In Vitro vlees, ook wel gekweekt vlees genoemd, wordt gekweekt in een celkweek in plaats van verkregen van een dier. Gekweekt vlees wordt geproduceerd door tissue engineering en cellulaire landbouw. Dr. Mark Post van de Universiteit Maastricht creëerde de eerste runderhamburger van gekweekt vlees, dat werd gegeten tijdens een demonstratie in Londen, in augustus 2013. In Vitro is vlees niet populair geworden vanwege de technische uitdagingen en de kosten van het produceren ervan. Bovendien is het onzeker of mensen beschaafd vlees als een normaal vlees van dieren beschouwen of als een vreemd soort voedsel. De levensvatbaarheid van het vlees is nog steeds twijfelachtig en staat onder constante studies en onderzoek.
Verwerking In Vitro Meat
De startcellen voor het produceren van gekweekt vlees worden pijnloos getrokken uit levende dieren naar keuze, zoals kip of koeien. De cellen worden vervolgens in kweekmedia geplaatst, waardoor ze zich onafhankelijk van het dier voortplanten en vermenigvuldigen. Het proces waardoor de startercellen worden getrokken uit dieren is bekend als biopsie. Stamcellen zijn de ideale cellen die worden gebruikt omdat ze niet zijn gespecialiseerd in specifieke lichaamsdelen. Bovendien kunnen stamcellen zich snel vermenigvuldigen. Als alternatief zouden spiercellen of myoblastcellen kunnen worden gebruikt in plaats van stamcellen. Het voortplantingsproces wordt efficiënt gemaakt door de cellen bloot te stellen aan bepaalde chemicaliën.
Nadat de cellen in een mediumcultuur zijn gebracht, worden ze behandeld door een eiwit toe te passen dat het voortplantingsproces versnelt. Ze worden vervolgens in een bioreactor geplaatst om te zorgen dat aan de energiebehoeften van de cellen wordt voldaan. De cellen worden vervolgens op een stellage gekweekt. De steiger moet bij voorkeur eetbaar zijn zodat deze niet hoeft te worden verwijderd. De steiger stimuleert het rekken van de zich ontwikkelende spieren.
Zodra het proces is gestart, kunnen extra voedingsstoffen zoals aminozuren en vitamines in de weefselkweek worden geïnjecteerd. Nieuwe startercellen kunnen ook worden toegevoegd. In een periode van twee maanden heeft het onderzoek bewezen dat tien startercellen zich kunnen vermenigvuldigen tot 50,000 ton in vitro vlees.
Conserveringsmiddelen zijn nodig om te voorkomen dat het groeiende vlees gaat rotten en het ook te beschermen tegen gist en schimmels. Enkele van de gebruikelijke conserveringsmiddelen die worden gebruikt omvatten collageenpoeder, xanthenes-gom, mannitol en cochenille. Deze conserveermiddelen worden in verschillende stadia van groei gebruikt en zijn meestal componenten van eindproducten.
Voors en tegens van In Vitro Meat
In vitro vlees heeft verschillende reacties veroorzaakt van mensen die het hebben geconsumeerd. Het heeft applaus ontvangen van mensen die tegen dierenmishandeling zijn door het slachten en sommige milieuactivisten. Dierlijk afval produceert methaan waardoor de hoeveelheid methaan die vrijkomt in de atmosfeer, die leidt tot opwarming van de aarde, toeneemt. Daarom gaat de productie van vlees zonder het afscheiden van dierlijk afval een lange weg af in de bescherming van het milieu. Productie van in vitro vlees kan de vraag naar vlees ondersteunen vanwege de snelle vermenigvuldiging. Met gekweekt vlees zijn er geen afvalproducten zoals botten en andere inwendige organen.
De meeste mensen die in vitro vlees hebben geconsumeerd, hebben echter bekend dat het vlees slecht smaakt. Naast de slechte smaak hebben consumenten ervan afgezien omdat het onnatuurlijk is en veel chemicaliën bevat die de normale werking van lichaamsorganen kunnen veranderen.
