Hoogste Bergtoppen In De Verenigde Staten

De bergen in Noord-Amerika hebben zowel jonge als oude bergen. De jonge Rocky Mountains zijn de langste bergketen in Noord-Amerika. Ze worden als jong beschouwd omdat ze geen tekenen van erosie vertonen. Ook in het westen zijn de Sierra Nevada en Cascade ook jonge bergen. De Cascade-reeksen maken deel uit van de Pacific Ring of Fire en hebben veel actieve vulkanen. De jonge Alaskan Range is de hoogste van de bergketens in Noord-Amerika. De Appalachen op de oostkant, aan de andere kant, worden als veel ouder beschouwd en hun toppen zijn door de eeuwen heen uitgehold en zijn platter.

De ijzige bergen van Alaska

Het St. Elias-gebergte ligt ook in Alaska en loopt langs de grens tussen Canada en de VS aan de noordwestelijke kant van het continent. De Wrangell maakt ook deel uit van de St. Elias Range. St. Elias is de thuisbasis van vele gletsjers en heeft enkele van de meest uitgestrekte ijzige velden ter wereld, die zich uitstrekken over 380-kilometers (235-mijlen), en zijn de tweede alleen voor de poolgebieden. Mount Logan, en dan St. Elias, zijn de hoogste toppen in dit gebergte. Mount Logan is de hoogste berg in Canada en de op een na hoogste in Noord-Amerika.

De hoogste berg in Noord-Amerika is Mount McKinley, of Denali, en is de op twee na hoogste van de eerste toppen ter wereld. Denali, een originele inheemse naam van Koyukon, wat betekent "de hoge ", is sinds 2015 officieel opnieuw ingesteld als zijn naam. Naast de controverse over de naam, staat het ook bekend als een belangrijke avonturenbestemming in Noord-Amerika. Klimexcursies naar Mount Denali worden bemoeilijkt door het weer en de steile verticale hellingen. Bij 63 zijn⁰N breedtegraad, Denali heeft ook een lagere luchtdruk dan andere hoge bergketens. Alleen een geschatte 32,000 heeft de beklimming geprobeerd en slechts de helft is erin geslaagd de top te bereiken. De moeilijkheid kan worden beoordeeld aan de hand van het feit dat er tijdens expedities meer dan 100-doden zijn gevallen. Hoewel er sinds het einde van de achttiende eeuw vier verkenningen of expedities werden uitgevoerd, waren het Hudson Stuck, Walter Harper, Harry Karston en Robert Tatum die als eerste de top bereikten in 1913.

Ecologische betekenis van de bergen

Bergen in het algemeen vormen een essentieel onderdeel van de hydrologische cyclus op aarde. Op hun ijzige pieken valt neerslag neer als sneeuw en wordt opgeslagen tot de zomer de sneeuw smelt om rivieren te vormen, die water leveren aan de bergen en vlaktes eronder. De uiterwaarden van deze rivieren zijn zeer productief en zeer belangrijk, ook voor natuurlijke ecosystemen. Veel aquatische, terrestrische en aviaire soorten zijn afhankelijk van hen om te overleven en te bewegen.

In Noord-Amerika kopen mensen 85% van hun water uit de bergrivieren voor landbouw en hydro-elektrische energieopwekking. Het verspreiden van menselijke nederzettingen en activiteit heeft de structuur en stroming van deze rivieren veranderd, die ook essentieel zijn voor natuurlijke wilde populaties. Deze uiterwaarden zijn nu enkele van de meest bedreigde habitats in de wereld. Bovendien zijn deze bergen gevoeliger voor klimaatverandering dan vlaktes, en de hoge toppen hebben in de vorige eeuw drie keer de wereldwijde temperatuurstijging ondergaan. Veranderingen in wind, zonnestraling, sneeuwdiepte en sneeuwbedekking beïnvloeden lawines en natuurbrand, veranderen de gletsjermassa en beïnvloeden alpiene vegetatie. Veranderingen in sneeuwmassa en temperatuur beïnvloeden ook de waterstroom in uiterwaarden. Als gevolg hiervan verhoogt de klimaatverandering de stress in deze habitats, waardoor de overleving van veel soorten in gevaar wordt gebracht.

De hoogste toppen van de Verenigde Staten