Voedselconsumptie Per Land

Volgens de dagelijkse calorie-inname verbruikt Oostenrijk meer calorieën dan welk ander land dan ook, gevolgd door de Verenigde Staten. Volgens de voedselbalansfiches van de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) verwijst voedselconsumptie naar het beschikbare voedsel voor menselijke consumptie. Verschillen in de werkelijk gebruikte hoeveelheid ten opzichte van de beschikbare hoeveelheid kunnen soms groot zijn, wat leidt tot een hoog niveau van verspilling en verlies van voedsel dat huishoudens in verschillende stadia bereikt, zoals opslag, bereiding, koken en bordverspilling. FAO geeft de gemiddelde minimale dagelijkse behoefte aan als 1800-kilocalorieën (7500 kilojoules). Terwijl Oostenrijk en de Verenigde Staten bovenaan staan ​​in de dagelijkse calorie-inname, zijn Burundi en Eritrea de landen met de gemiddelde dagelijkse voedingsconsumptie per persoon.

Welk land eet het meest?

Volgens de FAO-consumptie-index van een totaal van 172-landen staan ​​de meeste ontwikkelde landen aan de top met de meeste ontwikkelingslanden in de laagste regionen van de wereld. Oostenrijk had de hoogste gemiddelde voedingsconsumptie per hoofd van de bevolking van 15,900 kilojoules tussen 2006 en 2008, en in dezelfde periode hadden de VS een verbruik van 15,690 kilojoules. Aan de andere kant had Eritrea in dezelfde periode een gemiddelde voedingsconsumptie per hoofd van de bevolking van 6,650 kilojoules en Burundi had 7,030 kilojoules. In de afgelopen 50-jaren is de calorievoorziening per hoofd van de bevolking over de hele wereld gestaag toegenomen, maar de trends varieerden in verschillende regio's. In Oceanië en Europa was het aanbod vrijwel constant voor de hele 50-jaren, terwijl in andere regio's sprake is van een gestage toename. De belangrijkste toename was in Afrika en Azië. De sterke toename, vooral in arme regio's van de wereld, impliceert dat de trends in het aanbod van calorieën in de wereld de laatste decennia convergeren. Momenteel is de wereldvoedselvoorziening meer gelijk in de wereld dan in de vorige eeuw, en evenzo is er een voortdurende afnemende ongelijkheid in de meeste landen over de hele wereld.

Economische ontwikkeling, voedselvoorziening en levensstijl

Economische ontwikkeling is gewoonlijk geassocieerd met de voedselvoorziening in het land en de daaropvolgende eliminatie van een voedingsdeficiëntie en dus het verbeteren van het algehele voedingsniveau in het land. Bovendien brengt het ook een kwalitatieve verandering teweeg in de productie, distributie, verwerking en marketing van voedsel. De toegenomen verstedelijking heeft een enorme invloed gehad op de voedingsgewoonten en -patronen van individuen en niet allemaal zijn ze positief. Verandering in patroon van werk, voeding en vrije tijd wordt altijd aangeduid als overgang van voeding, en ze dragen aanzienlijk bij aan opkomende niet-overdraagbare ziekten in alle landen, inclusief de arme en ontwikkelingslanden. Bovendien versnellen de veranderingspatronen in deze patronen, met name onder de landen met een laag inkomen en een gemiddeld inkomen in het midden. De verandering in voedingspatronen die de overgang van voeding naar voedsel kenmerkt, heeft zowel kwalitatieve als kwantitatieve veranderingen in de voeding tot gevolg gehad. De nadelige verandering in voedingspatronen omvat een verschuiving naar een hoge energiedichtheid met een belangrijke rol van toegevoegde suikers en vetten, een hoog verbruik van verzadigde vetten, primair van dierlijke bronnen. Aan de andere kant is er een vermindering van de consumptie van voedingsvezels en complexe koolhydraten, vermindering van de consumptie van groenten en fruit. Deze veranderingen in voedingspatroon en consumptiepatroon zijn een combinatie van veranderingen in de levensstijl, waaronder verminderde fysieke activiteit tijdens werk en vrije tijd.

Factoren die dieetpatronen bepalen

Dieet in veel landen over de hele wereld is in de loop van de tijd geëvolueerd en ze worden beïnvloed door een groot aantal factoren en ingewikkelde interacties, waaronder culturele tradities, inkomen, individuele voorkeur en overtuigingen, prijzen, sociale, geografische, economische en omgevingsfactoren. Al deze factoren onder andere interacteren complex en ingewikkeld om voedingspatronen van verschillende mensen vorm te geven. Volgens de FAO kan de gemiddelde per hoofd van de bevolking van macronutriënten uit diëten zoals eiwitten, energie en vetten worden afgeleid van alle voedselproducten. Dergelijke gemiddelden verkregen uit nationale gegevens komen echter mogelijk niet direct overeen met de daadwerkelijke beschikbaarheid per hoofd van de bevolking, die afhankelijk is van een groot aantal andere factoren, zoals de ongelijkheid om toegang te krijgen tot voedsel.

Welk land eet het meest?