De veelvuldige vechttraditie in de amateur- en professionele ijshockey is al vele eeuwen een onderdeel van de sport en de fans houden ervan wanneer individuen of teams vechten. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is vechten in het spel strafbaar, hoewel het wordt getolereerd. De boetes zijn klein, meestal vijf minuten uit het spel. Deze situatie is anders in andere sporten waar vechten opschorting, uitwerpen en enorme boetes aantrekt. De vechtcultuur in ijshockey gaat door de naam "de code" in wat ambtenaren zeggen dat het spel zichzelf laat controleren door iemand de gevolgen te laten betalen van iets slechts doen. Sommige gevechten zijn licht terwijl andere ernstig zijn en leiden tot morsen van bloed en schade aan lichaamsdelen. Sinds de vroege 1900s is het gevecht in de sport aan het afnemen terwijl het spel zich ontwikkelt en er meer regels worden opgesteld om spelers te beschermen.
Geschiedenis
Vanaf het begin van de sport werd vechten onvermijdelijk vanwege de competitieve aard van de sport, de emoties van spelers en de apparatuur die ze gebruiken. Er zijn verschillende redenen gegeven waarom gevechten voorkomen, inclusief een gebrek aan regels tijdens de vroege ontwikkeling van de sport en misdaad en armoede in Canadese buurten waar de sport zich ontwikkelde. De opname van de blauwe lijnen in 1918 die vooruit passeren in de neutrale zone toeliet, verhoogde het fysieke spel dat de strijd verder bevorderde. Bovendien verergerde de invoering van handhavers om puck-handlers te beschermen. In 1922 introduceerde NHL 'fisticuffs', ook wel Rule 56 genoemd, dat vijf minuten boete gaf aan vechtende spelers in plaats van ze uit het spel te werpen. Tegen die tijd hadden verschillende belangengroepen marketingstrategieën bedacht die zich concentreerden op de rivaliteit van NHL-teams, waardoor de belangstelling van het publiek toenam. Tussen 1920 en 1960 was vechten zeldzaam maar brutaal. Bovendien was NHL getuige van het ondertekenen van meer handhavers die de minste gamevaardigheden bezaten om hun bekwame offensieve sterren te beschermen. Het aantal gevechten steeg in de 1980s en teams reageerden door meer handhavers te ondertekenen, echter vanaf de 1990s en vochten minder als teams gingen voor vaardigheden en schaatsbekwaamheid waardoor het aantal handhavers en een toename van het aantal jonge spelers.
Oorzaken van gevechten en de rol van Enforcers
Vechten is een gevolg van verschillende spelgerelateerde situaties zoals vergelding, afschrikking, intimidatie, bescherming van spelers en het opbouwen van momentum. Andere redenen kunnen persoonlijk zijn, zoals slecht bloed tussen spelers, wraak of zelfs de noodzaak van een handhaver om zijn baan te behouden. Enforcers hebben geen officiële rol, maar ze spelen in ploegen zoals alle andere spelers, maar hun voornaamste taak is om te voorkomen dat tegenstanders ruzie maken. Ze ontmoedigen ook buitensporig fysiek spel van het "plaagdier" van het andere team en ze noemen het "Goons".
Vechtregels
Omdat vechten onvermijdelijk is, leiden specifieke regels de sport ertoe om de veiligheid van de spelers te verzekeren. Om te beginnen, aan het begin van een gevecht, moeten beide spelers hun stokken laten vallen die anders wapens zouden kunnen zijn en hun handschoenen van hard leer en plastic verwijderen die de verwonding zouden kunnen vergroten. Spelers bespreken nooit de regels, maar nemen ze serieus, met name de etiquette. Om een gevecht te beginnen, moet de wederpartij op wraak of lichamelijk akkoord gaan met een gevecht en daarom kan een handhaver gemakkelijk aanstootgevend straffen vermijden en ook onwillige vechtdeelnemers uitsluiten. Enforcers bevechten elkaar en respecteren elkaar in dezelfde mate dat ze niet zullen vechten tegen een onwillige handhaver of een gewonde. Vechten tegen een geblesseerde handhaver deuken het ego van een handhaver uit, en dus vecht hij tegen een handhaver die op het punt staat zijn dienst te beëindigen omdat hij moe is. Vechters houden ook de trui van de tegenstander en vechten met één hand om het evenwicht op het ijs te behouden.
Spelers in het gevecht moeten elegant verliezen of winnen, anders verliezen ze het respect van hun fans en teamgenoten. Ten slotte moet men geen scheidsrechters of grensrechters bestrijden of verwonden of een gevecht starten tegen een tegenstander die recht heeft gescoord. Om de gevechten te voorkomen, moeten officials het spel ook redelijk begeleiden door alle fouten te callen. Wanneer een gevecht uitbreekt, communiceren de officials met elkaar over welke speler elk zal nemen terwijl ze stokken en gevaarlijke objecten verwijderen en alleen het gevecht scheiden als het veilig is, maar ze moeten een gevecht onmiddellijk scheiden als een speler een belangrijk voordeel heeft. over de andere. Al deze tijd moet de scheidsrechter op de oproerkamp noteren wie een penalty moet geven. Zodra de scheidsrechters ze scheiden, moet het gevecht eindigen en het niet volgen van deze regels leidt tot een misconduct penalty, opschorting of zelfs een boete op de speler en soms de coach. Deze regels en straffen variëren enigszins met de competitie en competitie.
Daling in gevechtsincidenten
Factoren die hebben geleid tot een vermindering van de gevechten, omvatten de vervanging van "fisticuffs" door Rule 46, waardoor scheidsrechters meer macht krijgen en de "Third Man In" -regel wordt gecreëerd die gericht is op het elimineren van bench-clearing brawl door het uitwerpen van een speler die deelneemt aan een al vordert. Er is ook een regel om de eerste speler van elk team die meedoet aan een gevecht van de bank te schorten als deze niet speelt. Vanaf 1992 introduceerde NHL de 'Instigator-regel' die de fightstarter een extra penalty van twee minuten geeft.
Vechten op de Olympische Spelen
Vechten is niet toegestaan in Olympisch hockey, waarbij de beginnende jager een penalty en een uitworp ontvangt. Andere spelers kunnen kleine straffen ontvangen voor vergeldingsacties, wangedrag bij wangedrag door een geexploiteerde voor het ingrijpen in een gevecht, of wangedragstraffen voor het verwijderen van handschoenen tijdens een gevecht. Bovendien kunnen wedstrijden die blijven vechten nadat ze zijn verteld om te stoppen door officials, leiden tot een dubbele minor penalty, major penalty en game misconduct penalty of match penalty.
