Achtergrond
The Battle of Inchon verwijst naar een amfibische invasie en dat maakte deel uit van de strijd van de Koreaanse oorlog die plaatsvond tussen september 15th en september 19th, 1950, resulterend in de herovering van de Koreaanse hoofdstad Seoul. De codenaam van de bewerking was Operation Chromite. Sinds het uitbreken van de Koreaanse oorlog als gevolg van de invasie van Zuid-Korea door Noord-Korea in juni 25th, 1950, genoot de militaire uitrusting van de Noord-Korea superioriteit, zowel wat betreft mankracht als uitrusting ten opzichte van hun Noord-Koreaanse tegenhangers. De Verenigde Naties zijn daarom ingezet in Zuid-Korea om te voorkomen dat het instort als gevolg van verdere aanvallen door het Noorden. Het is tegen deze achtergrond dat de Pusan-perimeter in augustus van hetzelfde jaar werd opgericht om de VN-troepen een ononderbroken lijn te laten houden die de Noord-Koreanen niet konden flankeren. De Noord-Koreanen naderden de Perimeter in augustus de 5th en probeerden er een aanval op te doen, maar ze werden afgeweerd door de meer logistiek bevoordeelde VN-troepen en tegen het einde van die maand waren hun troepen over hun grenzen heen geduwd.
Make-up
De tegenstanders in deze strijd waren de VN-troepen, die waren samengesteld door strijdkrachten uit de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Canada, Frankrijk en Zuid-Korea tegen de Noord-Koreaanse troepen. De strijdkrachten van de Verenigde Naties en Zuid-Korea werden geleid door de generaal van het leger, Douglas MacArthur van het Amerikaanse leger, bijgestaan door Arthur Dewey Struble, Edward M. Almond en Oliver P. Smith, allen uit de Verenigde Staten. Daarnaast waren er commandanten uit de Republiek Zuid-Korea, Shin Hyun-Joon en Paik In-Yeop. Aan de Noord-Koreaanse kant was de commandant Kim 11-Sung, bijgestaan door Choi Yong-kun, Woi Ki Chan en Wan Yong. De VN-kracht omvatte 40,000 infanteristen, 4 cruisers, 7 destroyers 1 gewapende sampan en een onbekend aantal andere zeekrachten. Aan Noord-Koreaanse zijde waren er 6,500-infanteristen, 19-vliegtuigen, 1-vesting, 1-patrouilleboot en onbekend aantal artillerie.
Omschrijving
De VN voerde een ongekende tactiek uit door een pre-invasion-operatie uit te voeren met de code Operation Trudy Jackson. De operatie betrof de landing van een gezamenlijk CIA-militair inlichtingenteam op het eiland Yonghung-Do en werd een week voor de daadwerkelijke landing op Inchon gelanceerd. De operatie werd geleid door Navy Lieutenant Eugene Clark en het voorzag de VN-troepen van militaire inlichtingen. Verdenking van hun activiteiten leidde Noord-Korea ertoe een boot te sturen om hen te onderzoeken, een die Clark's mannen gemakkelijk tot zinken brachten, wat leidde tot vergelding door het Noord-Koreaanse volksleger door 50-burgers te doden waarvan zij geloofden dat ze Clark hielpen. Terwijl dit gebeurde, naderden UN-kruisers en -vernietigers Inchon en op de ochtend van september 15TH, 1950, kwam de invasievloot in positie en wat volgde was een grootschalige strijd.
Resultaat
De VN slaagden erin Inchon te beveiligen, maar niet na zware verliezen te hebben geleden. De VN leed slachtoffers van ongeveer 566 gedood en 2,713 gewond. De slachtoffers vielen zowel tijdens de Inchon-landing als de daaropvolgende strijd om de stad. Aan de andere kant verloor de NKPA meer dan 35,000-mannen, ofwel gedood of gevangen. Bovendien verloor de VN 2-kruisers, 3-destroyers en 1-bewapende sampan, zowel op zee als één neergeschoten vliegtuig. De Noord-Koreaanse kant verloor aan de andere kant een vliegtuig naast de patrouilleboot die was gezonken in de aanloop naar de oorlog.
Significantie
De slag om Inchon was een belangrijk keerpunt in de Koreaanse oorlog, omdat het een reeks overwinningen eindigde van de Noord-Koreanen over de Zuid-Koreanen. De Noord-Koreaanse strijdkrachten werden over hun grenzen heen achtervolgd en de daaropvolgende herovering van Seoul verbrak gedeeltelijk de bevoorradingslijnen in Zuid-Korea. Na het herstel van Zuid-Korea drongen de VN-troepen het noorden in en gingen verder. De VN-troepen moesten zich later echter terugtrekken naar het zuiden, eind november nadat Chinese troepen in Noord-Korea waren gestroomd ter versterking. De strijd hielp niet alleen Seoul, maar zag ook de VN-troepen een van de belangrijkste vliegvelden veroveren op het Koreaanse schiereiland, de Kimpo Air Base. Het wordt door veel historici en militaire analisten beschouwd als de meest beslissende overwinning in de Koreaanse oorlog.
