Landen Met De Meeste Nobelprijswinnaars In Fysiologie En Geneeskunde

Nobelprijzen zijn internationale onderscheidingen die worden toegekend aan mensen die immens werk hebben gedaan op gebieden die verband houden met academici, cultuur, geneeskunde, vrede, literatuur en fysiologie. De eerste prijs werd in 1895 gestart door de Zweedse uitvinder Alfred Nobel. Met de veranderende tijd veranderde het concept van prijzen en toch blijft de waarde hetzelfde. Sinds het begin van de prijsuitreiking heeft de Verenigde Staten het grootste aantal Nobelprijswinnaars op het gebied van fysiologie en geneeskunde. Deze prijzen worden toegekend aan de mensen die een enorme bijdrage leveren op het gebied van geneeskunde en fysiologie.

Opmerkelijke Nobelprijswinnaars in geneeskunde en fysiologie

Verenigde Staten heeft de meeste (93) van de Nobelprijswinnaars in de fysiologie en geneeskunde. Ten tweede is het Verenigd Koninkrijk met 29 en Duitsland met 16-mensen die de hoogste eer hebben gekregen. Er zijn ook veel Nobelprijswinnaars uit andere landen, elk met opmerkelijke bijdragen op het gebied van fysiologie of geneeskunde.

In het jaar 1901 ontving Emil Adolf Von Behring uit Duitsland als eerste de Nobelprijs voor zijn werk op het gebied van serumtherapie. In 1905 werd Robert Koch beloond voor zijn bijdrage aan het onderzoek en de ontdekkingen met betrekking tot de behandeling van tuberculose. In 1930 ontving Karl Landsteiner uit Oostenrijk de Nobelprijs voor het ontdekken van de menselijke bloedgroep, wat een van de belangrijkste wapenfeiten in de geneeskunde was. In 1932 wonnen Sir Charles Scott Sherrington en Edgar Douglas Adrian uit het Verenigd Koninkrijk de prijs voor hun bijdrage aan het functioneren en functioneren van neuronen. Thomas Hunt Morgan in 1933 uit de VS won de prijs voor zijn belangrijke bijdrage aan het ontdekken van de rol van chromosomen in de erfelijkheid.

In 1945 werden Sir Alexander Fleming, Sir Ernst Boris Chain en Howard Walter Florey beloond voor hun ontdekking in Penicillin, die een revolutie teweegbracht in de hele medische wereld. Penicilline is een antibioticum dat bewezen heeft te vechten met vele ziekten, wat de reden was voor een hoog sterftecijfer. De enorme toename van menselijke populaties sindsdien is gedeeltelijk toegeschreven aan het gebruik van Penicilline. Paul Hermann Muller in 1948 ontdekte de efficiëntie van DDT, waardoor hij de Nobelprijs won. In 1959 werden Arthur Kornberg en Severo Ochoa beloond voor hun bijdrage aan het definiëren van het mechanisme van RNA en DNA. In 2008 hebben Luc Montagnier en Françoise Barré-Sinoussi uit Frankrijk de Nobelprijs gewonnen voor hun ontdekking van het Human Immunodeficiency Syndrome, vaak simpelweg bekend als HIV, dat het immuunsysteem van mensen beïnvloedt, resulterend in een verhoogde vatbaarheid voor, en vaak trage sterfgevallen door, andere ziekten, zoals tuberculose, diarree, malaria en vele anderen.

Betekenis van de Nobelprijs

De Nobelprijs wordt toegekend voor het erkennen van het ware streven van de mensen die hebben bijgedragen aan het aanpassen en revolutioneren van de wereld met hun werk op verschillende gebieden van het leven, zoals de academische wereld, literatuur, vrede en nog veel meer. Deze mensen zijn meestal degenen die niet worden herkend of het benodigde respect en belang krijgen omdat ze behoren tot het saaie veld. Nobelprijs geeft hen een platform, dat als voorbeeld dient voor de rest om te werken aan de verbetering van de samenleving. Misschien kennen we persoonlijk geen enkele awardees, maar hun bijdragen aan de samenleving als geheel zijn enorm hoog geweest. Daarom moeten we de tijd nemen om hen te bedanken voor het beter maken van ons leven door buitengewone hoeveelheden van hun eigen tijd en moeite op te offeren in toewijding aan het werk van hun respectieve leven.

Landen met de meeste Nobelprijswinnaars in fysiologie en geneeskunde