Vroege leven
Ibn Battuta, die bekend zou worden als een van de meest productieve wereldreizigers en moslimgeleerden, werd geboren in februari 24th, AD 1304, in Tanger, Marokko. Zijn familie was afstammeling van Marokkaanse Berbers, een groep die een lange, trotse traditie had om islamitische rechtsgeleerden te produceren. Vanaf zijn vroege jaren, Ibn Battuta werd opgeleid in de kunst van de jurisprudentie op een islamitische school. Toen Ibn Battuta op 21-leeftijd klaar was, vertrok hij op bedevaart naar Mekka. Deze hadj zou hem ongeveer 16 maanden kosten om te vervullen. Na zijn pelgrimstocht reisde hij verder naar een aantal verschillende islamitische landen en zou pas na 24-jaren terug naar zijn geboorteplaats terugkeren. Hij legde ook een record neer door alle bekende landen te bezoeken die toen bestuurd werden door moslimheersers.
Carrière
Ibn Battuta was, net als zijn vader, een rechter van beroep. Maar hij was rusteloos en wilde in praktische termen reizen om zijn opleiding te vervolmaken. Hij bezocht veel landen in het Midden-Oosten en reisde daarna verder naar Afrika. Hij was nieuwsgierig naar de culturen en tradities van elk land dat hij bezocht. Er waren zelfs enkele landen waarvan de praktijken als een schok voor Battuta kwamen, met zijn traditionele islamitische opvoeding. In sommige van de landen die hij bezocht, werd hij lid van een jaarlijkse pelgrimskaravaan die van land tot land ging. Battuta was vaak ziek van kleine kwalen vanwege de elementen die hij onderweg tegenkwam. Door zijn toewijding slaagde hij er echter altijd in zichzelf te herstellen en zich bij de gebeden van de groep aan te sluiten. Hij had vaak last van verzwakkend weer waardoor zijn reizen ook zouden vertragen.
Belangrijke bijdragen
Battuta verhaalde zijn reizen naar een schrijver genaamd Ibn Juzay bij zijn terugkeer naar Marokko. Dit reisverslagjournaal werd in 1355 voltooid en werd bekend als het Rihla. Dit was een verslag van zijn hele reis, die bijna 24 jaren duurde. Terwijl hij op verkenningstocht was, reisde Battuta door het Midden-Oosten en waagde toen Afrika binnen. Onder andere ging hij naar het Indiase subcontinent, waar hij door de sultan daar werd aangesteld als rechter van Delhi. Battuta reisde ook naar verschillende locaties in Zuidoost-Azië, Centraal-Azië, China, Oost-Europa en Zuid-Europa. In sommige pas omgebouwde moslimgemeenschappen ontdekte Battuta veel onorthodoxe praktijken, en in veel werd verrast door de vele vrijheden waar de vrouwen in mochten meedoen en van genieten. Hij was vooral verrast door hoe onthullende kleding voor vrouwen op sommige plaatsen was en welke beslissingsrollen ze soms aannamen bij hun huwelijk. Beide praktijken waren ongehoord in zijn geboorteland Noord-Afrika en in Saoedi-Arabië.
Uitdagingen
Nadat zijn reisverslag was gemaakt in een dagboek, werd Battuta belachelijk gemaakt omdat veel mensen weigerden zijn verhalen en beschrijvingen te geloven, en de geografie van de vele plaatsen waar hij in zo'n korte tijd naartoe reisde. Ze bekritiseerden zijn dagboek als een hoax en beweerden dat het gebaseerd was op de rekeningen van andere reizigers. Deze kritiek was echter niets vergeleken met de werkelijke ontberingen en gevaren die hij tegenkwam bij het nastreven van zijn verkenningen. Tijdens zijn reizen en landovergangen ging Battuta door opstanden, oorlogen en scheepswrakken en leefde hij om de verhalen van zijn avonturen te vertellen. Hij had vaak een cultuurschok toen hij hoorde hoe andere moslims zich gedroegen in vergelijking met de maatschappij waarin hij in Marokko opgroeide, en werd vaak geconfronteerd met fysieke ziekten onderweg.
Dood en Legacy
Bij zijn terugkeer in Marokko vestigde Battuta zich eindelijk in Fez. Daar werd hij door de sultan tot rechter benoemd. Hij leefde zijn laatste goede jaren en vertelde zijn reizen aan de schrijver Ibn Juzay, die zijn voornoemde reisverslaggeving werd van alle plaatsen die hij in zijn vroegere jaren bezocht had. Wanneer al zijn reizen bij elkaar worden opgeteld, had Battuta uiteindelijk 75,000 mijlen reizen geregistreerd, inclusief verplaatsingen per schip, kameel, paard en te voet. Dit totaal was zelfs meer dan alle reisafstanden van Marco Polo. Zijn stijl van reisverhalen zou ook een stilistische standaard zetten voor latere reisschrijvers. In zijn dagboek bracht hij de vele culturen en tradities tot leven die hij in de rest van de Mousseline-wereld zag en meemaakte. Hij stierf in 1368 in zijn thuisland en is sindsdien herinnerd als een van de grootste avonturiers en geografen aller tijden.
