van arbeiders, vooral onder socialisten over de hele wereld). Voor de Zuid-Vietnamese expats, voornamelijk in de VS, staat de laatste week van april bekend als "Black April". Ze nemen de tijd om te treuren over de val van Saigon en het verlaten van hun Amerikaanse bondgenoten. Tegenwoordig is de Socialistische Republiek Vietnam een van de slechts vier niet-partijgebonden socialistische staten in de wereld.
