Landen Die Geen Toegang Tot Sanitaire Voorzieningen Hebben - Urban

Voedsel, onderdak, kleding en verbeterde sanitaire voorzieningen zijn fundamentele en universele menselijke behoeften. De meeste landen, met name in ontwikkelingslanden, hebben echter geen of slechte toegang tot deze basisbehoeften, met name voor degenen die op het platteland wonen. Hoewel de meerderheid van de plattelandsbevolking toegang heeft tot voedsel, onderdak en kleding, kan hetzelfde niet worden gezegd over toegang tot verbeterde sanitaire voorzieningen. Een verbeterde sanitaire voorziening is eenvoudigweg het vermogen van een bevolking om menselijk afval van een mens te scheiden met het doel de hygiëne- en gezondheidsnormen te handhaven en te verbeteren. Sommige van de landen waarvan de plattelandsbevolking de laagste toegang heeft tot verbeterde sanitaire voorzieningen zijn onder meer.

Landen waarvan de plattelandsbevolking de laagste toegang heeft tot verbeterde sanitaire voorzieningen

Gaan

Volgens het ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties had slechts 40% van het landelijke Togo toegang tot veilig en schoon water. Een verdere 11% had toegang tot verbeterde sanitaire voorzieningen waarvan slechts 3% in Rural Togo woonde. Toegang tot verbeterde sanitaire voorzieningen op het platteland van Togo kan worden toegeschreven aan een gebrek aan goed water- en sanitatiebeheer, beperkte zichtbaarheid van de sanitatiesector en een tekort aan financiering om bestaande sanitaire voorzieningen te bouwen en te verbeteren.

Zuid-Soedan

De decennia van conflicten en slecht bestuur in Zuid-Soedan in combinatie met de voortdurende creatie van vluchtelingenkampen hebben geleid tot beperkte toegang tot veilig en schoon water en verbeterde sanitaire voorzieningen. Volgens de cijfers van de Wereldbank heeft slechts 15% van de bevolking in Zuid-Sudan toegang tot latrines of een behoorlijke voorziening voor menselijke afvalverwijdering. Het merendeel van deze voorzieningen bevindt zich in een stedelijke omgeving met 5% van de mensen die op het platteland wonen toegang hebben tot verbeterde sanitaire voorzieningen. Vanwege de slechte afvalverwijdering, leidt het landelijke Zuid-Sudan in Guinese wormgevallen.

Niger

De meerderheid van de Nigeriaanse plattelandsbevolking moet nog begrijpen dat er behoefte is aan betere sanitaire voorzieningen. Omdat de grootste bevolking op het platteland van Niger woont, heeft alleen 5% toegang tot verbeterde sanitaire voorzieningen, terwijl de rest van de plattelandsbevolking kiest voor open ontlasting en oneigenlijk menselijk afval. Sanitaire voorzieningen zijn voornamelijk de verantwoordelijkheden van een persoon die weinig inspanningen behoeven om te verbeteren. Het oneigenlijke menselijke afvalverwijdering heeft in Niger tot gezondheidsproblemen geleid met 30,000-kinderen jonger dan 3 die elk jaar sterven aan diarree.

Djibouti

Slechte infrastructuur en constante conflicten met Eritrea hebben geleid tot de langzame groei van het landelijke Djibouti. Steden zoals Dikhil worden het meest getroffen door de effecten van trage groei, waaronder onvoldoende toegang tot basisvoorzieningen zoals schoon water, ziekenhuizen en scholen. Een groot deel van de sterfgevallen die elk jaar worden gemeld, houdt verband met diarree en acute luchtweginfecties. Een ontoereikend verbeterde sanitaire voorziening is een primaire oorzaak van deze gezondheidsrisicosziekte, waarbij 5% van de mensen op het platteland toegang heeft tot verbeterde sanitaire voorzieningen.

Ernstige gevolgen van ontoereikende sanitaire voorzieningen

Slechte sanitaire voorzieningen en een gebrek aan verbeterde sanitaire voorzieningen zijn de belangrijkste doodsoorzaak, vooral bij kinderen jonger dan 5 jaar. Plattelandsgebieden in ontwikkelingslanden zijn het zwaarst getroffen door slechte sanitaire voorzieningen en sterfgevallen. Onvoldoende riolering, open ontlasting, onjuiste afvalverwerking en gebrek aan toegang tot schoon drinkwater zijn de drijvende kracht van hoge mortaliteit in landelijke gebieden. Wereldbank meldt 63% van de sterfgevallen in een landelijk gebied als gerelateerd aan onjuiste sanitaire voorzieningen. Verschillende agentschappen, waaronder de Africa Development Bank, de Wereldgezondheidsorganisatie, de Wereldbank en de Europese Unie, hebben verschillende projecten opgestart om de sanitatie in deze landen te verbeteren. Aandachtspunten zijn onder meer het graven van latrines, het bouwen van septictanks en het graven van rioolleidingen.