Gevormd in Sovjet Kirgizië, was het Interhelpo een unie van arbeiders en boeren die in de volksmond bekend staan als Idisten en Esperantisten. De formatie dateert uit 1923 en het voornaamste doel ervan was het versterken van het socialisme, een economisch en politiek principe dat pleit voor een gemeenschappelijke controle van middelen. De leden van de Sovjet-Unie gebruikten Interhelpo omdat, vanwege het lidmaatschap van Sovjet Kirgizië en een nieuw lid van de Sovjetunie, de noodzaak ontstond om zijn arbeiders bewust te maken van het socialisme.
Formatie
Het Interhelpo werd gevormd in Tsjechoslowakije (het huidige Slowakije). De leden, waaronder Tsjechen, Hongaren en Roethenen onder anderen, werden per trein naar Sovjet-Kirgizië vervoerd. Er waren in totaal 1,078-leden en de treinen gebruikten ze om van en naar de steden Zilina en Brno te reizen.
Prestaties
Het Interhelpo werd zeer actief sinds zijn ontstaan in 1923. De coöperatie heeft veel projecten opgezet, zoals de oprichting van een energiecentrale in 1925. De energiecentrale hielp bij de industrialisatie omdat het een bron van kracht was voor de fabrieken en andere instellingen. Daarnaast heeft de coöperatie een textielfabriek gebouwd die zij in het jaar 1927 heeft opgericht.
In 1928 richtte het Interhelpo een smelthuis op, dat onder andere functies uitvoerde zoals het slaan en smelten van metalen. Het project was essentieel vanwege de beschikbaarheid van metaalbronnen in het land. Bovendien bouwde de vakbond een meubelfabriek die voorwerpen zoals stoelen en tafels produceerde. Bossen uit bossen hielpen de vestiging van de plant.
De andere opmerkelijke projecten waren de vestiging van overheidsfaciliteiten in Bisjkek, het hoofdkantoor van Kirgizië. Dergelijke projecten omvatten de aanleg van spoorwegen, scholen, ziekenhuizen en overheidsgebouwen, naast andere voorzieningen. Bovendien was het Interhelpo cruciaal in veel gemeenschappelijke projecten, waardoor het erkend werd als de beste coöperatie in de Sovjet-Unie in 1925. Door 1934 maakte het Interhelpo twintig procent van de industriële productie in Kirgizië.
Uitdagingen
Het Interhelpo was een van de meest succesvolle coöperaties in de Sovjet-Unie. De activiteiten van de bond werden echter gehinderd door vele factoren, die uiteindelijk resulteerden in de ineenstorting en liquidatie in het jaar 1943. Het feit dat het socialisme pleit voor gemeenschappelijk bezit van eigendom is een grote tegenslag voor een onvolwassen economie. De inspanningen van Interhelpo zouden verbeterd zijn als individuele eigendom was toegekend omdat leden gedemoraliseerd waren, wat leidde tot verzwakking van de coöperatie.
Bovendien was de politieke situatie tijdens de 1920s en 1930s niet bevorderlijk voor een vlotte bedrijfsvoering. Er waren gevallen van rivaliteit binnen de politieke scheidslijn in de Sovjetunie die tot spanningen en toekomstige onzekerheden hebben geleid. Bovendien opereerde de vakbond in een groot geografisch gebied, wat de coördinatie van de leden bemoeilijkte. De leden reisden met de trein van Tsjechoslowakije naar Sovjet-Kirgizië, wat resulteerde in uitputting van de arbeiders.
Ondanks hun inspanningen werden de leden van Interhelpo later vervolgd door het stalinisme bij haar liquidatie in 1943. Het stalinisme was een beleid dat werd geïntroduceerd door Joseph Stalin, die een revolutionaire dictator was in de Sovjet-Unie, van de 1920s tot 1953.
