Helen Adams Keller was een schrijver, docent en politiek activist uit Amerika geboren op 27th juni, 1880 in Tuscumbia, Alabama, VS, die wordt herinnerd als de eerste blind-dove persoon die een bachelordiploma behaalt. Haar verjaardag wordt hellen in de Amerikaanse staat Pennsylvania als Hellen Keller Day. Ze was openhartig en bereisd en ze was ook lid van industriële arbeiders van de Wereld en de Socialistische Partij van Amerika. Keller was een actieve voorvechter voor antimilitarisme, arbeidsrechten, vrouwenkiesrecht, socialisme en vele andere soortgelijke oorzaken. In 1971 werd ze opgenomen in de Alabama Women's Hall of Fame, terwijl ze in 2015 een van de 12 was die werd opgenomen in de Alabama Writers Hall of Fame. Keller werd een getuigenis van de wereld dat doofblinde mensen in staat zijn om te leren communiceren en dingen kunnen doen die de horende mensen kunnen doen. Keller is een idool voor veel mensen over de hele wereld, zowel doof als blinden.
Vroege leven
Keller had twee broers en zussen en twee halfbroers. Haar vader Arthur Keller werkte voor de Tuscumbia North Alabamian als redacteur. Een van haar vaderlijke voorouders was de eerste leraar van doven in Zwitserland. Toen ze werd geboren, kon Keller zien en horen, maar ze kreeg een ziekte toen ze 19 maanden oud was, en het maakte haar doof en blind. Op het moment dat de ziekte werd geïdentificeerd als "acute congestie van de maag en de hersenen," maar als het dacht dat ofwel meningitis of roodvonk was. Toen ze zeven was, had ze leren omgaan met haar handicaps, omdat ze met haar familie kon communiceren met behulp van meer dan zestig thuistekenen. Hellen's familie nam contact op met Perkins School for the Blind, en de directeur vroeg een blinde, voormalige student van de school, Anne Sullivan, de instructeur van Keller te zijn. In 1887 begon Sullivan Hellen te leren spellen met haar handen.
Carrière
Hellen volgde de Cambridge School for Young Ladies ter voorbereiding op toelating tot het Radcliffe College in 1900. Ze studeerde af op de leeftijd van 24 van de instelling als de eerste blinde en dove persoon om een Bachelor of Arts-diploma te behalen. Hellen leerde en werd een volleerde spreker en kon het horen door de lippen van mensen bij haar handen te lezen. Ze begon haar carrière als schrijfster bij Radcliffe. In 1903 publiceerde ze haar autobiografie, "The Story of My Life," "The World I Live In," en socialistische series "Uit het donker" dat werd gepubliceerd in 1913.
Belangrijke bijdragen
Voor mensen met een handicap wordt Hellen aangeduid als hun advocaat. Ze was een socialist en ondersteunde ook anticonceptie. Zij was mede-oprichter van de Hellen Keller International, een organisatie die onderzoek doet naar voeding, visie en gezondheid. Ze hielp ook mee aan de oprichting van de American Civil Liberties Union. Van 1909 tot 1921 schreef ze ter ondersteuning en voerde campagne voor de arbeidersklasse, omdat ze lid was van de socialistische partij. Ze reisde naar meer dan 40-landen en gaf motiverende speeches aan doven. Ze ontmoette alle Amerikaanse presidenten tussen Grover Cleveland en Lyndon Johnson, en ze was goede vrienden met vooraanstaande persoonlijkheden zoals Charlie Chaplin, Mark Twain en Alexander Graham Bell, onder anderen.
Uitdagingen
Hellen Keller stond voor veel uitdagingen te beginnen met haar handicap om te horen of te praten waardoor communicatie moeilijk werd. Ze moest studeren als voorbereiding op het college, waar Ann Sullivan niet veel hulp had omdat ze de examens niet kon vertalen en het moest worden vertaald in braille. Anne moest ook de boeken van Hellen vertalen en haar lezingen interpreteren omdat ze niet in braille waren.
Dood en Legacy
Hellen bracht het grootste deel van haar laatste dagen bij haar thuis door na een aantal hartaanvallen in 1961. Ze stierf vredig tijdens haar slaap in haar huis op 1st juni, 1968 in Connecticut slechts een paar weken voor haar verjaardag 88th. Ze wordt herinnerd om haar moed, ondanks alle moeilijkheden waarmee ze te maken kreeg. Hellen Keller International (HKI), een van 's werelds beste non-profitorganisaties die ze in 1915 heeft opgericht, is er trots op haar nalatenschap voort te zetten als iemand die zich bekommert om gehandicapten en mensen met een handicap in de samenleving. In 1964 ontving Keller de Presidential Medal of Freedom en werd daarom een van de twee ontvangers van de hoogste burgerschapsonderscheidingen in het land door president Johnson, en zij werd ook verkozen tot de National Women's Hall of Fame in 1965. Keller is postuum geëerd in verschillende landen over de hele wereld.
