Landen Die De Meeste VN-Vredeshandhavers Bevoorraden

De Verenigde Naties (VN) is een internationale organisatie die bestaat uit bijna alle autonome landen in de wereld. Het werd opgericht om beminnelijke betrekkingen tussen landen te bevorderen door bemiddeling van onderhandelingen en handhaving van vrede en veiligheid. De vredeshandhavingsoperaties van de VN omvatten het voorkomen en wegnemen van bedreigingen voor de vrede door een beroep te doen op vredesmissies en troepen van over de hele wereld. Deze individuen helpen landen om van conflict naar vrede te gaan en doen dit door burgers te beschermen, partijen oneens te zijn, en de wet en orde te herstellen. Deze operaties zijn noodzakelijk omdat er wereldwijd voortdurend conflicten ontstaan en landen hun burgers niet altijd kunnen beschermen. Regeringen die het niet eens zijn, verlangen vaak vrede en overeenstemming, maar hebben aanvullende ondersteuning nodig om dit te bereiken, en dit is waar vredeshandhavers kunnen helpen. Mensen van veel naties dienen als VN-soldaten, sommigen meer dan anderen. In het volgende wordt bekeken welke landen het grootste aantal vredeshandhavers hebben.

Landen met de grootste bijdragen aan vredeshandhavers

Bangladesh

Bangladesh staat bovenaan de lijst met 9,432 van hun mensen die deel uitmaken van vredestroepen. De eerste Bengaalse vredesmilitairen werden ingezet in 1988 tijdens een missie als VN-militair-waarnemer van Iran-Irak en naar Namibië om deel te nemen aan de VN Transition Assistance Group. Er zijn een paar theorieën over waarom zoveel vredeshandhavers uit Bangladesh komen, de meesten behoren tot de strijdkrachten of de politie. Eén theorie is dat het land internationale geloofwaardigheid wil verwerven, een andere dat de regering het leger buiten het land wil houden en ten slotte dat de VN een hoger salaris betaalt dan het lokale leger.

Ethiopië

Het op één na hoogste aantal leden komt uit Ethiopië. In dit land zijn 8,309-mensen betrokken bij vredeshandhavingsoperaties. Ethiopië is betrokken geweest bij verschillende vredesmissies. Van belang was de Rwandese burgeroorlog. Ze vormen ook meer dan 90% van de krachten in Abyei. Dit is een omstreden gebied tussen de Republiek Soedan en de onlangs afgescheiden Republiek Zuid-Soedan.

Indië

India staat op de lijst met 7,800-vredeshandhavers. Ondanks het feit dat het nummer 3 bijdroeg in troepenbijdragen, heeft India aan meer vredeshandhavingsmissies deelgenomen dan enig ander land ter wereld. De allereerste all-female politie-eenheid, bestaande uit alle vrouwelijke politieagenten, werd ingezet in 2007 om te helpen bij de recentelijk beëindigde VN-missie in Liberia. India heeft op de VN-vredesmacht voor 3-termijnen van twee jaar gediend.

Pakistan

Nummer 4 in de lijst is Pakistan met 7,533-vredestroepen. Tot op heden heeft Pakistan 145-levens verloren tijdens vredesmissies met de grootste verloren in Somalië. Zij waren het eerste land dat reageerde op de VN-missie en stuurde 500-troepen op september 14, 1992.

Andere landen met hoge vredeshandhavingsparticipatie zijn Rwanda (5,591), Nepal (5,332), Senegal (3,575), Ghana (3,156), China (3,084) en Nigeria (2,940).

Kritiek op vredesmacht

Voor al het goede dat ze proberen te bereiken, komen zelfs vredesmissies met kritiek. Een van de grootste zorgen is het budget van $ 8 miljard. Engeland en Frankrijk hebben het argument geleid dat vredesmissies een plan voor terugtrekking moeten bevatten. Andere kritieken zijn onder meer gebrek aan inzet van lidstaten die eerst naar nationale belangen kijken voordat ze instemmen met het inzetten van troepen. Vaak resulteert dit in onvoldoende respons. Daarnaast worden vredesmissies bekritiseerd omdat ze burgers uit arme landen ter plaatse hebben, terwijl de rijkste landen geen steun bieden. China heeft bijvoorbeeld pas onlangs troepen naar Sudan ingezet. Deze inspanning kwam pas nadat het land $ 20 miljoen aan geweren, munitie, raketten en raketten had verkocht. VN-vredesmissies zijn ook in verband gebracht met toename van prostitutie en seksueel misbruik van kinderen. Als reactie hierop heeft de VN het Brahimi-rapport opgesteld waarin veel functies zijn beschreven die moeten worden verbeterd. Dit omvatte het hervormen van vredeshandhavingsoperaties en het verbeteren van de snelle inzetbaarheid.