Wat Is Een Biosfeerreservaat?

Biosfeerreservaten zijn gebieden die door de UNESCO zijn geïdentificeerd om hun instandhouding en duurzaam gebruik te bevorderen. Gebieden die zijn aangewezen als biosfeerreservaten omvatten terrestrische, mariene en kustecosystemen, die "Science for Sustainability Sites" zijn. Biosferen zijn internationaal erkend maar worden voorgesteld door de nationale overheid en beheerd door de staat waarin ze zich bevinden. Een biosfeerreservaat heeft drie zones, inclusief de kerngebieden, het buffergebied of de zone en het overgangsgebied. Er zijn ongeveer 699-biosfeerreserves verspreid over 120-landen en vormen een World Network of Biosphere Reserves.

Wereldnetwerk van biosfeerreservaten

UNESCO werd in november 1945 opgericht om een werkrelatie tussen landen te bevorderen door middel van onderwijs, wetenschap en cultuur. Een conferentie over de biosfeer werd georganiseerd door UNESCO in 1968, wat leidde tot het idee van een biosfeerreservaat. De conferentie was de eerste intergouvernementele bijeenkomst om te onderzoeken hoe conservatie in stand te houden en tegelijkertijd een duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen mogelijk te maken. De conferentie heeft het "Man and Biosphere" -programma in 1970 tot stand gebracht. Het eerste project van de MAB was de oprichting van een gecoördineerd Wereldnetwerk van Sites. De sites zijn genoemd als "Biosfeerreservaten". Het netwerk is lid van 669-biosfeerreservaten, waaronder 20-grensoverschrijdende sites.

Onder het Man and Biosphere-programma is er een netwerk van 302-biosfeerreserves in de regio's Europa en Noord-Amerika, verdeeld over 36-landen. De top vijf van landen met het grootste aantal biosfeerreservaten in de regio zijn de Russische Federatie, de VS, Spanje, Canada en Bulgarije. Bulgarije en de VS hebben respectievelijk 3- en 17-sites uit het programma in 2017 verwijderd.

Vanaf april 2016, Azië en de Pacific heeft een totaal van 142 biosferenreserves erkend World Network of Biosphere Reserves. De biosfeerreserves in de regio's Azië en de Pacific zijn verdeeld over 24-landen, met China en Australië met het grootste aantal sites. India, Indonesië, Iran en Vietnam beschikken elk over ten minste tien biosfeerreservaten.

Latijns-Amerika en het Caribisch gebied hebben een netwerk van 125-biosfeerreserves, verdeeld over 125-landen in de regio. Argentinië, Mexico en Peru zijn goed voor meer dan 75 van de erkende biosfeerreservaten in de regio. Brazilië, Chili, Colombia en Ecuador vervolledigen de zes beste landen met het grootste aantal biosfeerreservaten in de regio.

De 70-biosfeerreserves in Afrika, verdeeld over 28-landen in de regio. Hoewel de biosfeerreserves in Sub-Sahara Afrika worden gecategoriseerd onder AfrMAB, zijn de biosfeerreserves in Noord-Afrikaanse landen ondergebracht bij ArabMAB. Sommige van de landen met de hoogste biosfeerreserves in Afrika zijn Zuid-Afrika, Kenia, Ethiopië en Senegal, met elk minstens vijf locaties. Arabische staten hebben alleen 30-biosfeerreserves verdeeld over 11-landen.

Hoe het programma Man and Biosphere werkt

MAB heeft een intergouvernementele structuur die het een kader biedt dat helpt bij de planning en uitvoering van onderzoeks- en trainingsprogramma's. Het MAB nationale comité bestaat uit de deelnemende landen. Het comité zorgt voor een nationale deelname aan de internationale programma's en zorgt er ook voor dat elk land zijn activiteiten uitvoert. Het bestuursorgaan van de MAB, de International Coordinating Council, bepaalt de agenda van het programma. Momenteel zijn er nationale 158-comités opgericht door 195-lidstaten.