Religieuze Overtuigingen In Namibië

Godsdienst in Namibië

Namibië is een seculiere staat, wat betekent dat de regering neutraal is in religieuze aangelegenheden en noch een voorstander noch een tegenstander van een religie is. De overheid beoefent de scheiding van religie en staat en behandelt alle inwoners gelijk, ongeacht hun religieuze overtuigingen. De grondwet zorgt voor vrijheid van godsdienst, en de overheid respecteert dit recht over het algemeen. Het land heeft geen religieuze gevangenen genomen noch religieuze conversies gedwongen. De regering van Namibië erkent echter enkele belangrijke christelijke data als officiële feestdagen. Hieronder vindt u een overzicht van de gangbare religies in het land.

Lutherse christen

Ongeveer 70% van de bevolking identificeert zich als volgers van het lutherse christelijk geloof. Deze grote aanhang is te danken aan het werk van Duitse missionarissen die hier in 1842 en Finse missionarissen begonnen die hun inspanningen begonnen in 1870, vooral gericht op de Ovambo-mensen (50% van de bevolking) en de Kavango. Drie hoofdkerken omvatten de gehele United Church Council; een van deze, de Evangelisch-Lutherse kerk in Namibië, was sterk gekant tegen de apartheid in het land en steunde de Namibische strijd voor onafhankelijkheid.

Traditionele overtuigingen

Twee stammengroepen rapporteren het praktiseren van traditionele overtuigingen: het San-volk, dat ongeveer 3% van de bevolking vormt, en de Himba, die minder dan 1% van de totale bevolking uitmaken. In het geloofsysteem van de Himba speelt hun natuurlijke omgeving een belangrijke rol bij het vormgeven van de religie. Typische Bantu-overtuigingen (de meerderheid van de stammen en etnische groepen in Namibië zijn verwant aan de grotere Bantu-groep) omvatten het bestaan van een oppergod die op de een of andere manier verwant is met de zon en in de lucht leeft. Gemeenschappelijke scheppingsverhalen verklaren dat de mens uit een plant is gevormd of dat ze uit grotten zijn gekropen. In totaal rapporteert 15% van de bevolking traditionele Namibische overtuigingen. Dit grote percentage kan te wijten zijn aan het aantal mensen dat naar de zionistische kerk gaat. Deze kerk vermengt traditionele overtuigingen met Pinkster-christendom. Zendelingen van dit geloof kwamen naar Zuid-Afrika (waar Namibië ooit toe behoorde) in 1904.

rooms-katholiek

Bovendien identificeert 10% van de bevolking hun religie met de rooms-katholieke kerk die spiritueel leiderschap van de paus in Rome ontvangt. De overtuigingen in God, Jezus als zijn zoon en de schepping van de mensheid worden gedeeld met andere christelijke sekten. Enkele van de vroegste succesvolle katholieke missionarissen waren Duitse kolonisten die aankwamen in 1883. Echter, een missie gebouwd in de stad Omaruru in 1872 (die heeft geholpen de stad te vestigen) was tijdens de Herero Wars in 1904 bijgevoegd. Deze missie werd uitgevoerd om op te staan tegen de Duitse aanwezigheid daar. De katholieke associatie met de Duitse kolonisatoren was niet altijd een positieve invloedrijke factor in conversiepogingen.

Andere overtuigingen

Rond 5% van de bevolkingsrapporten die andere religies beoefenen. Deze omvatten kleinere sekten van het christendom (zoals baptisten en methodisten), islam, boeddhisme, jodendom, mormoonse religies en de Baha'i-religies. Mensen die melding maken van het volgen van deze specifieke religies zijn hoogstwaarschijnlijk nieuwe immigranten of afstammelingen van immigranten (kolonisten niet beschouwen als immigranten). Deze mensen zullen eerder in stedelijke gebieden wonen dan in landelijke gebieden. De meeste moslims behoren tot de Nama-etnische groep, en de meerderheid van hen volgt de Sunni-denominatie. Twaalf moskeeën zijn beschikbaar voor beoefenaars.